حوریه محمد که به مدت ۲۵ سال در عفرین کار پرورش و کاشت نهال را انجام می‌داد، با زمینی به مساحت سه هزار متر شروع به کار کرده بود؛ آن را توسعه داد و ۲۵ سال ادامه داد. پس از اشغال عفرین، در منطقه احداس شهبا نیز همین کار را شروع کرد.

حوریه محمد با خبرگزاری فرات صحبت کرد و گفت که بعد از کوچ از عفرین، در شهبا دچار مشکل مالی شده است و گفت: «خانواده ما پرجمعیت بود، باید نیازهایمان را تامین می‌کردیم، به احداس که آمدیم وارد خانه‌ای مخروبه شدیم. ما پیشه خانوادگی خود را مجدد راه انداختیم و به این ترتیب زندگی جدیدی را شروع کردیم. با همین نهال‌ها خانه آسیب دیده را تبدیل به فضای زندگی کردیم. ما اینجا هم زندگی می‌کنیم و هم نهال‌های خود را پرورش می‌دهیم.»

دایه حوریه کاشت نهال در شهبا را ایده خودش دانست و گفت: «ما ۹ نفر از اعضای خانواده دور هم جمع شدیم و شروع به کار کردیم، چیزی در دست نداشتیم، از صفر شروع کردیم. باید شرایط مناسبی برای کاشت ایجاد می‌شد. البته نگرانی‌هایی هم داشتیم که آیا این پروژه اجرایی می‌شود یا خیر. با تجربه به دست آمده از عفرین، تلاش اولیه ما نتیجه داد. به همین دلیل شروع به تولید بیشتر کردیم.»
هم اکولوژیکی و هم اقتصادی
دایه حوریه بر اهمیت سوخت برای کاشت نهال تاکید کرد و گفت: «به دلیل تحریم‌ها که اجازه ورود گازوئیل به منطقه را نمی‌دهد کارمان را با سیستم انرژی خورشیدی شروع کردیم، انرژی خورشیدی به طبیعت آسیب نمی‌رساند، سیستم مفیدی است. مشکل اصلی ما برای تامین سوخت به این شکل حل شد.»
مشکلات در نقاط تحت کنترل حکومت دمشق
دایه حوریه اظهار داشت که آنها برای آوردن بذر از حلب با مشکل مواجه هستند، ساعت‌ها در ایست‌های بازرسی دولت دمشق متوقف می‌شوند و مجبور به پرداخت پول می‌شوند. او گفت پول برایشان کافی نیست، نیمی از دانه‌ها و گل‌ها را غارت می‌کنند.
ایجاد منطقه زندگی
دایه حوریه با بیان اینکه چهار نوع درخت زیتون، درختان میوه و گل کاشتند گفت: «سعی کردیم با آبیاری، نظافت و کیسه کشی بار خود را سبک کنیم. امسال حدود ۱۲۰ هزار اصله نهال فروختیم، مردم عفرین عاشق فضای سبز هستند. آنها تلاش می‌کنند تا هر وجب از این خاک را به محل زندگی درخت زیتون و درختان میوه تبدیل کنند.»