دوره تحول در پ‌ک‌ک - بخش ششم
پ‌ک‌ک از زمان تاسیس، تغییر و تحول را در ذات خود جای داده بود. پ‌ک‌ک با تحولاتی که در دهه ۲۰۰۰ میلادی انجام داد، توانست نقشه‌های نسل‌کشی را خنثی کرده و از خود دفاع کند.
یادداشت
پ‌ک‌ک مجبور شد جنگ مسلحانه را در شرایطی که راه برای سیاست دموکراتیک باز نبود، به پیش ببرد؛ و با در نظر گرفتن تغییرات در کوردستان و سیاست‌های تحمیلی نسل‌کشی، خود را از نظر سازمانی در موقعیتی قرار دهد. پ‌ک‌ک در این چارچوب، با تحولاتی که در دهه ۲۰۰۰ میلادی انجام داد، توانست نقشه‌های نسل‌کشی را خنثی کرده و از خود دفاع کند. با فروپاشی سوسیالیسم رئال و گسترش توطئه، رهبر آپو ضرورت ایجاد تغییر و تحول اساسی در پ‌ک‌ک را عمیقا احساس کرد.
رهبر آپو در اثر خود با عنوان «مسئله کورد و راه‌حل ملت دموکراتیک» با اشاره به فروپاشی سوسیالیسم رئال و توطئه گلادیو در سال ۱۹۹۸ که پ‌ک‌ک را مجبور به تحول اساسی کرد، اظهار داشت که ابهام در مرحله گروهی، حل نشدن مسئله دولت و عدم توانایی در غلبه بر توطئه‌های داخلی و خارجی که در تجربه جنگ انقلابی خلق پدید آمد، پ‌ک‌ک را به یک دور باطل طولانی و تکرار خود سوق داد. عدم رشد گریلا‌ها و عدم توسعه جنگ انقلابی خلق در پ‌ک‌ک نیز چنین تحول اساسی را ضروری می‌کرد. در نتیجه، با اعلام KADEK و تشکیل کنگره خلق، بازی قدرت‌های بین‌المللی و نقشه‌های انحلال دولت ترکیه خنثی می‌شد. اتحادیه اروپا به عنوان ادامه توطئه، در حال آماده شدن برای قرار دادن پ‌ک‌ک در فهرست «سازمان‌های تروریستی» بود. ایالات متحده آمریکا و انگلستان با ترکیه همبستگی بسیار نزدیکی داشتند و اساس این همبستگی، اعلام پ‌ک‌ک به عنوان «سازمان تروریستی» بود. KADEK و کنگره خلق به عنوان یک اقدام پیشگیرانه در برابر این نقشه‌های انحلال، در تاریخ ثبت شدند.
مفهوم کلیدی: راه‌حل دموکراتیک
تصمیم گرفته شد جنبش آزادی‌بخش کوردستان برای حفظ میراث پ‌ک‌ک و خروج از بحران پیش آمده با کمترین ضرر، تحت نام جدیدی فعالیت کند. رهبر آپو در دفاعیات خود با بیان اینکه به اصطلاحات جدیدی نیاز دارند که هم شرایط خارجی آن دوره و هم شرایط داخلی بحران‌زا را در نظر بگیرد، خاطرنشان کرد که این به معنای انکار پ‌ک‌ک نیست. رهبر آپو در ادامه دفاعیه خود این ارزیابی‌ها را ارائه داد: «کنار گذاشتن موقت نام پ‌ک‌ک تا زمان تکمیل جدایی، از نظر تاکتیکی مناسب‌تر بود. می‌خواستیم نام پ‌ک‌ک را از تبدیل شدن به سلاحی در دست منحل‌طلبان خارج کنیم. سازمان‌هایی مانند KADEK و کنگره خلق می‌توانستند به این نیاز پاسخ دهند. مهم‌تر از همه، ما در حال تجربه یک تحول جدی بودیم. این یک نوآوری رادیکال بود و بنابراین جنبش می‌توانست با نام جدید موفق‌تر باشد. تجربیات مشابهی در بسیاری از کشورهای سوسیالیست رئال نیز وجود داشت. آنچه ما در تلاش برای انجام آن بودیم، تقلید از آنها نبود. برعکس، خلاقیت معنادار و متفاوتی در حال رخ دادن بود. در نسخه‌های اولیه دفاعیه‌هایم و مقالاتی که برای پ‌ک‌ک فرستادم، تلاش کردم خطوط کلی تحول را بیان کنم. مفهوم کلیدی تحول، راه‌حل 'دموکراتیک' بود.»
