درحالیکه رئیس سازمان انرزی اتمی ایران از افزایش سانتریفیوژها و ادامه باقدرت غنی سازی اورانیوم خبر میدهد، آسوشیتدپرس و روزنامه دی ولت آلمانی، ایران را به افزایش تلاشها برای دستیابی به توانایی ساخت سلاح هستهای متهم کردهاند.
به گزارش خبرگزاری مهر فریدون عباسی رئیس سازمان انرژی اتمی ایران با بیان اینکه ایران "باقدرت" غنیسازی اورانیوم را دنبال میکند، به افزایش سانتریفیوژهای سازمان اشاره کرده و علت تأخیر در راه اندازی راکتور اراک را ملاحظات امنیتی عنوان کرده است .
به ادعای رئیس سازمان انرژی اتمی با وجود تحریمها تعداد سانتریفوژهای نسل قدیم و جدید در ایران، رشد قابل ملاحظه ای داشته است.
در گزارش اخیر آژانس بینالمللی انرژی اتمی آمده بود که ایران به رغم برنامه ریزیهای پیشین٬ زمان راه اندازی راکتور آبسنگین اراک را به سال 2014 موکول کرده و هیچ دلیل مشخصی هم برای این تصمیم جدید ارائه نکرده است.
دولت ایران میگوید این رآکتور هسته ای مربوط به یک مرکز تحقیقاتی است٬ اما متخصصان غربی میگویند رآکتور اراک میتواند راه دومی برای تولید مواد مورد نیاز ساخت بمب هسته ای باشد.
آسوشیتدپرس در گزارشی آورده است که کارشناسان ایرانی با برنامه کامپیوتری یک سلاحهسته ای شبیه سازی کرده اند که قدرت انفجاری آن سه برابر بمب به کار برده شده در هیروشیماست. آسوشیتدپرس مدعی است که نمودار این شبیه سازی را در اختیار دارد.
گفته میشود یکی از مقامهای یک کشور منتقد برنامه هسته ای ایران این اطلاعات را در اختیار این خبرگزاری قرار داده است.
همزمان روزنامه ی دیولت در شماره روز 26 نوامبر با استناد به تازه ترین گزارش آژانس بینالمللی انرژی اتمی مدعی است که انتقال مجموعه های سوخت از هسته راکتور به حوضچه سوخت مصرف شده در تاسیسات اتمی بوشهر میتواند به لحاظ تکنیکی غیرلازم، و در عین حال کم اهمیت ارزیابی شود. اما انتقال این مجموعه ها میتواند به معنای آغاز پلوتونیوم قابل استفاده در سلاحاتمی باشد.
مجموعه سوخت نیروگاه های برق اتمی میتوانند پس از چند ماه کار برای تولید پلوتونیوم ۲۳۹ مورد استفاده قرار گیرد. میزان غنای این پلوتونیوم به اندازه ای است که میتواند پس از خالص سازی در فرآیندی نسبتا ساده مستقیما در ساخت نوعی از سلاحهای اتمی به کار رود.
علی اصغر سلطانیه، سفیر ایران در آژانس این کار را "یک اقدام تکنیکی معمولی" در چارچوب سپردن مسئولیت این نیروگاه از طرف روسیه به ایران عنوان میکند. اما
دیولت استدلال وی را "باورناپذیر" خوانده و مینویسد توضیحات ایران بیش از آنکه نگرانیها را بر طرف کند میتواند نگرانکننده تلقی شود.