به مناسبت ۲۱ فوریه روز جهانی زبان مادری هاجر هیلال و سوزدار جودی اعضای کمیته‌ی رهبری کنفدرالیسم جوامع کردستان مهمان برنامه‌ی ویژه‌ی سترک تی‌وی بودند و پاسخ پرسشهای روزنامه‌نگار گولان آوریل را دادند.

هیلال و جودی گفتند"اگر به دلیل رنج و مبارزات مادرانمان نبود، زبانی که امروز با آن سخن می‌گفتیم را هم نداشتیم. زمانی که صاحبان قدرت می‌گویند، که امروز روز زبان مادریست، برای تبریک این روز نیست، در واقع می‌خواهند با این سخن زبان مادری را نابود کنند".

"زبان کردی مادر همه‌ی زبانهاست"

هیلال گفت، می‌خواهند زبانمان را نابود کنند و تنها آنرا محدود به یک روز کنند. وی گفت:"من ابتدا در شخص لیلا گوون به همه‌ی اعتصاب کنندگان درود می‌فرستم. همچنین روز سیاه ۱۵ فوریه را محکوم می‌کنم. هر چند روز ۲۱ فوریه به عنوان روز زبان مادری تعیین شده است، اما همه خوب می‌دانیم که مبارزه برای زبان مادری تنها محدود به یک روز نمی‌شود. در تاریخ جامعه زبان، روشنفکری و جغرافیا ۳ اصل اساسی هستند که خلق و جامعه از آنها جدا نخواهند شد. متاسفانه در عصر حاضر تعداد زیادی از زبانها وجود دارد که در حال نابودی هستند.

ما خلق کرد با زبانهای عربی، ترکی و فارسی سخن می‌گوییم، هرچند این گونه صحبت کردن مقبول خلق ما نبوده است اما بر ما تحمیل شده است. اگر خلقی با زبان و فکر خود زندگی نکند نمی‌تواند صاحب زبان و روشنفکری خود باشد. اگر به دلیل مقاومت و مبارزات مادرانمان نبود، زبانمان تا امروز زنده نمی‌ماند. امروز زبانمان در سطحی قرار دارد که ما می‌توانیم با زبان و روشنفکری خود در مکانهای رسمی خود را بشناسانیم و نظرات و افکار خود را به زبان آوریم.کهنترین زبان، زبان کردیست به همین دلیل زبان کردی مادر سایر زبانها به حساب می‌آید."

"زبان و روشنفکری معیار هویت و دانش یک جامعه هستند"

جودی در مورد ارتباط بین زبان و روشنفکری گفت"موضوعهای زبان و روشنفکری به گونه‌ای هستند که در هر جامعه‌ای در زندگی خود به دنبال وجود خود می‌گردد. روشنفکری و زبان معیار هویت و دانش جامعه هستند. زبان تلاش و مبارزه ایست که روزانه انجام می‌شود، چون زبان مقاومت و دفاع از خود است. هرچند یک روز به عنوان روز زبان مادری مشخص شده است اما نباید خود را فریب دهیم و باید هر روز برای زبانمان مبارزه کنیم. اگر خوب دقت کنید، در ادبیات جهانی و خاورمیانه زبانی که خود را به زیبایی نشان داده است زبان کردی است. ما می‌دانیم که غنای زبان کردی از فعال بودن و مقاومتش سرچشمه گرفته است. ما خلق کرد شناسه‌ی خود را داشته‌ایم و به لطف مادرانمان زبان خود را از دست نداده‌ایم. درست است که روز زبان مادری وجود دارد اما اگر سیستم آن را مشخص کند، آنها تنها این روز را روز تلاش و مبارزه نشان می‌دهند به همین دلیل از آن استقبال می‌کنند. اگر زبان با زبان مادر شناخته می‌شود، آنوقت معنی خود را دارد چون هوش و حقیقت جامعه زن است. زبان مادر است، مادر هم زبان است و هر دو زندگی هستند، به همین دلیل نمی‌توان به هیچ شیوه‌ای آنها را از هم جدا کرد".

هیلال در مورد آموزش با زبان مادری گفت"اگر کودکی با زبان خود آموزش نبیند، ذهن و زندگیش دچار آشفتگی می‌شود. به همین دلیل نمی‌توان گفت، که این کودک آموزش درستی دیده است، چون سیستم مادرسالاری به سیستم پدرسالاری تغییر می‌یابد. ما در عصری هستیم که باید مقاومتی همه جانبه انجام دهیم و برای همین رهبر آپو می‌گوید"باید مقاومتی همه جانبه از هر لحاظ انجام شود". صاحبان قدرت از جنبش آزادی میترسند، چون فکر و فلسفه‌ی رهبر آپو فکر آلترناتیو در مقابل سیستم است. آنچه حکومت بسیار روی آن کار میکند و بر علیه ما از آن استفاده می‌کند، سیاست ذوب و پاکسازیست. اما ما باید در مقابل بازیها و هجومهایشان بایستیم".

"زبان هرچقدر وجود داشته باشد، فرد هم همانقدر موجودیت دارد"

در پایان جودی گفت، کردها زندگی را به مقاومت مبدل کرده‌اند. وی گفت،"کرد زندگی را به مقاومت تبدیل کرده است، به همین دلیل ما می‌گوییم زبان چقدر باشد، من هم همانقدر هستم. ما، زنان و جامعه‌ی کرد مدافعان زبان هستیم و مبارزاتمان پیروز خواهد شد. وظیفه‌ی ما این است که از رهبری و پیشگامانمان حمایت کنیم".