ویان لیلا، عضو مجمع حزب آزادی زنان کوردستان (پاژک) به برنامه «خوبون» ژن تی‌وی پیوست و به سوالات روزنامه‌نگار آرژین بایسال در مورد مسئله آزادی زنان پاسخ داد.

ویان لیلا با بیان اینکه زمانی که ایدئولوژی رهایی زن توسط رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان اعلام شد، هدف آن تغییر وضعیت فعلی تحمیل شده بر زنان بود، گفت: «زنان چگونه می‌توانند از نظام مردسالار و نظام دولتی فرار کنند؟ چگونه آزاد شوند؟ در این مرحله، اراده آزاد، اندیشه آزاد وارد بازی می‌شود. نظام مردسالار چیزی به نام حقوق زنان باقی نگذاشته است. ذهن یک زن دزدیده شده، اراده‌اش مصادره شده است. نظام مردسالار از یک زن می‌خواهد که به او سر تعظیم فرود آورد، هر آرزویش را بدون هیچ درخواستی برآورده کند. در زندگی او که ظاهراً آزادی را تشویق می‌کند، بردگی زیادی بر زنان تحمیل می‌شود. چه نوع زندگی برای زن در عصر حاضر مناسب است؟ می‌تواند خواهر یک مرد باشد، می‌تواند دختر یک مرد باشد، می‌تواند همسر یک مرد باشد، می‌تواند معشوق یک مرد باشد. پس همه چیز به مرد بستگی دارد. در نظام مردسالار، وجود زن بدون مرد قابل تعریف نیست. بنابراین در زندگی فعلی اراده زن وجود ندارد. یک زن نمی‌تواند در مورد زندگی خود تصمیم بگیرد.»

ویان لیلا با بیان اینکه نظام مردسالار به خوبی می‌داند که قدرت پیشرو برای جامعه همیشه زن است، گفت: «می‌داند وقتی اراده و نظر یک زن تسلیم شود، می‌توان به راحتی اراده جامعه را تسلیم کرد و این کارساز است. برای آنکه زن پرسش نکند و الگوهایی را که مرد تعریف کرده فورا بپذیرد، کار می‌کند.»

ویان لیلا با اشاره به اینکه زنان مدت‌ها از آزادی آگاهی نداشتند، ادامه داد: «در این دوره کاری کردند که زنان با میل خود بردگی را بپذیرند، این یکی از عملیات‌های نظام مردسالار است، زنان نیز این جریان را به عنوان زندگی آزاد پذیرفتند. امروز بر اساس ایدئولوژی و تقلب سرمایه‌داری، زندگی ایجاد می‌شود، زنان نیز برای این کار تشویق می‌شوند و این به عنوان آزادی معرفی می‌شود.»

اما اکنون با اراده و اندیشه آزاد به آزادی خود واقفیم. تحقیقات آغاز شده است. زن باید متعلق به خود باشد، نه متعلق به دولت، نه متعلق به خانواده و نه متعلق به مرد. بحث هویت را مطرح می‌کنیم. چگونه ما می‌توانیم این را اصلاح کنیم و پیش ببریم؟ بسیاری از مارکسیست‌ها می‌گویند «حق تعیین سرنوشت» . این وضعیت حتی بیشتر در مورد زنان صدق می‌کند. زنان چگونه آینده خود را تعیین خواهند کرد؟ زن باید خودش تصمیم بگیرد. اگر می‌خواهد با یک مرد زندگی کند، در خانواده زندگی کند، زندگی جایگزین داشته باشد، بگذار زن خودش تصمیم بگیرد.

وقتی رهبری مسئله آزادی زنان را اعلام کرد، بر اراده و اندیشه آزاد تمرکز کرد. موقعیت یک زن در زندگی نشان دهنده عزم اوست. به همین دلیل به مرد هشدار می‌دهد که باید احترام بگذارد.»

