خانواده دو زندانی سیاسی کرد به نامهای "علی افشاری و حبیب افشاری" که از سوی دادگاه انقلاب مهاباد به اتهام محاربه و عضویت در یک حزب مخالف نظام به اعدام محکوم شدند ، نامه ای سرگشاده خطاب به مجامع بین المللی و سازمانهای حقوق بشری ارسال کردند.
در نامه خانواده این زندانیان سیاسی محکوم به اعدام با اشاره به اینکه دو عضو خانواده آنان به دلیل ناموجه و به گناه نکرده از سوی رژیم ایران ، در یک دادگاه چند دقیقه ای به اعدام محکوم شدند آمده است :
در آخرین تماسی که از وضعیت علی مطلع شدیدم بدن او دچار عفونت بیشتری شده و گویا قادر به حرکت دادن یک دست خود نیست و در پی اسرار دیگر برادرش در زندان برای انتقال وی به بیمارستان ، مسئولین زندان ملاقات آنها را با ما ممنوع کردند.لذا ما به عنوان اعضای خانواده و نزدیکان این دو زندانی سیاسی از تمامی مجامع بین المللی و حقوق بشری تقاضا داریم تا ضمن دفاع از حقوق اولیه و ابتدایی آنها ، از مسئولان زندان بخواهند تا بطور فوری با انتقال علی به بیمارستان جهت مداوای وی موافقت کنند و از مقامات قضایی جمهوری اسلامی تقاضا داریم که در دادگاهی عادلانه این دو عضو خانوادمان دادگاهی شوند چرا که تمام مدارک و شواهد دال بر بی گناهی آنها وجود دارد و بدونه هیچ دلیلی به اعدام محکوم شده اند.
خانواده علی و حبیب افشاری در نامه خود تأکید کرده اند مداخله موثر و حمایت مجامع جهانی در این مقطع می تواند مانع از وقوع فاجعه و تراژدی دیگری شود.
در سال 1389 علاوه بر علی و حبیب افشاری دو برادر دیگر آنها نیز به نامهای ولی و سلطان افشاری همزمان با آنها بازداشت شدند که در زمان بازداشت علی افشاری هدف تیراندازی مامورین قرار گرفته و بشدت زخمی می شود .
این چهار برادر به مدت چهار ماه در بازداشتگاه امنیتی شهر مهاباد مورد بازجویی و شکنجه قرار می گیرند و در 14 آذر ماه سال 1390 در دادگاه انقلاب شهر مهاباد به اتهام محاربه و همکاری با احزاب کردی دادگاهی می شوند .
علی و حبیب افشاری به اتهام محاربه و عضویت در احزاب مخالف نظام به اعدام محکوم شدند ، جعفر و ولی افشاری نیز به اتهام اقدام علیه امنیت ملی هر یک به 5 سال حبس محکوم شدند .