آوارگان عفرین در آرزوی بازگشت به سرزمین خود هستند
با وجود توافق بین نیروهای سوریه دموکراتیک (قسد) و دولت موقت سوریه، بازگشت آوارگان عفرین به سرزمین خود هنوز مانند یک رویای خطرناک است.
با وجود توافق بین نیروهای سوریه دموکراتیک (قسد) و دولت موقت سوریه، بازگشت آوارگان عفرین به سرزمین خود هنوز مانند یک رویای خطرناک است.
مقاومت مردم عفرین در برابر اشغالگری دولت ترکیه در صفحات تاریخ به عنوان مقاومتی بیوقفه جای گرفته است. از این رو، مردم عفرین از سال ۲۰۱۸ تاکنون در برابر سیاستهای نسلکشی دولت ترکیه به طور مداوم مقاومت میکنند.
عفرین به عنوان بخشی از روژاوا دارای تنوع فرهنگی و اتنیکی قابل توجهی بود. در آنجا کوردها، عربها و ترکمنها با هم زندگی میکردند. اما اشغالگری ترکیه با بهانه حفاظت از مرزها، واقعیت جمعیتی، اتنیکی و سیاسی منطقه را تغییر داد.
در زمان جنگ، مردم عفرین تنها نبودند
نیروهای سوریه دموکراتیک (قسد) با یگانهای مدافع خلق (یپگ) و یگانهای مدافع زنان (یپژ) پیشاهنگی مقاومت را بر عهده گرفتند. در عفرین، همه افراد، از جمله غیرنظامیان، زنان، مردان و جوانان، به این مقاومت پیوستند. با تمام نیرو و امکانات خود از شهر خود دفاع کردند و با شجاعت در برابر نیروهای اشغالگر جنگیدند.
با وجود اینکه دولت اشغالگر ترکیه دارای نیروی هوایی بود و افکار عمومی جهان سکوت کرده بود، مقاومت عفرین به شدت ادامه یافت. اشغالگری تنها به حمله نظامی محدود نشد. در عین حال، تلاشها برای کوچاندن مردم و تغییر بافت اجتماعی شهر نیز ادامه داشت. دولت اشغالگر ترکیه قصد داشت نسلکشی فرهنگی در منطقه انجام دهد.
جنگ عفرین به نماد مقاومت مردم در برابر نیروهای اشغالگر ترکیه تبدیل شد و به تمام جهان نشان داد که مردم عفرین در برابر هر سختی از خاک و فرهنگ خود دفاع خواهند کرد. هرچند عفرین توسط دولت ترکیه اشغال شده است، اما روحیه مقاومت همیشه در قلب مردم زنده مانده است.
این مقاومتی که هم غیرنظامیان و هم مبارزان با هم انجام دادند، در منطقه و جهان الهامبخش بزرگی بود.
تخلفات تبهکاران دولت اشغالگر ترکیه علیه زنان
زنان منطقه عفرین بیشترین آسیب را از حملات اشغالگرانه دولت ترکیه و نقض حقوق بشر متحمل شدند. زنان به طور سیستماتیک و گسترده توسط تبهکاران دولت اشغالگر ترکیه هدف قرار گرفتند. در میان این تخلفات، خشونتهای جنسی برجستهترین آنها بود. بسیاری از موارد مستند نشان میدهد که تجاوز و ربودن زنان در منطقه به عنوان روشی برای شکنجه روانی و جسمی مورد استفاده قرار گرفته است.
برخی از زنان از خانههای خود ربوده شدند یا هنگام فرار از بمباران توسط تبهکاران ربوده شدند. در برخی موارد نیز برای آزادی آنها مبالغ هنگفتی درخواست شد. همچنین ازدواج اجباری یکی از روشهای زشت تبهکاران بود. بسیاری از زنان به زور با تبهکاران دولت اشغالگر ترکیه ازدواج کردند.
برخی از زنان توانستند از این تخلفات فرار کنند، اما کسانی که دستگیر شدند، مورد خشونت شدید قرار گرفتند. زنان عفرین برای فرار از این خشونت، آوارگی را انتخاب کردند.
