هشت سال از کشتن «شوانه قادری» از سوی نیروهای امنیتی رژیم ایران در شهر مهاباد می‌گذرد. پس از کشتن قادری, در ماه‌های ژوئیه و آگوست سال 2005 قیام‌های مردمی صورت گرفت و بیش از 20 تن از تظاهرکنندگان توسط سپاه و پلیس قتل‌عام شدند.

«شوانه قادری» یکی از وکلای حقوق بشر کرد بود که در شهر مهاباد فعالیت می‌کرد. در 9 ژوئیه سال 2005 از سوی نیروهای رژیم ایران به بهانه دست داشتن در سازماندهی تظاهرات مردمی علیه رژیم, بازداشت شد. قادری در حین فرار از دست نیروهای رژیم بر اثر تیراندازی مستقیم از ناحیه پا و شکم زخمی شد. نظامیان رژیم قادری را درحالی که زخمی بود, به خودروی خود بسته و در کوچه‌های مهاباد بر زمین کشیدند.

در جریان نارضایتی‌های مردمی نسبت به این وحشی‌گری نظامیان ایران, دو شهروند دیگر کُرد در همان روز در مهاباد کشته شدند که قیام مردمی را در پی داشت. با انتشار عکس‌هایی از شکنجه و کشتن شوانه قادری در مدتی کوتاه شهرهای سنه, سردشت, پیرانشهر, شنو, دیواندره, بانه , بوکان و سقز به قیام دست زدند.

این قیام‌ها بویژه در شهرهای مهاباد, سقز, سنه و بوکان به اوج رسید و در عرض 20 روز نخست 12 جوان کرد از سوی نیروهای رژیم ایران کشته شدند و 1300 تظاهرکننده هم بازداشت و زندانی شدند.

با گسترش قیام‌ها, ارتش ایران ناچار شد نیرویی متشکل از 100 هزار نظامی را به کردستان گسیل دارد و طی آن روزها هم 8 شهروند دیگر کرد به ضرب گلوله این نیروهای از پای درآمدند.

در روز 3 آگوست هم در شهر سقز با کشته شدن 11 تظاهرکننده کرد, خونین‌ترین روز قیام رقم خورد.

همچنین در شهر شنو 3, در بانه 2, در سردشت 1 شهروند از سوی نظامیان رژیم ایران کشته شدند.

این قیام در سپتامبر سال 2005 طی فراخوان احزاب شرق کردستان برای خاتمه دادن به قتل‌عام‌ها, خاتمه یافت. این مقاومت با پیشاهنگی شهر مهاباد آغاز شد که در تاریخ مبارزات شرق کردستان دارای جایگاهی ویژه است.