«خوددفاعی زنان جامعه را نیز نجات می‌دهد»
فاطمه بستان اونسال گفت: «خوددفاعی زنان در قرن بیست و یکم به معنای ایستادگی در برابر هر گفتمانی است که آنها و کل جامعه را از "بودن انسانی مسئول، اخلاقی و دارای ابتکار عمل" دور کند.»
دانشمند علوم سیاسی و مدافع حقوق بشر، فاطمه بستان اونسال، اظهار داشت که مبارزه زنان برای برابری و آزادی، ارتباط تنگاتنگی با جستجوی عمومی بشریت برای آزادی و برابری دارد.
فاطمه بستان اونسال با اشاره به اینکه جنبش حقوق زنان در طول تاریخ نقش مهمی در تامین عدالت اجتماعی ایفا کرده است، گفت: «حتی نگاهی کوتاه به مبارزه زنان برای برابری و آزادی نشان می‌دهد که ارتباط نزدیکی با مبارزه عمومی آزادی/برابری دارد. مری ولستون کرافت که با شور و شوق فراوان از انقلاب فرانسه استقبال کرد و کتاب دفاع از حقوق مردان (۱۷۹۰) را نوشت، دو سال بعد کتاب دفاع از حقوق زنان را نوشت. این کتاب که مخالف تلقی‌شدن زنان به عنوان جنس دوم و فرمانبرداری کردن به عنوان فضایل اساسی و جذاب بودن، بود در چنین محیطی نوشته شد. همچنین موازی بودن مبارزه برای حق رای زنان و مبارزه علیه برده‌داری و در طول/پس از جنگ داخلی آمریکا این وضعیت را نشان می‌دهد. مبارزه زنان در مبارزه جهانی/کلیت‌مند برای حقوق متنوع شده است، مانند مبارزه با برده‌داری، مبارزه با تبعیض علیه سیاه‌پوستان، اعتراض به استعمار، سرکوب مردمان بومی و توانمندسازی آنها و توجه به بلایای زیست‌محیطی احتمالی. با وجود اینکه پیشرفت قابل توجهی در این زمینه حاصل شده است، من فکر نمی‌کنم که این دیدگاه هنوز در زندگی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جریان اصلی باشد. رویکردی که به نابرابری‌های ریشه‌ای توجه کرده و تمرین مبارزه با آنها را توسعه داده، پتانسیل دارد تا آشوب و هرج و مرج را که امروز به وضوح در حمله وحشتناک اسرائیل به فلسطینیان دیده می‌شود، به سمت صلح و عدالت سوق دهد. جالب است که در این زمینه، هر دو رییس دانشگاه هاروارد و استنفورد که به دلیل اجازه دادن به تظاهرات حمایت از فلسطین مجبور به استعفا شدند، زن بودند.»
«مبارزه زنان بزرگترین مانع برای سلطه‌گران است»
فاطمه بستان اونسال با اشاره به اینکه مبارزه زنان برای خوددفاعی یکی از بزرگترین موانع بر سر راه تداوم عدم تعادل قدرت است، گفت: « اعتراض به حاکمیت برخی از افراد یا گروه‌های انسانی بر دیگران، گروه‌های مختلفی را در محافل گسترده‌ای از مبارزه برای حق، شامل می‌شود. ما می‌توانیم بگوییم که امروزه از دنیای معنایی که از نظام برده‌داری دفاع می‌کرد، زمانی حاکمیت استعماری را مشروع می‌دانست، زنان را موجودات ثانویه و سرخپوستان را نیمه انسان می‌دید، دور شده است. با این حال، اظهارات مدیران اسرائیلی که آشکارا اعلام می‌کنند که فلسطینی‌ها را انسان امروزی نمی‌دانند، یک تهدید بزرگ است. مبارزه زنان بزرگترین مانع در برابر چنین ادعاهای «برتری از خلقت» است.»
فاطمه بستان اونسال با بیان اینکه «هیچ نظامی در جهان وجود ندارد که به مردم نوید نجات دهد»، تاکید کرد: «نظام سرمایه‌داری که در همه جای دنیا مسلط است و هیچ مانعی بر سر راه درآمد خود نمی‌شناسد، با موانعی مانند جنبش محیط‌زیست که همراه با جنبش زنان توسعه می‌یابد و اتحادیه‌های مدافع حقوق کارگران مواجه است.»
فاطمه بستان اونسال با اشاره به اینکه زنان را به «اندازه بدنی معین» و «رعایت برخی هنجارهای زیبایی» مجبور می‌کنند، ارزیابی‌های خود را اینگونه ادامه داد: « رسانه‌های رایج، زنان را به عنوان نسخه‌ای مدرن از مفاهیم سنتی که زنان را به جنس دوم تبدیل می‌کند و فرض می‌کند وظیفه اصلی آن خشنود کردن مردان و زیباکردن است، درگیر می‌کند و مانع از این می‌شود که به عنوان یک موجود مسئول در جهان عمل کند. خوددفاعی زنان در قرن ۲۱، مقاومت در برابر هر گونه گفتاری است که او و کل جامعه را از "یک انسان مسئول، اخلاقی، با ابتکار عمل" دور می‌کند. اعتراض زنان به نظام حاکم که می‌خواهد درآمد خود را بدون هیچ محدودیتی افزایش دهد، حتی اگر منجر به فاجعه‌های زیست‌محیطی یا سایر پیامدهای زیان‌بار بشریت شود، مهمترین مانع است. اگر زنان از این مسئولیت صرف‌نظر کنند، بشریت در برابر این خطر آسیب‌پذیر بی‌دفاع رها خواهد کرد.»
