نتایج یک تحقیق مشترک بین دو سازمان حقوق بشری نشان می‌دهد، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران طی سالهای ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۸، دست کم ٨۶۰ مورد "اعتراف اجباری" و یا "محتوای افترا آمیز" علیه شخصیت‌های مختلف پخش کرده است.

در آستانه‌ی روز جهانی "حمایت از قربانیان شکنجه" دو سازمان حقوق بشری "عدالت برای ایران" در لندن و "فدراسیون بین المللی جامعه‌های حقوق بشر" در پاریس در گزارشی مشترک اعلام کردند که تلویزیون دولتی ایران تنها طی این ده سال اعترافات اجباری بیش از ۳۵۵ نفر را پخش کرده است.

تلویزیون دولتی ایران علاوه بر این حداقل علیه ۵۰۵ نفر "محتوای افترا آمیز" پخش کرده است.

عادل رحمان خان دبیر کل فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر در این رابطه گفت، مقامات جمهوری اسلامی دهه‌ها از پخش اعترافات اجباری افراد در راستای سرکوب مخالفان بهره گرفته‌اند.

همچنین محمد نیری از مدیران سازمان عدالت برای ایران نیز گفت:"در حالی که تلویزیون دولتی ایران دائما برنامه‌هایی را پخش می‌کند که محصول شکنجه و ارعاب است، خبرنگاران صداوسیمای جمهوری اسلامی آزادانه بدون هیچ عواقبی در اروپا سفر و فعالیت می‌کنند."

در همین راستا سازمان عدالت برای ایران از اتحادیه اروپا درخواست کرده است تا به "تعلیق فعالیت‌ها و جلوگیری از ورود مقام‌ها و خبرنگاران صداوسیما به اروپا" بپردازد. فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر نیز از جامعه جهانی خواست به حکومت ایران برای "توقف این روند" فشار بیاورد.

گزارش منتشر شده توسط این دو سازمان نشان می‌دهد، که جمهوری اسلامی با پخش نظام‌مند اعترافات اجباری در پی ایجاد رعب و وحشت بوده است.

کسانی که مجبور به اعتراف اجبار در صدا و سیما شده‌اند، به این سازمان‌ها اعلام کرده‌اند که علاوه بر شکنجه و بدرفتاری در جهت مجبور کردن آنها به اعتراف اجباری و کذب در مقابل دوربین، پخش این اعتراف‌ها پس از آن نیز سبب ایجاد درد و رنج عظیم برای خود و خانواده‌هایشان شده است.