پس از پیروزی کوبانی, روابط دیپلماتیک غرب کردستان با کشورهای جهان گسترش یافت. فرانسوا اولاند, رئیس‌جمهور فرانسه رسما از روسای مشترک حزب پ.ی.د «آسیه عبدالله و صالح مسلم» و «نسرین عبدالله» از فرماندهان ی.پ.ژ استقبال بعمل آورد.

این نخستین دیدار دیپلماتیک مقامات غرب کردستان درسطح بالا با رئیس‌جمهور یکی از قدرت‌های جهانی است.

این دیدارهای پ.ی.د در فرانسه بازتابی گسترده داشت. «محمد کیانی» پارلمانتار سابق پارلمان عراق در صفحه فیسبوک خود نوشته:«این دیدارها گامی مهم است. آغاز شکست انحصار قدرت و نمایندگی کردها از سوی حزب بارزانی است. زیرا بارزانی از منافع خاندانی خود به نفع نمایندگی ملی دست برنمی‌داشت».

محمد کیانی می‌افزاید:«دیدار اخیر آقای فرانسوا اولاند, رئیس‌جمهور فرانسه با روسای مشترک حزب پ.ی.د , جناب صالح مسلم , رفیق آسیه عبدالله و همراهان ایشان, گامی بسیار مهم برای شکستن محاصره‌های طلسم‌شده حکومت اقلیم جنوب کردستان و ترکیه و حتی جناح‌هایی هستند که تحت تأثیر ترکیه و هولیر قرار داشتند. هم‌اکنون کردهای شمال و غرب کردستان جایگاهی شایسته در عرصه‌های بین‌المللی می‌یابند و بایستی کمک‌های انسانی و نظامی به غرب کردستان ارایه شود».

وی افزود:«تمامی اینها شکست انحصار قدرت و نمایندگی کردها از سوی حزب بارزانی به اصطلاح کرد است. که از منافع تنگ خاندانی خود در راه منافع ملی کردها دست نمی‌گذشت.

مثال بارز آن هم همکاری چندین ساله بارزانی با ترکیه , عسامه نجیفی, همچنین حفر خندق شرمساری در مرزها و اعمال محاصره اقتصادی علیه غرب کردستان است. حتی از مشارکت کردها بعنوان نماینده مستقل کردی در کنفرانس روسیه, نشست‌های استانبول و غیره جلوگیری می‌کرد... اما اراده و مقاومت‌گری ملت کرد علیه توطئه‌گران به پیروزی رسید.

امیدوارم دو موضع‌گیری اساسی رفیق صالح مسلم را از یاد نبریم: نخست اینکه در مورد محاصره اقتصادی بارزانی علیه روژاوا, گفت«برگ درخت می‌خوریم اما سر تسلیمیت فرودنمی‌آوریم تا محاصره اقتصادی حکومت اقلیم جنوب کردستان با یک صوت‌کشیدن دولت ترکیه , لغو شود. آنها برای شکستن اراده خودمدیریتی ما و دخالت خارجی در امور داخلی ما تلاش می‌کنند.

موضع‌گیری دوم هم این است که در داخل خاک ترکیه پس از اتمام دیدار با داووداوغلو, هر چهار شرط ترکیه را رد کرد که برای کمک به آنها در کوبانی مطرح کرده بود.

رفیق صالح گفت ما حاضریم همه بمیریم , اما به اراده ترکها تسلیم نشویم و زندگی‌ای شرمسارانه نداشته باشیم.

این دو موضع‌گیری در زمانی دربرگرفته شد که کردهای غرب کردستان با خطرات بزرگی روبرو شدند که چنین صفاتی, صفات یک رهبر دلسوز و از خودگذشته است. وی در هنگام تنگناهای خطرناک توانایی چنین تصمیم‌گیری ‌ای از خود نشان داد . آنها پرنسیب‌های ملی را زیرپا نگذاشته و فرصت‌طلبانه با رویدادها روبرو نشدند.

جنوب کردستان هم تاوقتی قدرتی از این «جنس» حاکم باشد, مدام در حلقه اختلاس و شکست‌خوردنهای پی‌درپی گرفتار خواهد بود.

آینده پروژه ملی ملت کرد, بسته به این است که این ملت به منافع واقعی خود پی ببرد و از زیر تأثیرات شعارهای واهی عوام‌فریبانه خود را نجات داده و نمایندگی واقعی و پایبندی به منافع عالی میهنی و ملی را مد نظر داشته و از اسیر بودن در دست قدرت‌های سیاسی تقلیدی خود را رهایی بخشد.»