تخلفات علیه غیرنظامیان
در عفرین، اقدامات بسیاری وجود دارد که قوانین بینالمللی حقوق بشر را نقض میکند، مانند قتلهای بیرویه، شکنجه، بازداشتهای خودسرانه و کوچ اجباری. همچنین مواردی از تجاوز و تعرض به زنان و دختران جوان توسط برخی از تبهکاران گزارش شده است. این اقدامات زندگی مردم عفرین را دشوارتر کرده و مردم هنوز در حال تحمل رنج بزرگی هستند.
تغییر جمعیتی
یکی از برجستهترین تخلفاتی که در عفرین انجام میشود، عملیات تغییر جمعیتی است. ترکیه و تبهکارانش، کوردها را از منطقه کوچانده و خانوادههای عرب را جایگزین آنها کردهاند.
غارت اموال و داراییهای مردم
در عفرین، خانهها، مغازهها و املاک خصوصی غیرنظامیان به طور گسترده غارت شد. برخی از گروههای مسلح این املاک را تصرف کرده و فروختند. این غارت نقض حقوق مالکیت خصوصی و اصول اساسی انسانیت است.
اماکن مقدس هدف قرار گرفتند
تخلفات تنها به انسانها محدود نشد، بلکه به اماکن مقدس نیز گسترش یافت. کلیساها و اماکن باورداشتی در عفرین مورد تخریب و غارت قرار گرفتند. این نشان میدهد که بیاحترامی کامل به حقوق باورداشتی غیرنظامیان صورت گرفته است.
در این راستا، ابراهیم شیخو، مدیر سازمان حقوق بشر عفرین-سوریه، در مورد امیدهای آوارگان عفرین با خبرگزاری ما صحبت کرد و به تداوم رنجها اشاره کرد و گفت: «از زمان خروج ما تاکنون، ما همیشه خواستار بازگشت آوارگان به خانههایشان بودهایم، اما این بازگشت همیشه با خطر همراه بوده است. در سالهای اولیه اشغالگری ترکیه، برخی از کاروانها تلاش میکردند به عفرین بازگردند، اما این کاروانها با زنجیرهای از جنایات و تخلفات وحشیانه مواجه شدند و این امر باعث توقف کامل بازگشت شد. امیدهای بازگشت مردم عفرین به خانههایشان با سرنگونی رژیم بعث و به دست گرفتن اداره امور توسط دولت هیئت تحریر الشام (HTS) مطرح شد. اما عملی نشد و فقط در حد حرف باقی ماند.»
ابراهیم شیخو اظهار داشت که با وجود این وعدهها، تبهکاران به تخلفات خود ادامه دادند و گفت: «کسانی که به عفرین بازمیگردند، با تخلفات وحشیانه مواجه میشوند. زیرا مالیات به ساکنان تحمیل میشود، بازداشتهای خودسرانه انجام میشود و غیرنظامیان همیشه هدف قرار میگیرند. تبهکاران دولت اشغالگر ترکیه که برای ادامه جنایات علیه مردم بیگناه تامین مالی میشوند، از اقدامات نسلکشی علیه غیرنظامیان دست برنمیدارند. آوارگان نمیتوانند به خانههای خود بازگردند، مگر اینکه دولت موقت سوریه تضمینهای واقعی ارائه دهد، اکنون مردم نمیتوانند به خانههای خود بازگردند چون خطر تخلفات همچنان وجود دارد.»
ابراهیم شیخو در پایان سخنان خود در مورد توافق بین نیروهای سوریه دموکراتیک و دولت موقت سوریه صحبت کرد و گفت: «با وجود توافقات، وضعیت هنوز از تحقق واقعی دور است. لازم است کمیتهای متخصص تشکیل شود تا وضعیت را به طور جدی ارزیابی کند و اقدامات ملموسی برای حفاظت از غیرنظامیان انجام دهد. در واقع، از آنجا که دولت دمشق اخیرا اعلام کرد که قانون اساسی را بر اساس 'تکرنگ، تکدین' بنا خواهد کرد، اداره خودمدیریتی شمال و شرق سوریه این را رد کرد و بار دیگر نیاز به دموکراسی را مطرح کرد. برای بازگشت امن مردم عفرین به خانههای خود، زمان زیادی لازم است. رویدادهای کنونی در سوریه خطرات بزرگی را برای مردم ایجاد میکند.»