اتحادیه مطبوعات دموکراتیک (ی‌رد) در ۸ فوریه اعلام کرد که روزنامه‌نگار عزیز کویلواغلو در حمله دولت اشغالگر ترکیه در ۲۷ ژانویه در رانیه به شهادت رسیده است.

روزنامه‌نگار عزیز کویلواغلو در سال ۱۹۷۶ در منطقه چنار شهر آمد که با قهرمانی و مقاومت خود در تاریخ جایگاه مهمی دارد، در خانواده‌ای میهن‌دوست به دنیا آمد. عزیز کویلواغلو که به آرمان مردم کورد وفادار بود، مانند هر جوان کورد دیگری در مبارزه برحق در باکور کوردستان ۳ بار دستگیر شد. او در حالی که هنوز ۱۶ سال داشت، در زندان‌های دولت فاشیست ترکیه شکنجه شد. او با اصرار و مبارزه‌ای هرچه بزرگتر به آرمان آزادی گره خورد و در راه مبارزه مقاومت بزرگی از خود نشان داد. در سال ۱۹۹۴ پس از شهر آمد، کارهای انقلابی خود را در کلان‌شهرها ادامه داد و برای بار دوم دستگیر شد. عزیز کویلواغلو که برای بار سوم نیز دستگیر شد، بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۸ در زندان ماند، اما در مبارزه پافشاری کرد و در برابر شکنجه سر خم نکرد. عزیز کویلواغلو که در هر نقطه از کوردستان به مبارزه و کار روزنامه‌نگاری پرداخت، در سال ۲۰۰۰ به یکی از روزنامه‌نگارانی تبدیل شد که پیشگام مطبوعات آزاد بودند. با انقلاب روژاوا به روژاوا رفت و از کارهای آکادمیک گرفته تا تأسیس مؤسسات مطبوعاتی آزاد، نقش بزرگی ایفا کرد و زحمتکشان مطبوعات آزاد را پرورش داد.

رفیق مبارزه‌اش، روزنامه‌نگار استرک گولو، در گفتگو با خبرگزاری فرات (ANF) از مبارزه عزیز کویلواغلو گفت.

در مبارزه‌ی آزادی کوردها سهیم بود

استرک گولو با بیان اینکه او در سال ۲۰۰۱، روزنامه‌نگار، عزیز کویلواغلو را شناخت، گفت: «عزیز کویلواغلو روزنامه‌نگاری بود که سهم بزرگی در مبارزه آزادی کوردها داشت، او یک ستون قدرتمند بود. رفیق بود، دارای هویتی مبارز بود و استادی بزرگ بود. به عنوان شاگرد در دوره دوم آکادمی مطبوعات آزاد شرکت کرد و سپس به عنوان استادی فعالیت کرد، زحمات زیادی کشید و تلاش کرد. در کار شخصیتی جدی داشت. همانطور که در مطبوعات آزاد هر یک از رفقای روزنامه‌نگار ما جایگاهی دارد، رفیق ما عزیز کویلواغلو نیز از اهمیت زیادی برخوردار بود.»

عمر خود را وقف مبارزه مردم کورد کرد

دوران زندان خود در دولت ترکیه را تعریف کرده بود. می‌گفت: 'آرمان کورد یک آرمان عمیق و بنیادین است و به همین دلیل نیاز به مبارزه‌ای بزرگ دارد. پس از شکنجه دولت ترکیه، بار دیگر فهمیدم که مردم کورد تا آزاد نشوند نمی‌توانند زندگی کنند. به همین دلیل نیز اصرار بر مبارزه بار دیگر بیشتر شده بود.' رفیق عزیز که عمر خود را وقف مبارزه کرد، زندگی‌اش با تلاش، فداکاری و جستجوی آزادی شکل گرفته بود. رفیق عزیز مانند بسیاری از رفقای ما استاد ما بود. در گسترش و تقویت مطبوعات آزاد و پرورش زحمتکشان مطبوعات آزاد نقش بزرگی ایفا کرد.

در عین حال صدای گریلا‌ها بود

باورش به آزادی و پیروزی بزرگ بود. در مناطق حفاظتی مدیا نیز به کار روزنامه‌نگاری پرداخت، این وظیفه را برای خود قرار داد که روحیه، مقاومت و مبارزه گریلا‌ها را به جهان برساند. گاهی مقاومت گریلا‌ها را بیان می‌کرد، گاهی در مورد گریلا‌ها می‌نوشت. برای رساندن حقیقت جنگ در کوردستان به عنوان یک روزنامه‌نگار آزاد و دموکراتیک در هر بخش از کوردستان مبارزه کرد. جنگ، غارت و قتل‌عام‌هایی که در کوردستان رخ می‌داد را به جهانیان رساند.

