“امروز ٢٢ بهمن مصادف است با ۳۶مین سالگرد انقلاب خلقهای ایران علیە نظام مستبد و خودکامە شاهنشاهی در ایران . قیام سال ٥٧ و سرنگونی استبداد در نتیجە ظهور ارادە خلقها علیە هرگونە بی‌ارادگی و بردگی بود.”

در ٢٢ بهمن سال ١٣٥٧ خورشیدی، خلقهای ایران پس از تحمل سالها ظلم و ستم و سرکوب، در نهایت موفق شدند رژیم خودکامە و مستبد شاهنشاهی در ایران را سرنگون کنند. اتحاد همە اقشار مردم و مبارزات خستگی ناپذیر آنها از عوامل اصلی این پیروزی بود.

خلقهای ایران و در رأس آنها ملت کرد، کە طی پنجاه سال سلطنت خاندان پهلوی بیش از سایر خلقها با فشار و سرکوب و قتل و کشتار روبرو شدە بود ، در پیروزی انقلاب نقش بسزایی داشتند. نخستین جنگهای مسلحانە علیە نیروهای شاه در کردستان شکل گرفت و نخستین پایگاههای حکومتی نیز در کردستان بە تسخیر مردم در آمدند.

اما بە رغم همە فداکاریهای ملت کرد و دیگر خلقها و در حالیکە حاکمان جدید بیش از همە از برابری و آزادی سخن می‌گفتند، خلقهای ایران را می‌توان از نخستین ناکامان انقلاب نامید، چرا کە از فردای پیروزی و با در دست گرفتن ارکان قدرت در پایتخت از سوی عدەای با همکاری قدرتهای جهانی و منطقەای، خلقهای ایران و پیش از همە، خلق کرد و ترکمن مورد هجوم حاکمان جدید قرار گرفتند . در مدتی اندک ، با کشتارهای وحشیانەای کە در مناطق مختلف کردستان و ترکمن صحرا انجام گرفت به اندازە تمامی نیم قرن حکومت پهلوی خون ریختە شد.

و اکنون درحالیکە ۳۶ سال از پیروزی قیام خلقهای ایران سپری شدە، ملتهای این کشور علاوە بر اینکە به شدت تحت ستم و سرکوب هستند، از بیشتر حقوق مشروع و انسانی خود نیز محرومند.

حاکمیت جمهوری اسلامی بر مبنای اصل ولایت مطلقە فقیە با ایجاد سیستم امنیتی نظامی و با بهرە گیری از اعتقادات مذهبی مردم به بزرگترین مانع در مسیر پیروزی ارادە مردمان این کشور مبدل شدە است.

با اینحال مبارزات و تلاش مردم همچنان ادامە دارد و جنبشهای آزادیخواهی خلقها کە جنبش کردی در رأس آنها قرار دارد هر روز دامنە فعالیتهای خود را گسترش دادە و عزمی جدی برای پیروزی آنچە را کە پیش از سال ٥٧ آغاز کردە دارد.