هیئت مرکزی دم‌پارتی در بیانیه کتبی خود آورده است: «دَنیز گزمیش، حسین اینان و یوسف اصلان که با گفتن «زنده باد خواهری و برادری مردم کورد و ترک» میراث خواهری و برادری و آرمان همزیستی شرافتمندانه را برای همه بشریت و خلق‌های ترکیه به جا گذاشتند، ۵۲ سال پیش به صورت قتلی سیاسی به قتل رسیدند. کسانی که هر بهایی می‌پردازند و جان خود را برای ایده‌آل تغییر جهان، زیست‌پذیر ساختن آن و ایجاد یک زندگی برابر و آزاد بدون تردید فدا می‌کنند، بزرگترین فضیلتی هستند که بشریت در طول تاریخ خلق کرده است.»

در این پیام بزرگداشت آمده است: «دنیزها، ماهرها، ایبوها (ابراهیم‌ها)، مظلوم‌ها، خیری‌ها و کمال‌ها به نمادی از فداکاری به خاطر خلق‌های این سرزمین‌ها تبدیل شده‌اند. به همین دلیل بود که حاکمان آن روز، آرمان زندگی آزاد و شرافتمندانه خلق‌ها، آرزوی برابری، آرزوی آزاد بودن را به پای چوبه‌دار فرستادند.

 البته آنچه از دست داده‌ایم عظیم است، آنچه از دست داده‌ایم قابل توصیف نیست، اما آرمان‌ها و رویاهای ما بزرگ‌تر است.

بی‌شک هیچ باختی بیهوده تجربه نشد، هیچ دردی بیهوده متحمل نشد. آرمان «زندگی برابر، آزاد و همزیستی مسالمت‌آمیز» که دنیز، ماهر، ایبو، مظلوم، کمال و خیری رویای آن را در سر می‌پروراندند، امروز به آرمان میلیون‌ها نفر تبدیل شده است. همه رهبران انقلابی که ما در مبارزه از دست دادیم، امروز در قلب و مبارزات میلیون‌ها انسان زندگی می‌کنند.

 حاکمان با فرستادن پیشگامان انقلابی به پای چوبه دار سعی در خفه کردن انقلاب و تغییر خواست جامعه داشتند، اما ۵۰ سال بعد مطالبه‌ی انقلاب و تغییر جامعه بیشتر شده است. مشعل آزادی روشن شده در سال ۶۸ همچنان راه را برای همه ما و همه کسانی که مبارزه می‌کنند روشن می‌کند. در این سرزمین‌ها که مهد تمدن و علم و فضیلت انسان بودن است، چنانچه انقلابیون و مبارزان دیروز سر خم نکردند، امروز نیز ایستاده و سر افراز به سوی آینده گام بر می‌دارند.

ما از کسانی که در راه انقلاب و دموکراسی جان باخته و بهای هنگفتی پرداخته‌اند به ویژه دنیز، حسین و یوسف با احترام و قدردانی یاد می‌کنیم. ما با صیانت از میراث آنها، به مبارزه خود برای ایجاد زندگی برابر و آزاد که شایسته خلق‌های ترکیه است ادامه خواهیم داد.»