مرحله مبارزاتی " رهائی دمکراتیک " که نوروز امسال از سوی رهبر ملت کرد اوجالان اعلام شد پس از چند ماه تأثیرات مثبت خود بر مبارزات آزادیخواهانه کردها در سراسر کردستان را نشان می دهد . تقبیح جنگ داخلی و تلاش کردها برای نزدیکی بیشتر و اتخاذ یک سیاست استراتژیک مشترک ملی نقطه عطف پیشرفتهای اخیر است .

در زمانی که خاورمیانه شاهد تحولات بنیادین است و تمامی قدرتهای منطقه ای و جهانی همه نیرویشان را برای تحمیل خود بر منطقه بکار بسته اند این بسیار طبیعیست که نیروهای سیاسی کردستان نیز با توجه به پیچیدگی مسئله کرد و پراکندگی آن در میان چهار کشور ایران ، ترکیه ، سوریه و عراق اختلافاتی داشته باشند اما بی گمان روح همبستگی ملی در میان مردم کردستان جاریست و این موضوع بارها در حضور متحدانه کردها در میادین نمایش پیدا کرده است.

کشورهای درگیر با مسئله کرد و حامیان جهانی آنها که در سال 1923 طی انعقاد قرارداد لوزان خاک کردستان را میان چهار کشور تقسیم کردند برای حفظ منافع خود سعی دارند با سیاست تفرقه افکنی از اتحاد نیروهای سیاسی کرد جلوگیری کنند .

نمونه بارز این تلاشها، اقدامات خیرناخواهانه ای است که از دو سال پیش و پس از قیام مردم سوریه در غرب کردستان شاهد آن بوده ایم .

کردها با آغاز قیام در سوریه خیلی زود با شروع سازماندهی مردمی و پشت بستن به نیروی ذاتی جامعه دستاوردهای عظیمی در مدتی کوتاه بدست آوردند و با رد همزمان حاکمیت رژیم بعث سوریه و مخالفان مسلح تحت حمایت غرب اعلام کردند به عنوان خط سوم خواهان برقراری نظامی دمکراتیک در سوریه بر اساس برابری و برادری خلقها هستند.

موضع کردها و نقشی که برای خود قائل شده بودند جامعه جهانی را بهت زده کرد و مراکز قدرت بلافاصله کمر به تخریب آن بستند .

در حالیکه بیشتر مناطق غرب کردستان دیگر آزاد شده بود و حضوری از نیروهای نظامی و اداری بشار اسد دیده نمی شد بر خلاف آنچه که در دیگر کشورهای منطقه شاهد هستیم غرب کردستان به صحنه نابسامانی ها و قتل و کشتار و غارت مبدل نشد . کردها برای نخستین بار بدون استفاده از ابزارهای دولتی امور خود را با توسل به نیرو و وجدان مردمی به پیش بردند .

پس از حدود یکسال با تلاش حزب اتحاد دمکراتیک نمایندگان نیروهای سیاسی کرد به عنوان برگزیدگان عموم مردم غرب کردستان زیر چتر یک نهاد تحت نام " شورای عالی کرد " قرار گرفتند که وظیفه عالی ترین نهاد در سیاست گذاریها و روابط دیپلماتیک خلق کرد با دنیای خارج را ایفا می کند.

موفقیت خط سوم بیش از همه مایه نگرانی حکومت ترکیه بود که به عنوان یک متحد غرب در منطقه سعی داشت بازیگر اصلی در تحولات سوریه باشد .

آنکارا علاوه بر تجهیز و آموزش مخالفان مسلح سوری و همچنین تشویق و حمایت مالی و نظامی از گروههای بنیادگرای وابسته به القاعده اهدافی همچون اشغال غرب کردستان و تضعیف نیروی سیاسی و نظامی کردها را دنبال می کند .

آنکارا همچنین از طریق روابط نزدیکی که با دولت اقلیم فدرال کردستان دارد بدنبال جلب نظر برخی از احزاب جای گرفته در شورای عالی کرد است که با پارت دمکرات کردستان روابط تنگاتنگی دارند.

هرچند ترکیه تا حدودی موفق شد از طریق این ارتباطات و با محاصره اقتصادی و اعمال فشارهای سیاسی نظامی ضرباتی به غرب کردستان وارد کند اما این ضربات هرگز نتوانست انقلاب مردمی غرب کردستان را از جوهره وجودی خویش منحرف کند و حالا کردها از تشکیل پارلمان و یک نظام خودمدیر دمکراتیک طی 6 ماه آینده خبر داده اند که عموم جریانات سیاسی کرد را در خود جای خواهد داد.

ملت کرد در غرب کردستان اکنون برای دفاع از دستاوردهای خویش از نیروی منظمی همچون "واحدهای مدافع خلق " برخوردار است که در جریان حملات نیروهای دولتی بشار اسد و مخالفان مسلح آن خصوصا در سری کانی و عفرین و حلب توان دفاعی خود را به نمایش گذاشت .

از سوی دیگر در برابر محاصره اقتصادی نیز هرچند مردم در شرایط جنگ با مشکلات عدیده ای روبرو هستند اما روزی نیست که کمکهای مردمی از دیگر بخشهای کردستان روانه قامشلو و عفرین نشود و مردم غرب کردستان نیز ضمن اخذ تدابیر لازم، ایستاری صبورانه داشته اند .

در سال 2013 که می تواند سالی حیاتی برای آینده سوریه باشد انتظار می رود کردها با تحکیم اتحاد ملی در صفوف خود بار دیگر جایگاه تاریخی خود در منطقه را به دست آورند.