سزای تمللی ریاست مشترک ه.د.پ در نشست گروه ه.د.پ در مجلس ترکیه تحولات جاری را ارزیابی نمود. تمللی در ابتدا بمناسبت ۲۱ مه /۳۱ اردیبهشت ۱۵۵مین سالروز قتل عام چرکس‌ها و ۱۹ مه/ ۱۰۰مین سالروز قتل عام پونتوس روم گفت؛" ما باری دیگر این قتلعامها را محکوم می‌نماییم. زنده‌باد برادری خلق‌ها، زنده باد آزادی خلق‌ها. ما قتل‌عام را از یاد نخواهیم کرد. ۳ سال قبل در ۲۰ مه/۳۰ اردیبهشت مجلس تصمیمی تاریخی گرفت و مصونیت پارلمانتارها را لغو نمود. بدین شکل کودتایی سیاسی انجام گرفت."

اعتصاب‌های غذا

  تمللی با اشاره به اعتصاب‌های غذا علیه حصر گفت:"اکنون در داخل و خارج مقاومت ادامه دارد. اکنون تمامی رفقای ما در زندان برای عدالت و صلحی شرافتمندانه مقاومت می‌نمایند. برای زندگی عادلانه و بدور از شکنجه، ما مقاومت خویش را ادامه خواهیم داد. تصاویری از انسان‌هایی که دستشان را از پشت دستبند زده‌اند در رسانه‌ی مجازی منتشر کرده‌اند. بار دیگر کسانی که به محل کار می‌روند خودرو آن‌ها را گلوله باران کرده‌اند. ظلم در این کشور پایان نمی‌یابد. سیاستی که در ترکیه تغییر نمی‌یابد شکنجه و ظلم علیه کردهاست. برای کتمان این ظلم و شکنجه اکنون صدای حقیقت را قطع می‌نمایند. صدای رسانه‌ی آزاد را می‌بندند."

خشونت علیه زنان

  تمللی به خشونت علیه زنان اشاره کرده  وبدین شکل ارزیابی نمود؛" خشونت علیه زن خشونت علیه تمامی جامعه است. یکدست کردن جامعه است. برای ادامه‌ی این خشونت خواهان قطع نمودن صدای صلح هستند. با بکار گرفتن دادگستری به خشونت ادامه می‌دهند. اکنون قریب به ۲۰۰ آکادمیسین در زندان‌ها هستند. اقتداری که آکادمیسین‌ها را به زندان می‌اندازد در برابر ما قرار دارد. آکادمیسین‌های که حکم برائت گرفته‌اند اکنون قادر به دریافت پاسپورت نیستند. ده‌ها هزار انسان را تبعید کرده و حقوق آن‌ها را غصب کرده‌اند. جای آکادمیسین‌ها زندان نیست. صدها روزنامه‌نگار در زندان قرار دارند. ما در مقابل این ذهنیت سلطه‌گر مبارزات آزادیخواهی خود را ادامه خواهیم داد. اکنون مهمترین مبارزات را مادرانمان علیه خشونت حاکم انجام می‌دهند.(آن‌ها) برای پیشگیری از درد، مرگ و ظلم در میدان‌ها فریاد می‌زنند. تا دستیابی به موفقیت از مادران حمایت می‌کنیم و علیه خشونت مبارزه خواهیم نمود."

۶ ماه ادامه‌ی اعتصاب‌های غذا

  تمللی به مقاومت زندانیان اشاره کرده و گفت؛" ۱۹۵ روز، ۶ ماه و نیم پارلمانتار جولمرگ ما لیلا گوون در اعتصاب غذا بسر می‌برد. از همه‌ی خلق‌ها ترکیه و جهان درخواست می‌نمایند که علیه ظلم و ناعدالتی صدای خود را بلند نمایند. همچنین در هولیر ناصر یاغز، گروه ۱۴ تن در اروپا، هزاران زندانی سیاسی در حبس و ۳ نماینده‌ی ما در مراکز ه.د.پ در اعتصاب غذا بسر می‌برند. اکنون در ترکیه ۳ هزار زندانی در اعتصاب غذا بسر می‌برند. ۳۰ زندانی در روزه‌ی مرگ بسر می‌برند. ۱۵ زندانی گروه اول در ۲۲ مین روز خود قرار داشته و توانایی تکلم خود را از دست داده‌اند. زندان هم از حیث اینکه مطالبات آن‌ها را بجای بیاورد آب و ملزومات آن‌ها را هم به آن‌ها نمی‌دهند. در خارج( از زندان) مادران می‌گویند نباید کسی جان خود را از دست بدهد نیروهای پلیس به آن‌ها حمله می‌کنند. سکوت در برابر این مسائل بسیار ترسناک است. بیایید ما بهمراه همدیگر این سکوت را بشکنیم. بیایید همراه با هم به فریادی مبدل شده و به این حصر پایان دهیم. تا زمانیکه حصر را پایان ندهیم بی‌عدالتی و بی‌قانونی ادامه خواهند داشت. اگر ما صدای خود را بلند نکنیم این بی‌عدالتی و بی‌قانونی در مقابل خانه‌ی ما هم به جرم دست خواهند زد. ما از همه‌ی خلق‌های ترکیه درخواست می‌نماییم که صدای خود را بلند نمایند. ما از حکومت و وزیر عدالت هم درخواست می‌نماییم گام برداشته و ملزومات آن را انجام دهند. باید وکلا به شیوه‌ای منظم  به امرالی بروند."

  تمللی در پایان به اشاره به مبارزات اتحاد دمکراسی اعلام کرد؛" خلق سوریه مطمئنا در تلاشند آینده‌ای توام با صلح و امنیت ایجاد نمایند. ترکیه با سیاست‌هایی که اتخاذ نموده است قادر به گام برداشتن نخواهد بود. زمانیکه ما به سیاست‌های ترکیه و کشورهای همسایه نگاه می‌کنیم، می‌بینیم ترکیه با همه‌ی کشورهای همسایه‌ی خویش ناسازگار است و دلیل همه‌ی این‌ها حکومت است. ما باری دیگر درخواست می‌نماییم که حکومت به کینه‌توزی، ترویج خشونت و جنگ‌افروزی پایان دهد. ما ائتلاف دمکراتیک را ایجاد خواهیم کرد. برای ایجاد صلح اجتماعی و سیاست دمکراتیک، همپیمانی دمکراتیک لازم است. ما برای همپیمانی دمکراتیک مبارزات خود را ادامه خواهیم داد.  بایستی آزادی اندیشه، آزادی رسانه و آزادی بیان محقق گردند. همچنین باید این بی‌قانونی پایان یابد. باید دادگاه‌های مستقل ایجاد گردند. اکنون تمامی آزادی‌های ما در انزوا قرار دارند. دیگر وقت وقت تغییرات، دمکراسی، حقوق، عدالت و صلح است. وجدان اجتماعی در کجا باشد ما در آنجا خواهیم بود. ما در هر نقطه‌ی کشور برای دمکراسی به همدیگر برسیم."