کوردستانیان و دوستان‌شان تا مقابل ساختمان صدارت اعظم در شهر برلین راهپیمایی کرده و اعلام کردند که برای آزادی فوری رهبر آپو، حکومت آلمان وظایف ویژه‌ای بر عهده دارد.
کوردستانیان و دوستان آلمانی آنان در Brandenburger Tor گردهم آمده و برای آزادی جسمانی رهبر آپو تا مقابل ساختمان صدارت اعظم راهپیمایی کردند.
سیاستمدار فیصل ساریلدِز، سیبَل ییگیتالپ و نماینده پارلمانی حزب Dîe Lînke فرهاد کوچاک نیز در این راهپیمایی حضور داشتند.
پس از سخنرانی فرهاد کوچاک، بیانیه مطبوعاتی داده شد.
در این بیانیه با اشاره به اینکه رهبر آپو بیش از ۲۶ سال است در زندان امرالی و در شرایط انزوای تحمیلی محبوس می‌باشد، اعلام شد: «این انزوای تحمیلی نه تنها ضد بشری است بلکه نوعی فشار سیاسی نیز می‌باشد. این امر نیز نشان می‌دهد که تا چه اندازه از فکر، اندیشه و مدل جامعه دموکراتیک هراس دارند. اوجالان نه یک زندانی، بلکه پیشاهنگ مدل جامعه دموکراتیک است. وی در ۲۷ فوریه برای چاره‌یابی مسئله کورد فراخوان داد. باری دیگر برای پایان دادن به جنگ، راه چاره‌یابی مسئله کورد را نشان داد. این فراخوان در عین‌حال فراخوانی برای کوردها، ترک‌ها، خلق‌های خاورمیانه و جهان است.»
در بخش دیگری از این بیانیه اعلام شد که این مدل از جامعه سال‌ها در خودمدیریتی دموکراتیک شمال و شرق سوریه اجرا شده است و این امر نشان‌دهنده میسر بودن ایجاد جامعه‌ای بر مبنای خودمدیریتی دموکراتیک، برابری جنسیتی و همزیستی مسالمت‌آمیز خلق‌ها می‌باشد. بیانیه افزود: «اینجا می‌توان جدیت جنبش کورد و افکار عبدالله اوجالان را دید.»
این بیانیه با اشاره به موانع موجود بر سر راه روند از جمله حملات نظامی و انزوای تحمیلی علیه رهبر آپو، اعلام کرد: «(رهبر آپو) به شرایط فعالیت آزادانه و فرصت مشارکت فعالانه در چاره‌یابی سیاسی نیاز دارد. بدون حضور وی نه عدالت و نه صلح امکان‌پذیر نیست.»
در بخش پایانی بیانیه ضمن تاکید بر جدیت جنبش آزادی کورد در زمینه تحقق دموکراسی، صلح و همزیستی خلق‌ها، اعلام شد: «حکومت آلمان بارها اعلام کرده است که می‌خواهد از روند صلح حمایت کند. به همین دلیل ما امروز می‌پرسیم که چه زمانی بر اساس وعده‌های خود رفتار خواهد کرد؟ حکومت فدرال تا کی خود را عقب خواهد کشید؟ ما به جای حمایت، شاهد سکوت هستیم. آلمان در این زمینه مسئولیت ویژه‌ای بر عهده دارد. اگر واقعا خواستار صلح هستید، درخواست صلح کنید.»
بیانیه مذکور با شرح مطالباتی به شرح زیر ادامه یافت:
«۱-عبدالله اوجالان باید فورا آزاد شود- این نخستین گام در راستای روند گفتگوی راستین است؛
۲-اعمال فشار و حمایت بین‌المللی برای روند سیاسی یک ضرورت است (به ویژه از جانب حکومت فدرال)؛
۳-پایان دادن به جرم‌انگاری فعالین کورد در آلمان.
بیانیه اینگونه به پایان رسید: «تا زمانیکه انزوای تحمیلی علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ادامه داشته باشد، جنبش آزادی کورد جرم‌انگاری شود و عدالت و صلح با موانع مواجه باشند، فریاد برخواهیم آورد.»
تجمع با سرداده شدن شعارهای «زنده‌باد رهبر آپو» و «آزادی برای اوجالان»، پایان یافت.
