آزادی مطبوعات زنان، وابسته به ائتلاف برای زنان در روزنامه‌نگاری (CFWIJ)، گزارش خود را در مورد زنان روزنامه‌نگار به مناسبت ۳ می، روز جهانی آزادی مطبوعات اعلام کرد. در این گزارش تاکید شده است که دولت‌ها از زندان‌ها به عنوان سلاحی علیه خبرنگاران استفاده می‌کنند.

در این گزارش همچنین تاکید شده است که از زندان به عنوان نوعی سانسور استفاده می‌شود و آمده است: «دولت‌ها در سراسر جهان موذی‌ترین ابزار را برای ساکت کردن خبرنگاران پیدا کرده‌اند. در روز آزادی مطبوعات، امسال شاهد افزایش نگران کننده دستگیری خبرنگاران هستیم. ساکت کردن خبرنگاران در پشت میله‌های زندان نوعی جدی از سانسور است که اصول اساسی آزادی مطبوعات را تضعیف می‌کند.»

در این گزارش آمده است که خطرات پیش روی خبرنگاران در سراسر جهان افزایش یافته است و به موارد زیر اشاره شده است:

«ما در حال ثبت روندی هستیم که بر نیاز فوری برای اطمینان از اینکه آنها می‌توانند آزادانه و بدون ترس گزارش دهند، تأکید می‌کند. با افزایش موارد بازداشت روزنامه‌نگاران، تهدید آزادی بیان و دموکراسی نیز در سطح جهانی افزایش می‌یابد. ما نمی‌توانیم اهمیت این دستگیری‌ها را نادیده بگیریم که یادآور خطراتی است که روزنامه‌نگاران در جستجوی حقیقت و پاسخگویی با آن مواجه هستند. داده‌های ما نشان می‌دهد که دستگیری‌ها نه تنها توسط مقامات غیر دموکراتیک انجام می‌شوند، بلکه به یک کمپین عمومی در سراسر جهان تبدیل شده‌اند..»

۹۲ زن خبرنگار زندانی

در ادامه این گزارش که اطلاعاتی مبنی بر بازداشت ۹۲ روزنامه‌نگار زن در سال ۲۰۲۴ به اشتراک گذاشته شده است، اظهارات زیر بیان شد: «در سال ۲۰۲۴، چشم‌انداز شدید جهانی تقسیم شده با تهدیدهای فزاینده برای روزنامه‌نگاران نگران‌کننده شده است. در همین سال، طاهره نوشین رعنا به طرز وحشیانه‌ای در پاکستان به قتل رسید و اسرائیل هیبه العبادله و دخترش جودی، علا حسن الحمس و انغام احمد عدوان را در بمباران غزه کشت. از آوریل ۲۰۲۴، چشم‌انداز روزنامه‌نگاران زن با موارد متعدد بازداشت و زندان در مناطق مختلف همچنان وخیم است. ۹۲ روزنامه‌نگار زن در حال حاضر پشت میله‌های زندان هستند، برخی برای دهه‌ها و برخی دیگر با احتمال اعدام محکوم می‌شوند. از ابتدای سال جاری تاکنون ۵۷ خبرنگار بازداشت، دستگیر و یا زندانی شده‌اند.»

این گزارش همچنین خاطرنشان ساخت: «داده‌ها نه‌تنها منعکس‌کننده نقض‌هایی است که این زنان متحمل شده‌اند، بلکه الگوی گسترده‌تری از هدف‌گیری جنسیتی است که شامل تهدید، آزار و اذیت و رفتار تبعیض‌آمیز قبل و حین حبس می‌شود. این الگو نه تنها به ساکت کردن خبرنگاران محدود می‌شود، بلکه پیامی دلخراش می‌فرستد و زنان دیگر را از ورود به این حرفه منصرف می‌کند. داده‌هایی که در اختیار داریم، تصویری از سختی‌هایی را که زنان عضو مطبوعات که به خاطر فعالیت‌های روزنامه‌نگاری‌شان مورد هدف قرار گرفته‌اند، ارائه می‌دهد.»