خبات و زانا دو جان‌فدای کوردستان با تلاش و رنجشان در منطقه عمریه‌ی میردین در چارچوب اقدام انقلابی عگیدهای بوتان؛ شهید دلژین- شروان ارکندی، مهر خود را بر تاریخ زدند و به نماد پیشاهنگی در مسیر زیلان‌ها و بریتان‌ها مبدل شدند.

در لحظاتی که به‌شهادت نزدیک می‌شدند، با دستگاه ضبط صوت یک پیام ضبط کردند و یکبار دیگر به افکار عمومی جهان اعلام کردند که اراده‌ی آپویی شکست‌ناپذیر و مستحکم است.

پیام‌ها را در هنگام جنگ ضبط کرده‌اند؛ اما برای یک ثانیه هم صدایشان نمی‌لرزد. این اراده پولادین بر همه شنوندگان تاثیر می‌گذارد. اعصاب دشمن اشغالگر را نیز به‌هم می ریزد! بدون توضیح بیشتر صدای این دو ایثارگر جنگ آزادی را منتشر می‌کنیم.

"دولت اشغالگر ترکیه در برابر آنان بیچاره و زمین‌گیر می‌ماند"

شب چهارم سپتامبر قهرمانان کوردستان با دشمن اشغالگر وارد جنگ میشوند. با سلاح سبک و نارنجک از نزدیک به دشمن ضربەی سنگینی زده و تلفات جانی زیادی بەاو وارد میکنند.
بەهمین جهت دولت اشغالگر ترکیه در پنجم سپتامبر در منطقە عمریه میردین اقدام به عملیات گسترده میکند. در طول این عملیات هر دو جانفدای کوردستان بەمدت ۲ شبانەروز و در محاصرەی کامل، یک نبرد بی وقفه را انجام میدهند. در پی این نبرد سخت و نابرابر، هر دو گریلای آزادی کوردستان، هر دو جانفدا، دو پیشاهنگ واقعی، ۶ بار با هواپیمای جنگی، ۲ بار با هلیکوپتر جنگی توسط ارتش ترکیه بمباران میشوند. این حملات هوایی درمقابل ارادەی این دو قهرمان کوردستان بی نتیجه میماند. سپس ارتش اشغالگر ترک با کانال کن و لودر به تخریب سنگر این دو پولاد مرد اقدام میکند.
لودر توسط خبات و زانا منهدم میشود. هر دو مبارز از سال ٢٠١٣ در کوردستان و درجنگ شهرها تا کوهستان، از جنگ ضد داعش و ارتش اشغالگر ترکیه و علیه همه نیروهای جنایتکار در خاک کوردستان رزمیده بودند، زخمی شدەبودند و با جراحاتشان دهها بار از محاصرەی دشمن گریخته بودند. آنها گریلاهای کارکشتەی دورە نوین بودند و یکبار دیگر نشان دادند آنکه پیروز میشود؛ نه تکنولوژی، بلکه حقیقت ارادەی آپویی است.
"خبات و زانا نماد خط مشی آپویی اند"
پیام این دو فدایی را که درهنگام جنگ ضبط شده برایتان پخش میکنیم. هر دو فدایی؛ خبات کوپ با نام یونس کاراداغ اهل موش است و در خانوادەای وطن دوست بزرگ شده بود. زانا روژدا با نام رمضان گوچلو در خانواده و فضایی وطن دوستانە بزرگ شده و در سال ٢٠١۴ در سراسر کوردستان اقدام به مبارزەی انقلابی کرده بود. هر دو گریلا در سالیان طولانی حضور در صفوف پ.ک.ک نماد جانفدایی بودند.
در هنگام مقاومت خبات ضبط صوت را روشن میکند و آخرین پیامش را ضبط میکند. ابتدا صدای خبات کوپ هست. میگوید ما اینجا دشمن را له میکنیم. سپس زانا با گفتن "سلام و درود رفیق" پیامش را شروع کرده و میگوید: شب گذشته ما در روستای سریکانی از توابع منطقه عمریه و حدود ساعت ٢١:٣٠ با دشمن روبرو شدیم. مدت زیادی است دشمن در این منطقه دست به تعقیب ما زده است. ما نیز در سنگریم. هم اکنون درجنگ هستیم. میجنگیم و مقاومت میکنیم. در آن لحظه صدای خبات میاید که مانند کمال و خیری و مظلوم ها میگوید: مبارزه زندگیست! در آن لحظه آنچه بەذهن انسان می رسد، شجاعت و عدم کاهش روحیه آپویی است.
"ما تا آخرین گلوله می‌جنگیم"
زانا در ادامه میگوید: حالا باروحیه و انرژی هستیم. نمیتوانیم از اینجا خارج شویم. ما تا آخرین گلوله می جنگیم. همه رفقا را دوست میداریم. به حزبمان اطمینان داریم. آنهایی که پیش از ما نیز رفتند، با باورمندی رفتند. ما موفق و خوشبختیم که آن انسانهای پیش از ما با فکر و باور پیشاهنگ ما شدند و همیشه راه آنان را دنبال کردەایم. حالا نیز همان راه را ادامه میدهیم. تا آخرین گلوله میجنگیم. اکنون در پی ضربات ما دشمن عقب نشینی کرده و از آسمان ما را بمباران میکند. با چندین تاکتیک مختلف با دشمن روبرو شدەایم.
"خواستار تسلیم ما بودند، ما به سمتشان نارنجک پرتاب کردیم"
