بازیگر تئاتر و کارگردان، دلجان اوسو که از کودکی خود باوه طیار جاوادنه را می‌شناخت، پس از اینکه به سنین جوانی رسید به یکی از اعضای گروه باوه طیار مبدل شد و پس از آن هم تئاترهای بسیاری را آماده کرد. دلجان عثمان اوسو با خبرگزاری فرات ‌(ANF) مصاحبه کرد و بیان داشت که باوه طیار شخصیتی بود که می‌خواست علاقه و شوق را در خلق کورد به ‌وجود بیاورد و نگذارد که دشمن، فرهنگ، زبان و میراث کوردها را نابود کند.

‌«باوه طیار اولین نفری بود که فیلم به زبان کوردی ساخت‌‌»

دلجان اوسو بیان کرد که باوه طیار جاوادنه برای زبان کوردی کار و کنشی وسیع را انجام داده است و گفت‌: ‌‌‌«بخاطر فشارهای رژیم، ما نمی‌توانستیم به زبان خود بخوانیم یا حرف بزنیم. اما باوه طیار برای ما به یک قهرمان مبدل شد. در وضعیتی که هیچکس نمی‌توانست به زبان کوردی تکلم کند، باوه طیار به زبان کوردی حرف می‌زد و بدون اینکه از رژیم بعث بترسد، هنر خود را با کمترین امکانات ارائه می‌کرد.‌»

باوه طیار نه تنها در سطح روژاوای کوردستان بلکه در سطح هر چهار بخش کوردستان جالب توجه بود. بخاطر اینکه باوه طیار می‌خواست مرزهای آن دولت‌های نژادپرست که نمی‌گذاشتند کوردها به زبان خودشان تکلم کنند و همیشه کوردها را شکنجه می‌کردند، را بشکند و زبان خلق خود را در سراسر جهان اشاعه دهد. من می‌توانم بگویم که باوه طیار ستاره‌ای بود که در تمام خانه‌های کوردستان درخشید و اثر خود را در همه جا برجا گذاشت. فیلم‌های باوه طیار در جامعه دست به دست می‌گشت و هرکسی در جامعه از آن با خوشحالی به آن فیلم‌ها و جامعه خود می‌نگریست. من قبلا هم گفته و همیشه هم خوام گفت که باوه طیار ستون بنیادین تئاتر کوردی و از مشهورترین بازیگران تئاتر کوردستان است.‌»

‌«رژیم بعث را مانعی برای خود ندیدند»

دلجان عثمان اوسو بیان کرد که به یُمن پدرش، شهید عثمان وی باوه طیار را شناخت و در ادامه گفت‌: ‌«پدر من همراه با باوه طیار بازیگر تئاتر بودند و آثار زیادی را با هم خلق کردند. در آن زمان بخاطر ستم‌گری رژیم بعث،‌ گروه باوه طیار نتوانست در جایی رسمی به اجرای بازی‌های‌شان بپردازند. به‌همین خاطر در خانه‌ها تمرین می‌کردند. همیشه به خانه ‌ما آمده و تمرین می‌کردند. من از همان دوران کودکی باوه طیار را شناختم. همه باوه طیار را بر روی صفحه تلویزیون می‌دیدند اما من از نزدیک او را می‌دیدم و تماشا می‌کردم. پدرم و باوه طیار بسیار یکدیگر را دوست می‌داشتند و همیشه همراه هم بودند. خانه ما و خانه باوه طیار یکی شده بود، ما هیچ فرقی را در میان خود نمی‌دیدیم. چیزی که در میان گروه باوه طیار توجه من را به خود جلب می‌کرد، رفقات گرم گروهی بود. همیشه این گروه با خوشحالی و هیجان همراه هم کار می‌کردند. من‌ می‌توانم بگویم که یک نفر برای همه بود و همه هم برای یکی. با وجود شرایط فصلی و فشارهای دولت، مبارزه‌ای قدرمند را از خود نشان دادند. برای اینکه تئاتر خود را در نوروز اجرا کنند‌، با تهدیدات دستگیری و مجازات رژیم بعث روبرو می‌شدند. اما این موضوعات را مانعی برای خود نمی‌دیدند و تئاتر خود را با سرافرازی اجرا می‌کردند. این امر کاری کرد تا باوه طیار در دل هر شهروند کوردستانی دوست‌داشتنی باشد. من می‌توانم بگویم که به‌ یُمن باوه طیار به این سطح عالی تئاتر کوردی رسیدیم.‌»

‌«مراسم باوه طیار آخرین قسمت از فیلم‌های ‌باوه طیار بود»

دلجان اوسو اعلام کرد که او پس از شهادت پدرش شهید عثمان در سال ۲۰۱۳ تصمیم گرفته است که این میراث را ادامه بدهد و گفت‌: ‌«در این زمان من در گروه باوه طیار مشارکت کردم. قریب به ۳ تئاتر با باوه طیار داشتم. یکی از آنان فیلمی به نام ‌‌«غیرت» بود. قبل از شهادت باوه طیار ما مشغول تدارکات یک فیلم بودیم. وقتی من خبر شهادت باوه طیار را شنیدم، این خبر را باور نکردم. من گفتم شاید این هم یکی دیگر از فیلم‌های باوه طیار است. واقعا هم شهادت باوه طیار برای من بسیار سخت و دردناک بود. مراسم خاکسپاری باوه طیار آخرین قسمت از فیلم‌های باوه طیار بود. متاسفانه جنایات جنگی که روزانه در روژاوای کوردستان به وقوع می‌پیوندند به دلیلی مبدل می‌شوند تا چنین شخصیت‌های ارزشمندی را به خاک بسپاریم. البته که شهادت این شخصیت‌ها برای ما جای سرافرازی است. اما در عین‌حال این امر برای ما دلیلی برای انتقام می‌باشد. پس از شهادت باوه طیار، هزاران بازیگر و فعال عرصه تئاتر میراث او را ادامه خواهند داد. ما قول می‌دهیم که میراثی که باوه طیار برای تئاتر کوردی از خود برجای گذاشت را ادامه بدهیم و همراه با هم از خط استاد خود باوه طیار صیانت کنیم. درخواست من این است که مدیریت با ما فعالان تئاتر در همکاری بیشتری باشند و از ما حمایت کنند تا بتوانیم تئاتر کوردی را زنده نگه داریم.‌»