«جنبش فرهنگ و هنر» با صدور قطعنامه پایانی اعلام کرد که ششمین کنفرانس خود را از 28 اکتبر تا 3 نوامبر برگزار کرده است. 59 شرکت کننده در مناطق دفاعی مدیا در این کنفرانس حضور یافتند. از جمله تحلیلات مهم این کنفرانس این بود تا وقتی که انقلاب فرهنگی تحقق نیابد, هیچ انقلابی پایدار نخواهد ماند.

ششمین کنفرانس «جنبش فرهنگ و هنر» با شرکت 59 شرکت‌کننده از هر چهاربخش کردستان و کردهای خارج از میهن با شعار «با فرهنگ اصیل و انقلاب فرهنگی جامعه آزاد و دموکراتیک را تأسیس کنیم» آغاز بکار کرد. این جنبش اعلام کرد که کنفرانس خود را به شهدای کوبانی و کردستان بویژه شهید شروان, شهید عثمان, شهید دلیل و شهید دوریم تقدیم کرده‌اند و افزود:«کنفرانس ما درحالی برگزار شد که همه جهانیان شعار زنده باد مقاومت کوبانی سرمی‌دهند. ما تلاش کردیم که جبهه جنبش فرهنگ و هنر هم مواضع خود در قبال روند کنونی را اعلام کند».

کنفرانس جنبش فرهنگ و هنر قطعنامه مهمی در مورد دو نوع ذهنیت, شیوه زندگی و پارادایم که در طول تریخ تمدن مرکز در مبارزه بوده‌اند, صادر کرد و به نقش ارزش‌های دموکراتیک و کمونال, فرهنگ کردی و محتوای جنبش آزادی و رهبریت آن اشاره کرد. همچنین به موضوعاتی از قبیل رژیم نسل‌کشی فرهنگی, سیاست‌های انکار و امحای آن, تأثیر آن سیستم بر جامعه بصورت گسترده پرداخته و بحث و گفتگو شد. از جمله محورهای اساسی, نبرد میان جنبش آزادیخواهی و سیستم مدرنیته کاپیتالیستی است, بویژه جنگ غرب کردستان جنگ در راستای پارادایم نوین است».

هنر و ادبیات آزاد

در قطعنامه پایانی کنفرانس تأکید شده که روح, هستی و اندیشه انسان آزاد در سایه هنر و ادبیات رشد و نمو می‌کند. اگر آن دو نباشند, انسان آزاد هم خلق نمی‌شود. بدون انسان آزد هم تشکیل ملت و جامعه آزاد و دموکراتیک هم غیرممکن است.

در این کنفرانس به این مسئله پرداخته شد که نوع دید نسبت به هنر و ادبیات بعنوان فعالیت‌های جانبی, حاشیه‌ای و کمکی, نادرست است و باید محکوم گردد.

نیاز به انقلاب هنری

در ادامه قطعنامه افزوده شد که انقلاب اجتماعی با انقلاب فرهنگی مرتبط است و تاوقتی که انقلاب فرهنگی روی ندهد, هیچ انقلابی پایدار نخواهد ماند. در ادامه آمده:«برای تحقق انقلاب فرهنگی هم نیاز به انقلاب هنری هست. کنفرانس به این مسئله پرداخت که فرهنگ و هنر با توسل به چه ذهنیت و سازماندهی‌ای تحقق می‌یابد. همچنین باید با توسل به چه جوهر هنری‌ای شیرازه بگیرد و با هنر مبارزه برای آزادی ادغام گردد. چگونه می توان پیروزی اجتماعی و سیاسی را با توسل به هنر پایدار ساخت. چگونه می‌توان سیاست نسل‌کشی فرهنگی را خنثی ساخت.»

قطعنامه افزوده که برای تحقق این انقلابات به سازماندهی منظم و گسترده نیاز هست. زیرا هیچ کاری بدون سازماندهی ممکن نمی‌گردد و موجودیت بدون سازماندهی یعنی نیستی.

از دیگر موارد مورد اهمیت در کنفرانس ششم جنبش, پیشبرد مقاومت فرهنگی در همه جا و مکانی است. خلق کرد با توسل به خاک و سرزمین, زبان, تاریخ و روح فرهنگی و هنری خود , اهداف آینده خود را تعیین می‌کند. همچنین کنفرانس, هنر مدرنیته دموکراتیک , بویژه هنر انقلابی که جنبش آزادیخواهی آن را پیشبرد داده, اساس کار قرار می‌دهد.

اخذ تصمیمات مهم

کنفرانس در خاتمه هم مطابق نیازمندی‌های زمان, در مورد رهبریت, ارزشها, شهدا و گریلا, در مورد سیاست‌های فرهنگی و هنری, سازماندهی, سیاست کادر و آموزش, فعالیت‌های آرشیو, سازماندهی فرهنگی, تولید و توزیع محصولات هنری , تصمیماتی مهم اخذ کرد.

در خاتمه قطعنامه گفته شده:«در سایه کنفرانس ششم ما, برنامه‌های جنبش فرهنگ وهنر شفاف شد, وظایف تعیین, شیوه فعالیت‌ها مشخص, موارد فرعی و اساسی از هم جدا, مسایل و موانع هم مورد بحث و برای گذار از آنها هم رهنمودهای نیرومند ارایه شد. تمامی رفقایی که در کنفرانس شرکت کردند, مصمم‌بودن و خواست خود را برزبان راندند. لذا آنچه باید انجام شود, این است که مطابق روح کنفرانس وظیف و مسئولیت‌های خود را بجای آورند.»

این کنفرانس از همه کادرها و اعضای «جنبش فرهنگ و هنر» و خلق کرد خواست برای اینکه بتوانند با توسل به فرهنگ و هنر اصیل جامعه‌ای آزاد و دموکراتیک را بنا نهند, به تلاش دست زنند».