ویان لیلا در ادامه سخنان خود اظهار داشت که نهادهای دولتی مطابق منطق دولت ساخته شده‌اند و گفت: «آنها به سیستم مردسالاری تکیه می‌کنند. همه کارها طبق جنسیت انجام می‌شود. به عنوان مثال ، وقتی یک زن به دنبال کار می‌گردد، از او سؤال می‌شود که آیا می‌خواهد ازدواج کند یا نه، آیا او به فکر داشتن فرزند است یا نه. آنها نمی‌توانند همان فشار را به یک مرد وارد کنند. آنها به جای زن تصمیم می‌گیرند. آنها به زن دستور می‌دهند که فقط طبق این امر عمل کند. در غیر این صورت افراد با اراده آزاد با فکر آزاد تصمیم می‌گیرند و جامعه نیز آن را باور می‌کند. جامعه باید به زنان اعتماد کند. در حقوق زنان، ارزش‌های اساسی سیاسی و اخلاقی وجود دارد.

حالا بیایید روی ارزش‌های اخلاقی باقی مانده در کوردستان متمرکز شویم. زن مجبور به تن فروشی و تبعید می‌شود ، به عنوان «همسر» از خود دور می‌شود. چیزی به نام جامعه نمانده است. با این حال، یک زن با اراده آزاد، همیشه راه را برای پیشرفت باز می‌کند. پس همیشه تهدیدی علیه نظام مردسالار است، زیرا مبارزه می‌کند، سازماندهی می‌کند، از وجود زنان محافظت می‌کند و از ارزش‌های اجتماعی محافظت می‌کند. از نظر نظام مردسالار این یک خطر است. مسئله آزادی زن با توجه به مراحلی که زنان طی کرده‌اند، ایجاد شد. هر بعد به تنهایی می‌تواند چیزی را بیان کند، اما در عین حال مانند یک دایره به هم متصل است. اراده و اندیشه آزاد بدون ارزش‌های میهنی وجود ندارد. ما در مورد ارزش‌های فرهنگی، ملی و اجتماعی صحبت می‌کنیم. همه اینها به میهن‌دوستی مربوط می‌شود.

زنی که از ارزش‌های میهن و سرزمینش آگاه نیست، از فرهنگ اجتماعی، زندگی اجتماعی آگاه نیست، چگونه زندگی کند؟ به چه فکر کند؟ البته پس از ایجاد اراده آزاد ، ما متوقف نمی‌شویم. ما این کار را برای یک هدف انجام می‌دهیم. زنی که اراده و عقیده آزاد دارد ، در صورت عدم سازماندهی خود ، می‌تواند در برابر حملات شکست بخورد. این یک خطر است. سازمانیافتگی همیشه نیازمند یک مبارزه است. چگونه این اتفاق خواهد افتاد؟ با استاتیک زن ممکن می‌شود.»

ویان لیلا با اشاره به اینکه آنچه در مورد ایدئولوژی آزادی زن می‌گوید عینی است، گفت: «در مورد ماهیت زنان، واقعیت اجتماعی زنان صحبت می‌کند. به عنوان مثال انقلاب روژاوا بر این اساس است. زنانی که این انقلاب را رهبری می‌کنند بر اساس این ایدئولوژی در حال مبارزه هستند. اگر ایدئولوژی نباشد، زنان چگونه رهبری می‌کنند، چگونه انقلاب می‌کنند؟بنابراین از زنان می‌خواهند از  ایدئولوژی مردان خود را رها سازند، باید آلترناتیو خود یعنی ایدئولوژی آزادی زن را پیش ببرند. در روژاوا ما چهره زنانه انقلاب را می‌بینیم. در مسیر آزادی زنان بر اساس همین ایدئولوژی زنان بسیاری بدون تردید جان خود را فدا کردند و انقلاب زنان را آغاز کردند. موضع جدی علیه اشغالگری وجود دارد، اما پیشاهنگی زنان نیز بسیار مهم است.»