«دوران کالکان» عضو شورای رهبری ک.ج.ک بیان داشت که اعمال ممنوعیت علیه پ.ک.ک در آلمان , پلیس آن کشور دست به ترور کردها زد. وی بیان داشت که این ممنوعیت‌ها ناشی از روابط آلمان ـ ترکیه است. کالکان خاطرنشان ساخت که کردها علیه دولت‌های حاکم خاورمیانه , ناتو و سیستم غرب مبارزه می‌کنند.

بیست سال از ممنوعیت علیه پ.ک.ک در آلمان گذشت و امروزه کردها با حضور دهها هزار نفره در میادین این سیاست‌های آلمان را محکوم می‌سازند. «دوران کالکان» عضو شورای رهبری ک.ج.ک هم در این زمینه با خبرگزاری فرات مصاحبه‌ای انجام داد. کالکان گفت اعمال ممنوعیت تنها ناشی از آلمان نیست, بلکه ناشی از روابط سیاسی آلمان ترکیه است و افزود که چنین امری در جریان مبارزات نباید از یاد برود.

کالکان بیان داشت که ناتو در خصوص مسئله کرد و پ.ک.ک وظایفی به دولت آلمان محول کرده. وی افزود:«بویژه پس از جنگ جهانی دومین, روابط آلمان با ترکیه برای بازسازی مجدد خود افزایش یافت. ناتو در داخل سیستم خود سازماندهی‌هایی در مورد برخی کشورها دارد. به این سازماندهی , کمیته آن کشورها گفته می‌شود. مثلا گفته می شود کمیته ترکیه و یا کمیته یونان. کمیته ناتو دررابطه با ترکیه مدت زیادی مرکزش در آلمان بود. لذا چنین سیاستی تنها محدود به دولت آلمان نیست, بلکه سیستمی است در چارچوب مدیریت ناتو. بدون‌شک بخاطر سازماندهی آن در آلمان, بطور مستقیم به آن کشور مربوط است.

روابط ترکیه با آلمان , عمیق‌تر از روابط ترکیه با آمریکا است

روابط ترکیه با آلمان بخاطر نیرومندی اقتصادی, اجتماعی و سیاسی به مراتب عمیق‌تر است. هرچند ترکیه جزو سیستم ناتو است و به رابطه با آمریکا هم اهمیت می‌دهد, اما رابطه ترکیه با المان از رابطه با آمریکا بسیار گسترده‌تر است. دارای روابط اقتصادی ـ تجاری و سیاسی ـ دیپلماتیک است. گفته می‌شود که ترکیه ایالت 51امین آلمان است و درواقع این گفته به نوعی درست است. اخیرا هم وضعیت اینگونه می‌نمایاند. هرچند اختلافاتی سیاسی وجود دارد, اما روابط اقتصادی ـ تجاری و اجتماعی تغییری نکرده».

کالکان تصریح کرد که آلمان از ترکیه بعنوان کشور دوم خود استفاده می‌کند و افزود که دشمنی با پ.ک.ک هم بخاطر داشتن چنین روابطی است.

کالکان یادآور شد که پس از گام مبارزانی 15 آگوست سال 1985 در ترکیه, دشمنی مشترک ترکیه ـ آلمان علیه نیروی گریلاهای کرد در برنامه‌های ناتو قرار گرفت و ناتو در سال 1986 تصمیم گرفت که از ترکیه پشتیبانی کند.

کالکان گفت:«در اواخر سال 1986 و اوایل سال 1987 سازمان‌های استخباراتی اروپایی‌ها نشستی مشترک در زمینه مقابله با پ.ک.ک برگزار کردند. در آن نشست تصمیم گرفته شد که در سراسر اروپا فعالیت‌های پ.ک.ک دنبال شود. تصمیم گرفتند که اعضای پ.ک.ک را در آلمان بازداشت و محاکمه کنند. پس از آن هم دیدیم که روند بازاشت‌ها, زندانی‌کردن‌ها و دادگاهی‌ها علیه پ.ک.ک آغاز شد. اینکه این وضعیت امروزه‌ هم ادامه دارد یا نه, نمی‌دانیم ولی پیشتر تمامی اطلاعات از کشورهای مختلف اروپایی به آلمان داده می‌شد. حتی در سال 2000 آلمان از چنان نقشی برخوردار بود. مرکز مقابله ناتو علیه پ.ک.ک در آلمان قرار داشت».

ترویج ترور علیه جامعه کردها

دوران کالکان افزود که از زمان اعمال ممنوعیت علیه پ.ک.ک در نوامبر سال 1993 تاکنون 20 سال می‌گذرد. کالکان در ادامه افزود:

«این ممنوعیت‌ها 20 سال است ادامه دارد. در 10 سال اول ممنوعیت‌ها بطور کامل اعمال می‌شد و در ده سال دوم هم فراتر از ممنوع‌ساختن, پ.ک.ک را «سازمانی تروریستی» نامیدند. طی این بیست سال فشارها و ترورهای پلیس آلمان علیه جامعه کردها ادامه یافت که موجب شد جامعه کردها در درون جامعه آلمان کریمینالیزه شود«از خود بیگانه‌ساختن». چنان کرده‌اند که جامعه کردها یک خطر محسوب شود. کردها هم‌اکنون در انزوایی اجتماعی و سیاسی قرار دارند. از سویی با فشارها و ترورهای پلیس آلمان روبرو هستند و از دیگر سو به لحاظ سیاسی و اجتماعی در انزوا قرار می‌گیرند. لذا موجب شده کردها نتوانند با دیگر جوامع روابطی برقرار کنند. کردها از این وضعیت بسیار ناراضی و خشمگین هستند.»

کالکان گفت امروزه عواقب بد ترور‌های پلیس و دولت آلمان علیه پ.ک.ک و جامعه کردها بخوبی نمایان است. حتی بر روابط کردها ـ آلمان تأثیر گذاشته است. کالکان افزود که عرصه آلمان‌ را عرصه‌ای مبارزاتی سیاسی و حقوقی می‌نامند.

کالکان گفت مبارزات کردها در راستای مقابله علیه سیستم‌های انکارگر و امحاگر و در راستای اتحاد کردها است. مبارزات کردها , مبارزه علیه رژیم‌های نابودگر حاکم بر کردستان, مبارزه برای تحقق حیاتی دموکراتسک و آزاد برای ملت کرد است. مبارزه با دولت‌های حاکم بر کردستان , ناتو , سیستم غرب و مدرنیته کاپیتالیستی است. وی در خاتمه گفت:«این مبارزات کردها در خاورمیانه ادامه دارد, ولی باید در اروپا هم با توجه به حقایق وجودی کردها به شیوه مبارزات سیاسی و دموکراتیک ترویج یابد».