دو روز پیش گزارش شماره یک درمورد غرب کردستان را منتشر کردیم. هیأت حزب حیات آزاد کردستان, پژاک به دیدارهای خود در این بخش از کردستان ادامه می‌دهد و «آریو برزن» روزنامه‌نگار , حاصل مشاهدات را بصورت سلسله گزارش‌هایی برای ما روانه می‌کند. هم‌اکنون متن گزارش شماره دوم را می‌توانید بخوانید.

«در گزارش قبلی به حال و هوای غرب کوردستان اشاره ای کرده بودم و از شور وهیجان انقلابی در بین مردم این بخش از کوردستان گفته بودم. که البته این حال و هوا وصف ناپذیر است.

 در شرایط و موقعیت انقلاب آنچه که بیشتر از هر چیزی جلب توجه می نماید و بازدید کننده گان از غرب کوردستان را به تعجب وامیدارد، نحوه اداره این بخش از کوردستان است. در حالی بساط رژیم بعث به کلی برچیده شده و غرب کوردستان قامت خود از بعد از سالها تعریب و آسمیلاسیون می آراید، نحوه مشارکت مردم در سازماندهی و مدیریت کارها دیدنی است. برای بهتر درک کردن مساله باید قبل از آن اشاره ای داشته باشم به حکومت اقلیم کوردستان و آن را با خود مدیریتی دموکراتیک که در غرب کوردستان در حال اجراست مقایسه نمایم. حدود بیست و اندی سال است که در اقلیم کوردستان یا جنوب کوردستان دولت محلی تشکیل شده و هنوز هم از عدم دموکراسی رنج می برد و فساد در دستگاه های اداری آن بیداد می کند.حکومتی با دولت مردانی که آرزوی آنها تبدیل شدن به شیوخ عربی است. حکومتی که از نظر اقتصادی وابسته ای بیش نیست. دارای زیرساخت های ویران می‌باشد که با روبنای مدرن تنها به ماکتی از مدرنیته شبیه است. اما به غرب کوردستان که پای می گذاری از همان اویل کار سعی شده که دموکراسی بر اساس اصول و معیارهای واقعی آن پیاده گردد. در حالی که بساط حکومت بعث برچیده شده و غرب کوردستان کم کم قامت خود را می آراید. از لحاظ اجتماعی همه چیز به سرعت درحال رشد است. مردم با تلاش و کوشش بسیار و با جدیت تمام به امر اداره ی این بخش از کوردستان همت گمارده اند. همیشه سوال این بوده که بدون دولت می توان زندگی کرد؟ البته که این امر را باید در غرب کوردستان با چشمان خودتان ببینید.

تنها جای دنیا که دولت وجود ندارد

 اینجا تنها جایی است که در دنیا دولت وجود ندارد. نظام خودمدیریتی دموکراتیک که برگرفته از نظریات و برنامه های رهبر ملت کورد عبدالله اوجالان است، در حال اجراست. به هر کجا که سر میزنی نهادهای مردم شکل گرفته اند. برخلاف آنچه که در کشور های مختلف تا به حال دیده اید، در اینحا پسوند نام همه ی نهاد های سازماندهی شده خلق(گه ل) است. برای نمونه خانه مردم، مجلس مردم و ... . در واقع سعی شده که به صورت ذهنیتی, کاربردی و ریشه ای دموکراسی در جامعه پیاده گردد. درنهادهای این بخش از کوردستان چند مورد قابل توجه وجود دارد. یکی اینکه تمامی نهاد ها به صورت شورایی اداره می شوند یعنی از یک کرسی نشین دیکتاتور و همه کاره در ادارات خبری نیست. مدیریت نهادها به صورت مجلس یا شورائی انجام می پذیرد.

سهم مشارکت برابر زنان و مردان

همچنین مورد مهم دیگر که بر اساس مشارکت برابر زنان ومردان در امر مدیریتی شکل گرفته، ریاست مشترک(هاوسه روک) یعنی مدیریت یک زن و یک مرد در یک نهاد خدمتگذاری به صورت برابر. این نوع از مدیریت در تمامی نهاد های این بخش از کوردستان مشاهده می شود. این امر یک نوآوری در امر مدیریت جوامع است و می تواند به صورت یک مدل تاثیرگذار در منطقه و جهان درآید. در اینجا همه نهادهای مردمی از سیاسی، اقتصادی، دفاع مشروع و هنری گرفته تا سایر نهادهایی که لازمه ی یک دموکراسی پایا و کارآمد هستند ایجاد شده اند. نیروهای مردمی بدون هیچ چشم داشتی در حال انجام وظایف خودشان می باشند. درحال حاضر مردم به صورت داوطلبانه و بدون دریافت حقوق به صورت شبانه روزی به فعالیت اشتغال دارند. همه برای حفظ دستاوردهای انقلاب 19 ژوییه فداکارانه مشغول کارند. می خواهم به نمونه ای این اشخاص اشاره نمایم. دیروز در یکی از پمپ بنزین های شهر قامیشلو بودیم که پیرمردی را دیدم با سلاحی در دست. سنی در حدود 60 سال داشت. با او به صحبت نشستیم و چند سوال پرسیدیم. در جواب اینکه در این مکان به چه کاری مشغول است و چرا در این سن و سال؟ گفت در این ایام انقلاب احتمال بلبشو و اغتشاش وجود دارد برای اینکه در صف بنزین و نظم آن خللی ایجاد نشود در این مکان مشغول نگهبانی است. البته ایشان بیان داشتند که پدر دو شهید است. دو فرزند دختر و پسر او در نبردهای آزادیخواهانه خلقمان جانشان را فدا کرده اند. او می گفت که سلاح فرزندانش را به زمین نخواهد گذاشت و برای به ثمر رساندن انقلاب غرب کوردستان تا آخرین نفس به مباره ادامه می دهد. به راستی باید دست این اشخاص را بوسید و به خاطر این مردم دست به کاری زد.

این گزارش ادامه خواهد یافت ...»