زانا اینگونه ادامه میدهد: حالا ساعت ٠١:١۶ شب است، دشمن حوالی ١٢:۵٠ به سنگرمان نزدیک شد. ما منتظریم و تا آخرین گلوله میجنگیم. بیشتر وسایل و مدارک تشکیلات را سوزاندیم تا پس از شهادتمان بەدست دشمن نیفتد. طبق آن برنامه خود را چیدەایم و تاپایان علیه دشمن میجنگیم. بتوانیم فرصت ایجاد کنیم، خارج میشویم. امکان هم فراهم نشود، نمیگذاریم دشمن با اسیرکردن ما شادمان شود. همین لحظه دشمن خواستار تسلیم شدن ماست. ما در جواب آنها بەسمت شان نارنجک پرتاب کردیم! آنها عقب نشینی کردند. ما دشمن را میزنیم آنها نیز با بمباران و گلولەباران بەما حمله میکنند. جنگی سختی در جریان است. تصمیم ما جنگیدن تا پایان است و بر اساس آرمان مقاومت، جوابشان را میدهیم.
"پ.ک.ک پیروز می‌شود"
زانا میگوید: ممکن است اینجا شهید شویم، اما اعتقاد راسخ داریم که حزبمان پیروز میشود و هرگز شکست نخواهد خورد. حق انتقاد از خود را بەهمەی رفقایمان و رهبری و خلقمان میدهیم و زانا با گفتن شعار "زندەباد رهبر آپو، زندەباد رهبر آپو، زندەباد رهبر آپو" صحبتهایش را تمام میکند.
"حزبمان می‌تواند هر کسی را در خود جای بدهد"
پس از زانا، خبات شروع به صحبتهایش کرد و گفت: حرفهای رفیق زانا بەپایان رسید. مدت زیادیست در صفوف پ.ک.ک هستیم. از روز اول تاکنون با شادمانی و شعف حضور داریم. هر روز نواقص و ضعفهایمان را می دیدیم، اما حزبمان بەگونەای است که میتواند هر نوع انسانی را در خود جای دهد. در این مسیر نواقصی داشتیم. نتوانستیم به پاسخی شایسته برای رفقای شهیدمان مبدل شویم. اگر نقص نداشتیم دشمن نمیتوانست اینگونه بیاید و بەآسانی خاک کوردستان را اشغال کند و خواهان تسلیم شدن گریلاهای کوردستان باشد. این برای ما رنج بزرگی است.
خبات درهنگام نبرد پیامش را ضبط می‌کند
خبات هم مانند زانا جسارتش را نشان میدهد و میگوید: ما این را نمی پذیریم، در برابر درخواست تسلیم شدن، هرگز آنرا قبول نمیکنیم. ما تا آخرین لحظه مقاومت میکنیم. ما می جنگیم. شهادت باید مانند زیلان باشد، مانند مظلوم باشد، مانند کمال باشد، راه آنان راه ماست و از آن منحرف نمیشویم.
در این لحظات خبات مانند فرماندەای متین به زانا میگوید: زانا دشمن آمد، چند گلوله به آنها شلیک کن، آمد آمد... به نزدیک سنگرمان آمده. در آن هنگام جنگ سختی درمیگیرد و زانا با آنها روبرو میشود. خبات ادامه داده و دستورات خودش را ادامه میدهد. زانا اسلحەاش را روی پایش میگذارد و با زبان ترکی بەدشمن میگوید: چه مرگته بی شرف؟ سپس خبات جنگ را بەدست میگیرد و به زانا میگوید مراقب باش، ممکن است نارنجک پرتاب کنند... بگذار رفیق بەخطر نیفتد. دوباره صدای زانا میاید که هم با فریاد و هم تفنگش با دشمن در می افتد.
"این راه عزت و شرف است"
در این لحظات خبات اینگونه پیامش را ادامه میدهد: یکبار دیگر برای همه رفقایم آرزوی موفقیت دارم. تعهدی که بهمەی شهیدان دادەایم را به شما تحویل میدهیم. این راه عزت و شرف است. نباید در این راه کسی یک قدم بەعقب بردارد. میدانیم رفقا، درچنین حالاتی که شهیدشدن و زیان جانی بەوجود میاید، برای شما رنج آور است. اما هرچه میشود بشود، ما به شما ایمان داریم، به تشکیلات ایمان داریم، ما شهید هم بشویم معتقدم که در این راه بازهم بەهم می رسیم.
"زن زندگیست، زن آزادیست"!
خبات پیامش را با این حرف بەپایان رساند: یکبار دیگر محبت و احترامم را به همەی رفقای زن و رفقای گریلا ابراز میدارم. از راه مبارزه جنسیتی نیز در زندگی خیلی با رفقا بحث میکردیم. این حقیقت است: زن زندگی و آزادی است. ما این را درک کرده و باور داریم که این درک پیش همگان درست خواهد شد. بر این اساس به همەی رفقایمان، رهبریت و رفقای رهبری حزبمان سلام میدهم. میگویم که هرگز پرچم پ.ک.ک پایین نخواهد آمد و در اوج در اهتزاز خواهد ماند. مبارزەی پ.ک.ک همواره در اوج خواهد بود و ما نیز بەعنوان گریلای پ.ک.ک همیشه مقاومت میکنیم، میجنگیم و پرچم پ.ک.ک را بلند نگه میداریم. مانند هر گریلای آپویی آخرین حرف خبات هم "زندەباد رهبر آپو، زندەباد رهبر آپو، شهدا زندەاند" بود.