جستجوی او برای حقیقت، بی‌پایان بود

شخصیتی محقق داشت. رفیقی بود که فکر می‌کرد، تحلیل‌های قوی انجام می‌داد و تلاش می‌کرد اطلاعات جدیدی به دست آورد. این ویژگی‌های او باعث می‌شد که شخصیت محقق او همیشه زنده بماند. جستجوی او برای حقیقت بی‌پایان بود. این امر نیز به شدت بر مبارزه او تأثیر می‌گذاشت. هر جا که نیازی به او بود، رفیق عزیز آماده رفتن به آنجا بود. در زمان اشغال عفرین یکی از آن روزنامه‌نگارانی بود که می‌خواست به عفرین برود. شاهد مقاومت ۵۸ روزه عفرین بود. چشم، زبان و گوش مقاومت شد و حقیقت را بازگو کرد. با مقاومت عفرین، با مردم عفرین یکی شد. انقلاب روژاوا را با مقاومت مردم و مبارزانش لحظه به لحظه گزارش کرد، صدای انقلاب روژاوا شد. همانطور که در مناطق حفاظتی مدیا، در باشور کوردستان صدای مردم بود، در روژاوای کوردستان نیز صدای مردم شد. در واقع صدای مردم کورد شد، با صدایی کوردستانی. طرز فکر ناسیونالیستی را نمی‌پذیرفت، دارای ذهنی آزاد بود و در راه آزادی گام برداشت. همانطور که انقلابی کوردستانی شدن کار آسانی نیست، بدون شک روزنامه‌نگاری نیز آسان نبود. رفیق عزیز از این موضوع آگاه بود.»

تلاش کرد مقاومت تشرین را به جهانیان برساند

استرک گولو اظهار داشت که حمله به روزنامه‌نگاران با تلاش برای پوشاندن انزوای تحمیلی بر رهبر آپو مرتبط است و گفت: «همانطور که در ۱۵ فوریه با توطئه بین‌المللی به رهبر آپو حمله کردند، روزی سیاه را در تاریخ کوردها رقم زدند، امروز نیز به آن روزنامه‌نگارانی حمله می‌کنند که توجه‌ها را به انزوا و شکنجه در امرالی جلب می‌کنند، به این ترتیب می‌خواهند مانع از انتشار حقیقت شوند. چنین حملاتی در ماه فوریه تصادفی نیست. روزنامه‌نگارانی که از آزادی صحبت می‌کنند دستگیر می‌شوند، روزنامه‌نگارانی که صدای حقیقت می‌شوند، هدف قرار می‌گیرند.

هدف قرار دادن رفیق ناظم و جیهان در تشرین تلاشی برای پوشاندن حقیقت بود. روزنامه‌نگارانی که برای تبدیل شدن به صدای مقاومت تشرین تلاش کردند، لحظه به لحظه رویدادها را به خبر تبدیل و گزارش کردند و تبلیغات جنگ ویژه را شکستند. رفیق عزیز یک روز قبل از شهادت، یعنی در ۲۶ ژانویه، تلفنی با من صحبت کرد. آن روز در مورد مقاومت تشرین صحبت کرده بودیم. چشمانش، توجهش به تشرین بود؛ گفته بود: 'ما با مقاومت تشرین به نتایج بزرگی دست خواهیم یافت. مقاومت شجاعانه مردم نتایج مهمی را به همراه خواهد داشت'.»

رفیق عزیز برای تبدیل شدن به صدای مقاومت تشرین تلاش زیادی کرد. رویدادها را از نزدیک دنبال می‌کرد، می‌خواست صدا و رنگ تشرین شود، حقیقت را برساند. در برنامه‌ها، در مقالات خود همیشه این واقعیت را بیان می‌کرد، تلاش می‌کرد مردم را آگاه کند. شجاعت و تمایل او برای آینده مطبوعات آزاد منبع الهام بود.»

میراث او در قلب هزاران انسان زنده است

استرک گولو خاطرنشان کرد که روحیه مطبوعات آزاد نمی‌میرد و در پایان سخنان خود گفت: «هرچند شهادت رفیق عزیز برای ما ضایعه بزرگی است، اما روحیه مطبوعات آزاد را نمی‌توان از بین برد؛ نمی‌توان قلم را متوقف کرد. در طول این سال، روزنامه‌نگاران ارزشمند مطبوعات آزاد را از دست دادیم. ما آنها را از دست دادیم، اما میراثی که آنها از خود به جای گذاشتند، در قلب هزاران انسان زنده و طنین‌انداز است.

فرهنگ مقاومت را برای ما به جای گذاشت

رفیق عزیز مانند سید اَوران، گلستان تارا و ناظم داشتان فرهنگ مقاومت مطبوعات آزاد را برای ما به جای گذاشت. رفیق عزیز که در روژاوای کوردستان کار آکادمی مطبوعات را انجام می‌داد، صدها روزنامه‌نگار را آموزش داد، به هویتی تبدیل شد که نشان داد چگونه می‌توان یک ذهن آزاد و دموکراتیک را ایجاد کرد. برای مبارزه و روزنامه‌نگاری مسئولیت‌های بزرگی برعهده گرفت؛ در هر عرصه‌ای استاد ما بود. به همین دلیل ما مدیون او هستیم. سید اَوران مغز مطبوعات آزاد بود، عزیز کویلواغلو نیز مشاوری بود که راه را نشان می‌داد.»