فراخوان‌ها و حمایت‌ها در ضدیت با مجازات اعدام صادر شده توسط حکومت ایران علیه زندانیان سیاسی همچنان ادامه دارد. شبکه حقوق بشر کوردستان همراه با ۱۷ سازمان حقوق بشری ایرانی و بین‌المللی در رابطه با احکام اعدام صادر شده برای پخشان عزیزی و وریشه مرادی، بیانیه‌ای مشترک صادر کردند.

در بیانیه آمده است:

«به نام زندگی، به نام انسانیت، به نام زیبایی. این کلمات آغازگر نامه‌ای است که وریشه مرادی، زندانی سیاسی و یکی از هزاران زن مبارز کورد، از زندان اوین نوشته است. کلماتی که بار دیگر یادآور صدای زنانی است که در ایران و کوردستان، با جسارت و ایستادگی در برابر سیستم سرکوب، جان خود را سپر می‌کنند. این بیانیه، صدای آنان و پاسخی به فراخوان آنان است.»

در بیانیه تصریح شده است که پس از آغاز انقلاب «ژن ژیان آزادی» در ایران موج جدیدی از اعدام برای ایجاد رعب و وحشت شروع شد. همچنین اعلام شد: «این بار، سرکوب زنان و مردم کورد، دو بازوی مهم و استوار مبارزه، در مرکز توجه این سیستم سرکوب‌گر قرار گرفته‌اند. در این دوره جدید، زنان و مردان شجاعی چون وریشه مرادی و پخشان عزیزی، بدون دادرسی منصفانه و با اتهاماتی ناعادلانه و ساختگی، به اعدام محکوم شده‌اند.»

در ادامه بیانیه اعلام شده است که زنان کورد، وریشه مرادی و پخشان عزیزی که سالها در برابر ظلم سیستماتیک جمهوری اسلامی مبارزه کرده‌اند، تحت خطر اعدام بسر می‌برند و تاکید شد که توقف اعدام اقدامی بسیار مهم است.

در بخش دیگری از بیانیه آمده است: «همچنین یادآور می‌شویم که جمهوری اسلامی هرگز نخواهد توانست بحران سیاسی درون مرزی‌اش را با قربانی گرفتن از جامعه مبارز ایران و کوردستان به تعادل برساند. چنانچه وریشه مرادی در نامه‌ای از بند زنان زندان اوین، به وضعیت خاورمیانه و وضعیت داخلی ایران اشاره کرده است و می‌نویسد: «آتش جنگ سراسر خاورمیانه را فرا گرفته است و باید اجازه ندهیم همزمان با جنگ‌های فرامرزی کشتارهای دهه ۶۰ تکرار شود.» این جمله یک هشدار تاریخی در رابطه با پیوستگی بحران‌های منطقه‌ای با سرکوب‌های داخلی است و روشن‌کننده ابعاد پیچیده و فاجعه‌بار وضعیت امروز ایران است، جایی که سرکوب داخلی و سیاست‌های جنگ‌طلبانه به طور همزمان برای حفظ قدرت و ادامه سلطه‌طلبی رژیم ایران اعمال می‌شود.

در پرونده وریشه مرادی و پخشان عزیزی، مانند بسیاری دیگر از زندانیان سیاسی، حق دادرسی منصفانه بارها و بارها نقض شده است. این زنان مبارز نه تنها از حق دسترسی به وکیل محروم بوده‌اند، بلکه تحت فشارهای شدید و شکنجه‌های غیر‌‌انسانی برای اعترافات اجباری قرار گرفته‌اند. ما سازمان‌های حقوق بشری در اعتراض به این روند غیرانسانی اعلام موضع می‌کنیم و تمام توان خود را برای امکان دادخواهی این دو زن مبارز به کار خواهیم گرفت.

امروز صدای وریشه مرادی و پخشان عزیزی تنها به کوردستان یا ایران محدود نمی‌شود. این دو زن نماد مقاومت و مبارزه تاریخی زنان هستند، زنانی که با وجود تمام تهدیدها و خطرات، از پای نمی‌نشینند و برای حق زندگی و آزادی می‌جنگند. فراخوان آنها به افکار عمومی جهان، فراخوانی است برای همبستگی با تمام زنانی که زیر چتر سرکوب و تبعیض قرار دارند.

ما به عنوان سازمان‌های حقوق بسری و مردمی، خواهان لغو فوری احکام اعدام وریشه مرادی و پخشان عزیزی و تمامی زندانیان سیاسی هستیم. این زنان، با عزم و جسارتشان، فصل جدیدی از مبارزه برای آزادی و برابری را رقم زده‌اند و این اعدام‌ها بدون شک عواقب سنگینی برای رژیم جمهوری اسلامی خواهد داشت. هر قطره خون این زنان، زخمی فراموش‌نشدنی بر پیکره‌ی سرکوب‌گر رژیم و انگیزه‌ای تازه برای جامعه‌ی مبارز ایران خواهد بود.

«ما در این زندان بی‌رحمانه و غیر انسانی، جنبه انسانی‌مان بیشتر می‌شکفد و زنانگی امتحان قدرت و انسانی بودنش را پس داده و سربلند از آن بیرون می‌آید.»

سازمان‌های امضا‌کننده این بیانیه

۱-جمعیت حقوق بشر کوردستان-ژنو

۲-توسعه آموزشی بین‌المللی

۳-کانون مدافعان حقوق بشر

۴- انجمن قلم آمریکا

۵-شبکه حقوق بشر کوردستان

۶-سازمان حقوق بشر اهواز

۷-همبستگی علیه مجازات اعدام

۸-کمپین فعالان بلوچ

۹-رسانک

۱۰-بنیاد عبدالرحمن برومند برای حقوق بشر در ایران

۱۱-همه حقوق بشر برای همه در ایران

۱۲-بنیاد سیامک پورزند

۱۳-گروه حقوق بشر بلوچستان

۱۴-حقوق بشر ایران

۱۵-مهرانگیز کار

۱۶-نهاد حقوق بشر مردم آذربایجان در ایران

۱۷-سازمان اتحاد برای ایران

۱۸-اطلس زندان‌های ایران