کاوندا اژین، عضو شورای مدیریتی کژار به احیای جنبش دانشجویی با بروز خشم و انزجار از تفکر مردسالارانه و مخالفت با حاکمیت تحت چارجوب "زن، زندگی، آزادی" پرداخته و آنرا با قیام دانشجویان در سال ٧٨ مقایسه میکند.
او خاطرنشان میکند دانشجویانی که باور دارند به شعور اجتماعی باید احترام گذاشت، میباید توجه داشته باشند این جامعه ابتدا باید نسبت به معیارهای اخلاقی از طریق دریافت آموزش آگاه شود، چون دنیای عاطفی و فکری دو جنسیت که باهم این اجتماع را شکل میدهند به مدت هزاران سال از یکدیگر جدا بوده و میباید که از نو ساخته شود.
کاوندا اژین با این وجود انقلاب زنان در شرق کوردستان و ایران را گواه این میداند که هنوز معیارهای اصلی انسانیت و اخلاق و ارزشهای آزادی و دمکراسی بکلی از بین نرفتهاند، بلکه ضعیف و پراکنده شدهاند.
عضو شورای مدیریتی کژار، دانشگاه را نخستین پشتیبان انقلاب زن عنوان کرده و میافزاید دانشجویان با مواضع رادیکال خود بر ادامه انقلاب تأکید کردند.
کاوندا اژین در بخشی از این مطلب، نقش روشنفکران و دانشجویان در ممانعت از منحرف شدن مسیر انقلاب را برجسته دانسته و خاطرنشان میکند زنان و کوردها در این انقلاب سنگینترین هزینه را پرداختهاند.
او با اشاره به نقشه حاکمیت ایران برای سرکوب انقلاب در این بزنگاه تاریخی، بر لزوم هدر ندادن فضای انقلاب با پیشقدمی زنان و تماس و تشکلیابی جنبشهای دانشجویی، زیستمحیطی، زحمتکشان و فرهنگیان و غیره تأکید میکند.
کاوندا اژین مینویسد: "ژرفای معنای همبستگی خلقها و گردهمایی اقشار و طبقات مختلف اجتماعی حول زنان، خود یک دستاورد انقلاب است."
عضو شورای مدیریتی کژار اضافه میکند خودنمایی جنبش دانشجویی کورد و ایران نشان داد که ارزشهای انسانی جامعه میتوانند عکسالعمل خود را در زمان و مکان مناسب به رادیکالترین شکل علیه سیستم حکمرانی بیان کنند.