پس از اعدام سه زندانی سیاسی کرد, سامان نسیم, علی و حبیب‌الله افشاری که روز گذشته, جمعه 20 فوریه در زندان اورمیه اعدام شدند, کمیته شهدای کودار بیانیه‌ای مکتوب صادر کرد.

در بیانیه کمیته شهدای کودار آمده که بازی با اراده زندانیان سیاسی کرد و سیاست‌های خصمانه علیه آنها را خط قرمز خود می‌دانیم.

این کمیته می‌افزاید:«در پیشگاه شهدا سوگند یاد می‌کنیم که آرزوهای آنها را تحقق خواهیم بخشید و مبارزات خود را در آن راستا شعله‌ورتر و نیرومندتر می‌سازیم.»

کمیته شهدای کودار بیانیه مکتوب خود را با این عنوان آغاز می‌کند «پایبندی به شهدای سه اسفند, وظیفه‌ای وجدانی و اخلاقی است» و می‌گوید:

«نخست, اقدام پلید رژیم اشغالگر جمهوری اسلامی ایران را که در راستای سیاست‌های وحشیانه خود روزانه جوانان آزادیخواه کرد را قربانی منافعش می‌کند را بشدت محکوم می‌کنیم. اعدام سامان نسیم, حبیب و علی افشاری از سوی نیروهای مسلح رژیم و نامشخص بودن سرنوشت سه زندانی سیاسی کرد دیگر از روز 18 فوریه تاکنون را لعنت می‌فرستیم و بازی با اراده زندانیان سیاسی کرد و سیاست‌های خصمانه علیه آنها را خط قرمز خود می‌دانیم.

انجام فعالیت‌های رادیکال

اشغالگران کردستان در چارچوب سیاست‌های پلید و ضدانسانی 16 سال پیش, در نیمه ماه فوریه(15 فوریه) که روز سیاه کردها نامیده می‌شود, در نتیجه توطئه‌ای بین‌الدولی رهبر آپو را ربوده و به دولت ترکیه تحویل دادند. پس از آن توطئه, ملت کرد برای پشتیبانی از رهبر آپو در هر چهاربخش کردستان و خارج از میهن با روحی ملی به خیابان‌ها آمده و با برگزاری راهپیمایی و فعالیت‌های رادیکال, ترس و وحشت در دل توطئه‌گران انداخته و اولین مرحله توطئه‌ را خنثی کردند.

قیام 3 اسفند

بویژه ملت کرد در شرق کردستان جهت پشتیبانی از رهبر آپو در تمامی شهرها و شهرستان‌ها با حضور تمامی اقشار جامعه به سپر دفاعی مبدل شده و یکصدا با سردادن شعار «بی‌رهبری زندگی بسر نمی‌شود, با جان و روح با توایم ای رهبر و هیچ کس نمی‌تواند خورشیدمان را تاریک کند» وفاداری و پایبندی خود را اعلام داشتند. آن راهپیمایی‌ها و تظاهرات خودجوش که در شرق کردستان و شهرهای بزرگ ایران در سال 1999 برگزار شد, تمامی اشغالگران را شوکه کرد و اثبات نمود که چگونه ملت کرد در شرق کردستان از رهبر خود پشتیبانی می‌کند. اما رژیم جمهوری اسلامی ایران تاب تحمل این پشتیبانی مردمی در 3 اسفند 1377 در اوج را نداشت و با یورشی وحشیانه به ملت کرد و به شهادت رساندن دهها فرزند کردها, اثبات کرد که او هم مستقیما در توطئه دست دارد.

گرامیداشت یاد شهدای 3 اسفند

رژیم ایران هرچند در آن زمان در شرق کردستان و شهرهای بزرگ به موج گسترده بازداشت‌ها و یورش دست زده و راهپیمایان را با اقدام به تیراندازی مستقیم متفرق می‌سازد, اما موجب خشم بیشتر خلق و گسترش راهپیمایی‌ها شد. لذا دهها جوان به منظور اعلام نارضایتی علیه رژیم و صاحبداری از رهبر آپو به صفوف نیروی گریلا پیوستند و ملت کرد در شرق کردستان در سخت‌ترین شرایط, احساسات, پایبندی و وفاداری خود به رهبر آپو را ابراز داشت. بویژه کسانی که در راهپیمایی‌های 3 اسفند 1377 در شهرهای اورمیه, مریوان, سقز, مهاباد, ماکو, تهران, تبریز و غیره بدن خود را به سپر دفاعی مبدل کردند تا آن توطئه را خنثی کنند, جان باختند. همچو کمیته شهدای کودار یاد و خاطره آنها را گرامی می‌داریم و در راستای تحقق آرزوهایشان که همانا آزادی رهبر آپو و کردستان است, سوگند یاد می‌کنیم که آرزوهایشان را تحقق بخشیم و در آن راه هم مبارزات خود را شعله‌ورتر و نیرومندتر سازیم. همچنین در شخص شهدایی چون «بهزاد رحیمی, اشرف زندی, محمد شهریار کنعانی, سیروان کریمی, یوسف گنج‌زاده و تمامی کسانی که در سراسر کردستان و خارج از میهن برای محکوم‌کردن آن توطئه به عملیات فدایی دست زده و جان باختند, یاد و خاطره همه شهدا را گرامی می‌داریم و سوگند یاد می‌کنیم که به راه آنها که وظیفه‌ای اخلاقی و وجدانی است, ادامه دهیم.

پیام برای گسترش مبارزات

جای بسی افتخار است که مقاومت و مبارزات آن شهدا مایه ظهور نسل قیام‌کننده و انتقام‌گیرنده در شرق کردستان شد و امروزه ما هم همچو کودار خود را ادامه دهنده راه آنها می‌دانیم و برای آزادی رهبر آپو و انتقام‌گیری از عاملان آن توطئه, با تمامی نیرو مبارزاتمان را گسترش می‌دهیم. در خاتمه از خلقمان در شرق کردستان و ایران, بویژه جوانان و زنان می‌خواهیم که برای گرامیداشت یاد و خاطره و راه آن مبارزان با انجام فعالیت‌های رادیکال و مشارکت در صفوف گریلا, یاد قیام 3 اسفند را زنده نگه دارند و امیدها و آرزوهای آنها را تحقق بخشند. همچنین برای درهم‌شکستن آخرین مرحله آن توطئه همچو وظیفه‌ای انسانی و اخلاقی در مبارزات برای آزادی رهبر آپو از زندان امرالی, سهیم شوند».