اعتصاب غذای نامحدود ١۴ سیاستمدار کردستانی در استراسبورگ فرانسه برای ١۵همین روز متوالی همچنان ادامه دارد. اعتصابکنندگان خواهان پایان دادن به حصر عبدالله اوجالان رهبر خلق کرد هستند. یکی از شرکت كنندگان در این اعتصاب کاردو بوکانی سیاستمدار روژهلات کردستان است.
در راستای مخالفت با انزوای تحمیل شده بر رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان، فعالیتهای اعتصاب غذای محدود و نامحدود در بسیاری از مناطق کردستان، اروپا و ترکیه همچنان ادامه دارد. از هفدهم دسامبر نیز در راستای پایان دادن به این انزوا بخشی از جوانان کرد در مقابل کمیتهی پیشگیری از شکنجه سیپیتی به اعتصاب غذایی نامحدود دست زدهاند. کاردو بوکانی از اعضای کنگرهی ملی کردستان به عنوان یکی از اعتصاب کنندگانی که از ١٧ دسامبر دست به این اعتصاب غذای نامحدود زده است در گفتوگویی اعلام داشت که از دسامبر سال ٢٠١۶ تا کنون خبری از رهبر آپو در دست نبوده و اجازهی دیدار وی با خانوادهاش نیز سلب شده است. از همینرو آنان برای جلب توجه جامعهی جهانی و کمیتهی پیشگیری از شکنجهی اتحادیهی اروپا به انزوایی که بر رهبر آپو تحمیل شده است به اعتصای غذایی نامحدود دست زدهاند.
کاردو بوکانی از اعضای کنگرهی ملی کردستان و یکی از سخنگویان این اعتصاب غذا در ارتباط با دلایل این اعتصاب غذای نا محدود اعلام نمود که این اقدام ما در راستای مخالفت با انزوای تحمیل شده بر رهبر خلق کرد در مقابل دفتر سیپیتی به این اعتصاب غذا دست زدهایم. این سازمان غیر دولتی به رغم آنکه مسئول تحقیق بر روی پروندههای شکنجه و پیشیگیری از آن است اما این سازمان در ارتباط با رهبر آپو که سه سال است در انزوای کامل به سر میبرد به وظایف خود عمل ننموده و در اینباره ساکت مانده است. بوکانی با تحلیل سکوت سیپیتی، آن را در راستای تداوم شکنجه بر وی قلمداد کرده و اظهار داشت: عدم پاسخگویی و سکوت سیپیتی ترکیه را به تداوم شکنجه بر رهبر آپو تشویق کرده است. از همین رو اعتصاب کنندگان خواهان تغییر رویهی کمیتهی پیشگیری از شکنجه نسبت به اوجالان و خلق کرد شدهاند. خواستههای ما اعتصاب کنندگان زیادهخواهی و غیر عملی نیستند. انسانی و قابل اجرا هستند. ما خواهان اعزام نمایندگانی از سوی این کمیته به جزیره ایمرالی و دیدار با اوجالان هستیم سلامتی و امنیت وی برای ما بیشترین اهمیت را دارد.
بوکانی در پاسخ به سوالی مبنی بر ارتباط بین انزوای رهبر آپو و تهدیدهای دولت ترک نسبت به روژآوا گفت: بدون شک بین این دو میتوان رابطهی مستقیمی برقرار کرد. باید به یاد داشت که انقلاب روژآوا مبتنی بر فلسفهی رهبر آپو است. در مقایسه با کشورهای همسایه که مبتنی بر دولتهای متمرکز و توتالیتاریستی و هویت یک گروه اتنیکی هستند، انقلاب روژآوا سیستم جدیدی را بر مبنای دمکراسی مستقیم، برابری جنسیتی و رواداری مذهبی، همکاری بین اتنیکی و اکولوژی ایجاد کرده است. و چنین سیستمی در سرتاسر منطقه سیستمی تکین و منحصر بفرد است. ار همین رو دولتهای اقتدار طلب مایل به بقای آن در منطقه نیستند.
بوکانی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که رهبر اوجالان یک زندانی ساده نیست، بلکه او یک چهرهی سیاسی است که از سوی میلیونها کرد به عنوان رهبر برحقشان به رسمیت شناخته شده است. در ثانی، او یک نظریهپرداز سیاسی است که سهم وی را در ادبیات مرتبط به فلسفهی سیاسی نمیتوان انکار کرد. از سوی دیگر رهبر آپو طنیناندازترین صداییی است که در ترکیه ندای صلح سر میدهد. از سال ١٩٩٣ او با پیگیری صلح و راهحل سیاسی برای حل مسالهی کرد این صدا را تقویت کرده است از همین رو جوانان به عنوان نیروی اصلی تغییر وضع موجود لازم است صدای خود را در اعتراض به سیاستهای سبعانهی قدرتهای اشغالگر کردستان رساتر نمایند. رهبر آپو تمامی زندگی خود را برای ارمغان آوردن کرامت و شکوه به جوانان صرف کرده است. اکنون نوبت جوانان کرد است که در مقابل قدامات دولت ترک ایستادگی کنند.