یادبود نسل‌کشی پونتوس در زوریخ
در مراسمی که به دعوت جوانان کارادَنیز (دریای سیاه) در شهر زوریخ سوئیس برگزار شد، از یونانیان پونتوس که بین سال‌های ۱۹۱۴ تا ۱۹۲۳ مورد نسل‌کشی قرار گرفتند، یاد شد.
تصویر
مراسم یادبود که در هلویتیپلاتز برگزار شد، با یک دقیقه سکوت آغاز شد. سپس در بیانیه مطبوعاتی، کشتار مردم پونتوس به عنوان «نسل‌کشی» تعریف شد و خواستار رویارویی تاریخی با این رویداد شد.
«این، تاریخ نابودی است»
آنتون آل‌دَمیر و بوراک قهوه‌جی، به نمایندگی از جوانان کارادَنیز، در سخنرانی خود تاکید کردند که ۱۹ می در روایت‌های رسمی تاریخی به عنوان «نجات» جشن گرفته می‌شود، اما از دیدگاه مردم پونتوس، این تاریخ «آغاز یک نابودی» است. در این بیانیه آمده است:
«امروز، باد شور کارادنیز (دریای سیاه)، دردهای گذشته را بر چهره ما می‌کوبد. امروز، روز پونتوس، روز یونانیان کارادنیز، روز کسانی است که از خانه‌هایشان جدا شدند، تبعید شدند، زبان‌هایشان گم شد، و ترانه‌هایشان خاموش گشت.»
یادبود اَلَنی چاوش
در این مراسم، از اَلَنی چاوش، یکی از نمادهای مقاومت پونتوس نیز یاد شد. در سخنرانی‌ها تاکید شد که النی با هویت زنانه، یونانی و اهل کارادنیز خود، حافظه را زنده نگه داشته است:
«النی چاوش، حافظه‌ای است که در برابر کشتار مردمش مقاومت کرد، فراموش نکرد و اجازه نداد فراموش شود. با ذکر نام او، صدای هزاران نفری را می‌شنویم که نادیده گرفته شدند.»
«این یک نسل‌کشی بود»
در سخنرانی‌ها، بیان شد که بین سال‌های ۱۹۱۴ تا ۱۹۲۳، صدها هزار نفر از مردم پونتوس قتل‌عام شدند، روستاهایشان به آتش کشیده شد و تلاش شد تا زبان‌هایشان از بین برود. شرکت‌کنندگان تاکید کردند که آنچه اتفاق افتاد، یک «مهاجرت اجباری» نبود، بلکه یک نسل‌کشی سیستماتیک بود.
نسل‌کشی پونتوس به رسمیت شناخته شود
شرکت‌کنندگان در این مراسم، از جامعه بین‌المللی درخواست کرده و خواسته‌های زیر را برشمردند:
- نسل‌کشی پونتوس به رسمیت شناخته شود.
- حقوق فرهنگی، تاریخی و قانونی مردم تبعید شده بازگردانده شود.
- عدالت برای زبان‌ها، هویت‌ها و ترانه‌های از دست رفته در کارادنیز برقرار شود.
- خواهری-برادری ملت‌ها و آینده آزاد به صورت مشترک ساخته شود.
