شورای هماهنگی ک‌ژ‌ک (کنفدرالیسم زنان کوردستان) به مناسبت سالگرد قتل‌عام پاریس در بیانیه‌ای اعلام کرد:

«ماه ژانویه، ماهی است که ما شاهد قتل‌عام‌های زیادی توسط سیستم فاشیستی و مردسالار که از مبارزات زنان انقلابی و سوسیالیست می‌ترسد، بوده‌ایم.

ما یاد و خاطره همه شهدای ماه ژانویه، به‌ویژه رفقا سارا، روژبین و روناهی، اعضای مؤسس حزب‌مان پ‌ک‌ک و پیشگامان جنبش آزادی زنان‌مان، که در ۹ ژانویه ۲۰۱۳ توسط عوامل دولت فاشیست ترکیه در پاریس به قتل رسیدند، و همچنین رفیق اوین گویی که دوباره در پاریس به قتل رسید، رزا لوکزامبورگ سوسیالیست انقلابی که در برلین به قتل رسید، سِوِه دمیر، پاکیزه نایر و فاطمه اویار که در سلوپی به قتل رسیدند را با احترام و امتنان گرامی می‌داریم. ما تجدید پیمان می‌کنیم که آرزوهای زندگی آزادانه‌ای را که برای آن مبارزه کردند، محقق کنیم.

جنبش آزادی کورد از اولین روزی که مبارزه را آغاز کرد، با تحمل هزینه‌های سنگین در هر لحظه و با مقاومت، به اینجا رسیده و ارزشمندترین فرزندانش در این راه شهید شده‌اند. آنها نه تنها ارزشمندترین فرزندان زن کورد یا مردم کورد، بلکه به عنوان ارزشمندترین فرزندان بشریت و زنان پیشگام انقلابی که برای همه زنان جهان و ارزش‌های انسانی مبارزه می‌کنند، در تاریخ جای گرفته‌اند.

ما شاهد بازتاب مبارزه رفیق سارا در همه زنانی که مقاومت می‌کنند، هستیم

یکی از رفقایی که با چنین مبارزه‌ای در تاریخ ماندگار شد، رفیق سارا، یکی از پیشگامان جنبش آزادی کورد و جنبش زنان است. رفیق سارا پایه‌های مبارزه آزادی زنان ما را که امروز الهام‌بخش همه زنان جهان است، بنا نهاد و تمام زندگی خود را وقف رشد و توسعه آن کرد و در هر گام تاریخی، از حزب‌سازی زنان گرفته تا ارتش‌سازی و ایجاد سیستم کنفدرال، تلاش زیادی کرد. رفیق سارا با تلاش، اراده، ایمان و مبارزه خود، راه رسیدن به فرمول جادویی 'ژن ژیان آزادی' را که زنان در هر جای دنیا که می‌خواهند آزادانه و معنادار زندگی کنند، فریاد می‌زنند، هموار کرد. به همین دلیل، ما شاهد مبارزه رفیق سارا در همه زنانی هستیم که در روژاوا انقلاب را به انقلاب زنان تبدیل می‌کنند و زندگی را با رنگ زنانه می‌سازند، در شنگال با شجاعت در برابر قتل‌عام، فروش در بازارها و فرمان‌ها (نسل‌کشی‌ها) می‌ایستند، در روژهلات در برابر قوانین به اصطلاح اخلاقی فریاد 'ژن ژیان آزادی' سر می‌دهند و در باکور و روژهلات در زندان‌ها در برابر شکنجه مقاومت می‌کنند.

رهبر آپو با بیان اینکه 'ما جنبش آزادی زنان را تجربه می‌کنیم. سکینه نمونه است. زندگی سکینه نمونه است. آزادی زن مبارزه سکینه است'، زندگی همیشه در مبارزه رفیق سارا را به عنوان راهی برای همه زنانی که می‌خواهند آزاد شوند، نشان داده است. برای زن، زندگی غیر از این، یعنی زندگی بدون مبارزه، معنایی جز به قتل رسیدن و از بین رفتن هر روز و هر لحظه ندارد.

رفقا روژبین و روناهی نیز وارد راه‌های فریبنده اروپا که زنان را بی‌ارزش می‌کند و با آزادی‌های دروغین آنها را فریب می‌دهد، نشدند و بهترین نمونه‌های پایبندی و میهن‌دوستی زن به سرزمین و میهنش شدند. رفیق روژبین زندگی خود را وقف صدای مردم کورد بودن و رساندن صدای مردم و زنان کورد به جهان از طریق فعالیت‌های دیپلماتیک کرد و رفیق روناهی با گنجاندن کارهای بزرگ و مهم در عمر کوتاه خود، الهام‌بخش همه زنان، به‌ویژه زنان جوان شد.

رهبر آپو در مورد این قتل‌عام کثیف که در ۹ ژانویه ۲۰۱۳ رخ داد، تشبیه 'به قتل رسیدن سکینه، (قتل‌عام) ۱۹۳۸ دوم است» را به کار برد و با بیان 'من در مورد قتل سکینه حسابخواهی خواهم کرد، آن را آشکار خواهم کرد'، اهمیت روشن شدن این قتل‌عام را ابراز کرد. رفیق سارا با مبارزه خود از یک فرد فراتر رفته و به یک شخصیت و هویت تاریخی تبدیل شده است. به همین دلیل، هدف در شخص رفیق سارا، جنبش آزادی کورد و زنان کورد بود. مطمئناً معنادارترین راه برای خنثی کردن این حملات فاشیستی و نسل‌کشی، گسترش بیشتر این مبارزه‌ای است که رفیق سارا آغاز کرد. ما می‌توانیم با ایجاد سیستم کنفدرال زنان، سازماندهی و مبارزه، مبارزات این زنان انقلابی را گسترش دهیم، شایسته مبارزات آنها باشیم و از قاتلان حسابخواهی کنیم.

ما نیز در دوازدهمین سالگرد قتل‌عام پاریس، از همه مردم‌مان، به‌ویژه زنان، و افکار عمومی دموکراتیک دعوت می‌کنیم تا برای محاکمه دولت فاشیست و نسل‌کش ترکیه که عامل همه این قتل‌عام‌ها، از جمله سارا، روناهی، روژبین، اوین گویی، سِوِه دمیر، پاکیزه نایر و فاطمه اویار است، مبارزه را گسترش دهند.

ما از همه مردم و دوستان‌مان که در اروپا زندگی می‌کنند، دعوت می‌کنیم تا در راهپیمایی بزرگی که در ۱۱ ژانویه در پاریس با شعار 'قاتلان مشخص هستند، چرا فرانسه سکوت کرده است؟' برای محاکمه عاملان برگزار می‌شود، شرکت کنند و با وادار کردن دولت فرانسه به انجام مسئولیت‌هایش، حساب قتل‌عام‌های اول و دوم پاریس را بپرسند.»