«کنفدرالیسم جوامع کردستان, ک.ج.ک» یاد و خاطره «محمد خیری دورموش, کمال پیرع عاکف یلماز و علی‌ چیچک» را که در 14 ژوئیه در پی روزه مرگ نامحدود جان باختند, گرامی داشت و گفت:«دهها سال است خلق و گریلاهایمان علیه ظلمع ستم و هرگونه حمله دشمن دست به مقاومت زده‌اند, حملات را خنثی کرده و تحولاتی عظیم به میان آورده‌اند. این مهم در سایه روح مقاومت‌گری 14 ژوئیه انجام گرفت».

ریاست مشترک شورای رهبری ک.ج.ک به مناسبت سالگرد مقاومت 14 ژوئیه که طی آن کادرهای پیشاهنگ پ.ک.ک در زندان آمد به روزه مرگ برای رویارویی با ظلم‌ رژیم فاشیستی کودتای 12 سپتامبر دست زدند, بیانیه‌ای صادر کرد. در این بیانیه یاد و خاطره «محمد خیری دورموش, کمال پیر, عاکف یلماز و علی‌ چیچک» که بر اثر روزه مرگ نامحدود جان خود را از دست دادند, گرامی داشت و خاطرنشان ساخت که 14 ژوئیه روز پیروزی مقاومت و شکست دشمنان بود.

در بیانیه ریاست مشترک شورای رهبری ک.ج.ک آمده:

«31 سال پیش در زندان آمد که بزرگترین شکنجه‌گاه تاریخ بود, محمد خیری دورموش, کمال پیر, عاکف یلماز و علی چیچک» با دست زدن به روزه مرگ عظیم به سپری عظیم برای جنبش و مقاومت آزادیخواهانه مبدل شدند. یاد وخاطره آنهارا گرامی می‌داریم.

بخاطر اینکه کردستان میان چهار دولت تقسیم شد و خاورمیانه با نظمی نوین جهانی روبرو شد, مبارزات آزادیخواهانه خلق کرد می بایست هرچه عظیم‌تر انجام می‌گرفت. دامی برای کردها تنیده شده بود. هستی و سرنوشت کردستان با ناامیدی روبرو شده بود. در چنین شرایطی, در اوایل سال 1970 جنبش آزادیخواهی خلق کرد با پیشاهنگی رهبر آپو ظهور کرد و به لحاظ ایدئولوژیک, تئوریک, سازمانی و فعالیت‌ها همه دشواریهای انقلاب کردستان را به جان خرید. ظهور جنبشی اینچنین, برای کردستان یک میلاد نوین بود. زیرا این جنبش با کاراکتر جامعه و انقلاب تناسب و همخوانی داشت و در مدتی کوتاه بسیار پیشرفت کرد. دولت ترکیه که می‌خواست کردها را قتل‌عام کند, وجود چنین جنبشی را برای خود خطری بزرگ دید و برای جلوگیری از آن به کودتای 12 سپتامبر دست زد. هرچند این کودتا دلایل دیگری هم داشت, اما با این کودتا اعتراف کردند که دلیل اصلی آن, مقابله با جنبش آزادیخواهی خلق کرد بود. جنبشی که برای ضدیت با استراتژی نابودی خلق‌کرد, برخاسته بود.

هدف کودتا نابودی پ.ک.ک بود

کودتای نظامی 12 سپتامبر ترکیه تنها یک هدف داشت و آن, برداشتن موانع بر سر راه استراتژی نابودی کردها بود, این بود که برای این مهم دشمنی با پ.ک.ک را آغاز کردو خواست ان را از بنیان نابود کند. هزاران کادر و طرفدار پ.ک.ک به زندان‌ها روانه و شکنجه شده و یا شهید شدند. انقلاب کردستان با پیشاهنگی رهبر آپو در چنین شرایط سخت و دشواری ظهور کرد و نخستین آزمون خود را در شهر آمد پشت سر گذاشت.

مقاومت در زندان آمد

انقلاب کردستان یا در زندان آمد به پیروزی می‌رسید و یا در همان آزمون نخست خود شکست و نابودمی‌شد. به همین خاطر مقاومت کادرهای پیشاهنگ پ.ک.ک این پیروزی و یا شکست تاریخی را رقم می‌زد. کادرهای پیشاهنگ پ.ک.ک بخاطر اینکه هدف از شکنجه علیه خود از سوی دشمن را می‌دانستند, بخوبی می‌دانستند که پیروزی مقاومت آنها نتایجی بسیار عظیم برای انقلاب کردستان به دنبال می داشت. به همین دلیل در مقابل ظلم دولت ترکیه به مقاومت دست زدند و با فداکردن زندگی خود به آن ظلم پاسخ دادند. محمد خیری دورموش, کمال پیر, عاکف یلماز و علی‌  چیچک از همان اوایل مقاومت, مرگ را از میان برده و اراده‌مندی و استقلال در مبارزات انقلاب کردستان را به ارمغان آوردند و تاریخی عظیم مکتوب کردند. در پی این مقاومت عظیمشان به نقطه عطفی در تاریخ مبارزات آزادیخواهان, دموکراسی‌طلبانه و سوسیالیستی مبدل شدند.

رفیق کمال پیر وقتی که به روزه مرگ دست زده بود و با مرگ دست و پنجه نرم می‌کرد, گفت:«آزادی چقدر زیباست». وی اینگونه, علیه ظلم به آزادی معنا بخشید. خیری دورموش هم گفت:«برروی سنگ قبرم بنویسید: دیندار کردستانم» و عظمت و بزرگی خود را به اثبات رساند.

در پی مقاومت 14 ژوئیه سال 1982 «محمد خیری دورموش, کمال پیر, عاکف یلماز و علی‌چیچک» از کادرهای پیشاهنگ و رهبران پ.ک.ک به روزه مرگ دست زدند و پس از روزها مقاومت تسلیم خواسته‌های دولت و کودتای نظامی ترکیه نشدند و با جانباختن خود فرهنگ مقاومت‌گری در پ.ک.ک و جنبش خلق‌کرد را ارتقا بخشیدند.

ک.ج.ک در ادامه بیانیه خود می‌گوید ما هراندازه فداکار هم باشیم نمی‌توانیم دین این جانباختگان را ادا کنیم. همچنین می‌افزاید:«ما همچو جنبش و خلق تلاش می‌کنیم که یاد و خاطره آنها را گرامی داشته و با پایبندی به راه آنها, مبارزات دموکراسی‌طلبی و آزادیخواهی را به پیروزی خواهیم رساند».

رهبر آپو در فراخوان نوروز خود در مورد مقاومت کمال پیر و رفقایش در 14 ژوئیه می‌گوید:«ما راه آزادی خلق‌های ترکیه را در انقلاب کردستان می‌بینم» و با این گفته اثبات می‌کند که تلاش می‌کنند آرزوهای کمال پیر و رفقایش را تحقق بخشد. نهمین اجلاس کنگره خلق هم اثبات کرد که برای تحقق آرزوهای آزادیخواهانه این جانباختگان به مبارزات هرچه عظیم‌تر ادامه می‌دهد.