پیرِ طایفه سینملیان، سلیمان دپرَم، در برابر حملات و کشتارهای جهادگرایان تندرو در سوریه که علیه علویان و همچنین حملات دولت ترکیه و گروههای وابستهاش علیه خلق کورد انجام میشود، همه را به مبارزه فراخواند. سلیمان دپرم نظرات خود را درباره این موضوع با خبرگزاری فرات( ANF) در میان گذاشت و اعلام کرد: «سرمایهداری جهانی با پروژه بزرگ خاورمیانه تلاش میکند تا قدرت خود را تقویت کند. وضعیت در سوریه در حالت هرج و مرج بزرگی است و این هرج و مرج ادامه خواهد داشت. ترکیه، ایران و عراق در تلاشاند تا از این هرج و مرج سود ببرند. بهویژه سیاست ترکیه که علیه خلق کورد دشمنی میکند، در تلاش است تا این هرج و مرج را در چهارچوب منافع خود به کار گیرد. اما این تلاشهای ترکیه بیفایده است و سرانجام، کوردستان بنا خواهد شد.»
سلیمان دپرم درباره دشمنی که علیه علویها در مناطق اسلامی وجود دارد، اینطور توضیح داد: «فلسفه علویها که بر مبنای به اشتراک گذاشتن، صلح و عشق بنا شده است، در چارچوب روابط مالکیت خاص نظام سرمایهداری نیست. به همین دلیل، از گذشته تا به حال در خاورمیانه دشمنیهایی علیه علویها وجود داشته است. این دشمنیها اکنون در سوریه قابل مشاهده است. اما سقوط رژیم اسد و قدرتگیری داعش و همپیمانان آن به معنای پایان هرج و مرج در سوریه نیست. این هرج و مرج همچنان ادامه خواهد داشت.»
مقاومت خلق کورد توجه همه جهان را به خود جلب کرد!
دپرم خاطرنشان کرد که ترکیه از آشفتگی در سوریه به نفع منافع خود بهرهبرداری میکند و تلاش دارد که سیاستهای خود در مقابل خلق کورد و علویها را به سطوح جدیدی برساند و گفت: «در کنار این، تلاشهای خلق کورد در برابر تبهکاران داعش توجه آمریکا و نیروهای جهانی را جلب کرده است. منافع سرمایهداری و امپریالیسم آمریکا تهدید داعش را درک کردند و به همین دلیل از مبارزات خلق کورد حمایت میکنند. این حمایت در طول زمان مسیر را برای تشکیل کوردستان هموار میکند. برخورد آمریکا و اسرائیل و مبارزات خلق کورد در خاورمیانه و سوریه این روند را شتاب میبخشد.»
کوردها در برابر شرایط نامشخص تسلیم نخواهند شد
سلیمان دپرم توجه را به اهمیت سازماندهی علویها و امیدبخشی مبارزات خلق کورد جلب کرد و سخنان خود را با این جملهها به پایان رساند: «دولت که در برابر این وضعیت، تماس با کوردها برقرار کرده اما در عین حال، خطمشیهای خود و تهدیداتش را ادامه میدهد. اما کوردها تسلیم این شرایط نامشخص نخواهند شد. چنین فکری اشتباه است. دلیل حملات علیه علویها این است که اتحاد علویها از نظر سرزمین، زبان و باور را به شکلی سیستماتیک تجزیه کنند. علویها که اکنون در سرزمین خود به طور آزادانه زندگی میکنند، به ویژه پس از ۱۲ سپتامبر با سیاستهای سرکوبگرانه از سرزمین خود بیرون رانده شدند.
سازماندهی علویها نیز راهی برای مقابله با این حملات ایجاد میکند. علویها باید مانند دورههای شیخ بدرالدین، قلندر چلبی و پیر سلطان، به خوددفاعی خود ادامه دهند و در عرصههای سیاسی، اجتماعی و باورداشت، خود را سازماندهی کنند. اما در حال حاضر فقط یک وضعیت امیدوارکننده وجود دارد. حملات بیرحمانه سرمایهداری در تمام زمینهها خود را نشان میدهد. اما میتوانیم بگوییم که پایهای که از سوی مبارزه خلق کورد بنا شده، در برابر این تصویر سیاه و تاریک، امیدی بزرگ است.»