جایگزینی برای مدیریت دولتی جامعه
رهبر آپو سپس بر مفاهیم سیاست-خط مشی تمرکز کرد. رهبر آپو با در نظر گرفتن سیاست به عنوان نقطه مقابل اداره دولتی؛ و بنابراین، با اشاره به اینکه یک فلسفه دموکراتیک و سیاسی به عنوان جایگزینی برای مدیریت جامعه توسط دولت معنا پیدا می‌کند، ادامه داد: «شکست ساخت سوسیالیسم به دست دولت، مرا به تحقیق در مورد درک صحیح ساخت سوسیالیسم سوق داد. فلسفه سیاست دموکراتیک می‌توانست گام بسیار مهمی در این راستا باشد. در عمل نیز مردم ما مقاومت بسیار مهمی در برابر دولت از خود نشان داده بودند. این مقاومت به دلیل کادرهای غیرخلاق یا کارکنان پ‌ک‌ک در آستانه هدر رفتن بود. در حالی که به دنبال راهی برای جلوگیری از این امر بودم، متقاعد شدم که روش سیاست دموکراتیک و فلسفه پشت آن مناسب‌ترین رویکرد است. اصرار بر درک کلاسیک حزب کمونیست که مدت‌هاست مسدود شده و منجر به فروپاشی داخلی سوسیالیسم رئال شده است، محافظه‌کاری و بن‌بست بود. نقش این احزاب در مسدود شدن سوسیالیسم علمی بوضوح آشکار شده بود. حفظ پ‌ک‌ک بر این اساس، به معنای ادامه دامن زدن به محافظه‌کاری و انحلال‌طلبی بود. با این وجود، انحراف به سمت دموکراسی لیبرال که میراث سوسیالیسم رئال را به طور کلی رد و بد جلوه می‌دهد نیز قابل قبول نبود. دموکراسی لیبرال، دموکراسی دروغین بود. چپ لیبرال و درک سوسیالیسم به معنای چپ آن، به طور کامل به معنای انحلال‌طلبی بود؛ به عبارت دیگر، به معنای حمایت از سرمایه‌داری در بدنه سوسیالیسم رئال و تبدیل آن به سرمایه‌داری خصوصی بود. حفظ ارزش‌های مقاومت پ‌ک‌ک و مردم در برابر این دو درک و عمل خطرناک، از اهمیت بالایی برخوردار بود.»
دو ابزار دوره‌ای
رهبر آپو در ادامه ارزیابی خود با بیان اینکه KADEK و کنگره خلق به عنوان دو ابزار دوره‌ای در نظر گرفته می‌شوند که می‌توانند از میراث تاریخی جنگ انقلابی پ‌ک‌ک و خلق محافظت کنند، اظهار داشت که انجام موفقیت‌آمیز نقش‌هایشان، ارزیابی عمیق روند و تعیین درست وظایف روند و حمایت از آنها امکان‌پذیر خواهد بود. رهبر آپو در ادامه ارزیابی تاریخی خود گفت: «مسئله کورد می‌توانست بدون دخالت در دولت‌گرایی، بدون گرایش به جستجوهای دولت-ملت و بدون اجبار به راه‌حل‌هایی در آن چارچوب‌ها، در چارچوب مدل‌های مدیریت دموکراتیک جامعه حل شود. جوهر تحول در پ‌ک‌ک این بود. KADEK و کنگره خلق نیز از نظر اصطلاح‌شناسی این واقعیت را بیان می‌کردند.»
برای ادامه وضعیت جنگی
رهبر آپو با اشاره به نقش قدرت‌هایی که می‌خواهند ترکیه را با نگه داشتن آن در باتلاق کوردستیزی از سال ۱۹۲۵ بدین سو کنترل کنند، در عدم ارزیابی احتمال صلح و راه‌حل سیاسی در اوایل دهه ۲۰۰۰، به اندازه احتمال سال‌های ۱۹۹۳ و ۱۹۹۸، این موارد را مشخص کرد: «مسئله کورد بسیار بیشتر از آنچه به نظر می‌رسد، ابزار دستکاری سیستم هژمونیک است. حل نشده باقی ماندن آن، مطلوب‌ترین نتیجه برای سیستم هژمونیک است. از نظر فاشیست‌های ترک سفید، ابزاری برای مدیریت سیاست داخلی با روان‌پریشی جنگ است. تا زمانی که مسئله کورد حل نشده باقی بماند، مدیریت کشور با منطق جنگ داخلی اجتناب‌ناپذیر است. با نگه داشتن همیشگی اصطلاحات 'تهدید داخلی و خارجی' و 'تمامیت ارضی کشور' در دستور کار، وضعیت جنگی ادامه می‌یابد. بدین ترتیب، سرمایه‌داری دولتی انحصاری فرصتی برای استثمار کشور به دلخواه خود با استبداد دولت-ملت بی‌نظیر به دست می‌آورد. یعنی کوردها نه تنها از جامعه و انسانیت خارج می‌شوند، بلکه به عنوان مناسب‌ترین ابزار برای قانون حداکثر سود سرمایه‌داری ارزیابی می‌شوند. دولت-ملت‌گرایی و سرمایه‌داری در ترکیه بدون سیاست جنگ داخلی تحمیلی بر کوردها قابل اجرا نیست. همان سیاست‌های سنتی هژمونیک است که در اوایل دهه ۲۰۰۰ در برابر صلح کوردها و راه‌حل دموکراتیک قرار گرفت. اگرچه ادعا می‌شود که به نام ملیت‌گرایی و ملی‌گرایی اجرا می‌شود، اما در اصل سیاست‌های امپریالیستی، استعماری و نسل‌کشی است.»
طرح مسئله انحلال‌طلبی
انحلال‌های داخلی که مغایر با جوهر دفاعیه‌های توسعه یافته توسط رهبر آپو بود، بار دیگر در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۴ رخ داد. مطرح شدن مجدد انحلال‌طلبی به طور گسترده، خسارات زیادی را به همراه داشت. در چنین شرایطی، عدم ارائه اطلاعات به موقع و کافی به رهبر آپو توسط وکلا، منجر به هدر رفتن ارزش‌های مادی و معنوی و دستاوردهای حزب و مردم شد. ورود انحلال‌طلبی در چنین فرآیند تحول رادیکالی، جنگ انقلابی خلق را در بین دو لبه تیز، با بزرگترین انحلال تاریخ مواجه کرد.
ادامه دارد...
