لیلا گووَن در ۶٧مین روز اعتصاب غذا علیه محکومیت حصر در نامه‌ای به نشست عمومی کنگره جامعه دمکراتیک- ک.ج.د اظهار می‌نماید، همچنان که امروز چشم و گوش شما بر مقاومت در زندان‌ها خیره شده است چشم و گوش ما هم به مقاومت خارج از زندانهاست."

در نهمین نشست عمومی ک.ج.د که در شهر آنکارا در حال برگزاری است نامه‌ای از لیلا گووَن رییس مشترک محبوس آن قرائت شد. لیلا در محکومیت حصر رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان، ۶٧مین روز اعتصاب غذا را پشت‌سر گذاشت. وی دو روز پیش پیامی را به نهمین نشست عمومی ک.ج.د ارسال کرده است.

در نامه لیلا که روز جمعه (١١ ژانویه/٢١ دی‌)، در ۶۵مین روز اعتصاب غذا به رشته تحریر درآمده عنوان شده است:

"این روزها در مرحله‌ی تاریخی مهمی بسر می‌بریم. ما گردهم آمده‌ایم، صرف تمام کمبودها و شرایط طاقت‌فرسا، به بیان صحیح‌تر 'فروپاشی دیوارها'یی که با نیروی آگاهی و اراده محقق می‌گردد، با تمام اراده‌ای که غیرقابل اسارت است، آفریدن زمینه‌هایی که بتوانیم خویش را در آن ابراز داریم، بیان این موارد برای من مایه روحیه و شعف بزرگی است. مدرنیته کاپیتالیسی که در تمام سلول‌ها نفوذ کرده و مکانیزم‌هایی که با لعاب بین‌المللی بزک شده به آخرین مراحل اقتدار خود طی صدها سال گذشته رسیده و توانایی خویش را از کف داده است.

البته این مرحله به آسانی محقق نشد؛ خلق‌ها، ستمدیدگان، رنج کشیدگان، زنان، جوانان مبارزه کردند. در این راه هزاران نفر جان باخته‌اند. هزاران اسیر انقلابی، با ایمان شکست‌ناپذیر انقلابی‌گری و با انبوه میلیونی خلق‌‌‌ها، برای تحقق این مرحله رنج‌ها بسیاری را بردوش کشیدند. میراث چگواراها، ماهرها، دنیز‌ها، ابراهیم‌ کایپاک‌کایاها، کمال پیرها، ساکینه‌ جانسزها آفریده شدند، امروز هم در پیرامون این آتش همچنان شعله‌ور و غیرقابل کنترل، انقلاب وارد مرحله‌ای شده است که هیچ گاه به این سطح نرسیده بود.

اما نباید نقطه مهمی را فراموش کنیم.. بیشترین و بزرگترین حملات فاشیسم هم در این مرحله روی می‌دهند. اگر رژیم‌های سوسیالیستی دمکراتیک علیه این رژیم فاشیستی شکل نگیرند و مواضع لازم را نشان ندهند، فاشیسم تنها به ترمیم خویش بسنده نخواهد کرد و ما هم فرصت‌های تاریخی را از دست می‌دهیم.

فلذا، آنچه در جریان است جنگ اراده است و این مهم همچنان که پیشتر به آن اشاره کردم با دستاوردهای تاریخی به ثمر می‌رسد.

امروز من در ۶۵مین روز اعتصاب غذای نامحدود هستم، در ٢٠مین سال حصر مطلقی که بر رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان که در توطئه‌ای بین‌الدولی به ترکیه واگذار شد و در جزیره امرالی همچنان ادامه دارد. اعتصاب غذایی که من علیه تمام این بی‌حرمتی‌ها، سیاست‌ها و شیوه‌های شکنجه آغاز کرده‌ام اکنون با مشارکت صدها زندانی دیگر ادامه دارد.

بدون شک حصر وضعیتی خطرناک است. زمانی که حصر امرالی توسط جامعه مورد ارزیابی قرار گیرد دیده خواهد شد که خلق‌های تحت ستم، زنان، نیروهای مخالف رژیم، روشنفکران و هنرمندان از سوی فاشیسم در انزوا قرار داده شده‌اند. اما اذعان داریم که اگر در برابر فاشیسم جبهه‌ای متحد ایجاد کرده و به سازماندهی خویش و گسترش آن بپردازیم، در آنصورت پیروزی علیه فاشیسم مسجل خواهد شد. لزوم تشکیل عرصه‌های مشترک مبارزه بیش از هر زمان دیگری محسوس است. در این مورد نمونه کوبانی اثبات کرد که می‌توانیم به پیروزی دست یابیم.

ما مقاومت‌گران زندان‌ها با شعار 'به فاشیسم پایان دادن و آنرا فرو می‌پاشیم، خلق‌ها را آزاد کنیم' بر مبنای خط‌مشی مقاومت به وظایف خود عمل کردیم و در گرداگرد آتش فروپاشی فاشیسم جمع شدیم. ما خط مقاومت در خارج از زندان‌ها را بر دوش شما رفقای خویش می‌گذاریم و این جبهه را به شما واگذار می‌کنیم. همچنان که شما به وضعیت زندانها می‌نگرید ما هم به کارزارهای مقاومت خارج از زندان می‌نگریم. شعار 'مقاومت را گسترش دهید، به انفعال پایان دهید' را تعیین می‌کنم و اعلام می‌دارم برای نیل به زندگی حقیقی اگر فداکردن جان لازم است، آماده‌ام با آغوش باز از مرگ استقبال کنم.

با ایمان و اعتقاد به اینکه شما در آنسوی دیوارها[ی زندان] به پیروزی دست یابید، به شما درود می‌فرستم و با گرمی رفاقت قلبی انقلابیگری شما را در آغوش می‌گیرم."