ریاست‌مشترک شورای رهبری ک.ج.ک؛ جمیل بایک در ویژه‌برنامه‌ی شبکه استرک حاضر شد و در این برنامه نتایج انتخابات، انزوای علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و مبارزه گریلا علیه حملات دولت ترکیه را ارزیابی نمود.

بایک تاکید کرد که برای پایان‌دادن به انزوای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و تامین آزادی جسمی وی؛ باید مبارزات را تشدید کنیم. بایک این را یادآوری نمود که انزوای رهبر آپو هیچ ربطی به قانون ندارد بلکه یک مسئله سیاسی است و همگان در برابر این انزوا باید مسئولیت خود را انجام دهند.

بایک خاطرنشان کرد که پس از زلزله‌ی ماه فوریه که مرکز آن مرعش بود؛ ما آتش‌بس اعلام کردیم و این آتش‌بس را تا زمان انتخابات نیز تمدید نمودیم؛ اما دولت ترکیه تلاش کرد تا این آتش‌بس را غنیمت شمرده و از آن سوءاستفاده کرده و حملاتش به نیروهای گریلا را تشدید نمود! بایک تاکید کرد که چون دولت ترکیه هر روز به مناطق حفاظتی مدیا، باشور، باکور و روژآوای کوردستان حمله می‌کند؛ دیگر هیچ معنایی برای آتش‌بس نمانده است و به‌همین جهت آن را تمام کرده‌اند.

بایک از یکی از کادرهای پیشاهنگ پ.ک.ک؛ شهید زیلان (زینب کناجی) یاد کرد که در ۳۰ام ژوئن در درسیم اقدام فداکارانه انجام داد و در این باره گفت: هم‌اکنون در مناطق حفاظتی مدیا؛ در زاپ، متینا و آواشین خط زیلان و آرمان وی عمیقا در حیات است! دلیل اینکه دشمن نمی‌تواند پ.ک.ک را نابود کند؛ خلق کورد را ازبین ببرد؛ روحیه مبارزاتی زیلان در صفوف این حزب است.

گفتگوی رئیس‌مشترک شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک.ج.ک) که از شبکه استرک پخش گردید؛ بدین شرح است:

انزوای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ادامه دارد. وی نمی‌تواند با خانواده و وکلایش ملاقات داشته باشد و "مجازات تازه" بر او تحمیل می‌گردد. شما وضعیت را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

از زمانی‌که دولت اشغالگر ترکیه تاسیس شده است؛ دست به نسل‌کشی خلق‌ها زده است. چندین خلق مورد نسل‌کشی قرار گرفتند؛ یکی از آنان خلق کورد بوده است. رنج‌های بسیاری بر خلق کورد تحمیل کرده‌اند. خلق کورد نیز در برابر این ستم‌های دولت ترکیه قیام کرده است. مقاومت قهرمانانه انجام داده و خود را حفظ کردند. دولت اشغالگر ترکیه هنوز درصدد استمرار سیاست نسل‌کشی کوردهاست. ما اگر سیاست‌های نسل‌کشی سابقش را نفهمیم؛ نمی‌توانیم برخورد فعلی آنان با رهبر آپو را درک کنیم. اگر در برابر رهبر آپو چنین سیاستی دنبال می‌شود؛ معنایش این است که این رویکرد را علیه کوردها، خلقها و بشریت درپیش گرفته‌است. به‌همین دلیل است که رهبر آپو رهبر خلق‌هاست. لذا باید این ذهنیت دولت ترکیه درک شود. اگر دولتی انجام نسل‌کشی را هدف اصلی خود قرار داده باشد؛ چنین دولتی به قانون، عدالت و قوانین بین‌المللی نیز توجه نمی‌کند. اگر امروز این را به‌دقت نگاه کنیم؛ می‌بینیم که این سیاست آنها نسبت به خلق کورد نه در چهارچوب قوانین خودشان و نه در قوانین بین‌المللی جای نمی‌گیرد.

تنها قانونشان این است که کوردها را نابود کنند.همه مؤسساتشان را برای انجام این هدف به‌کار می‌گیرند؛ ازجمله سیاست‌هایی که در برابر رهبر آپو اعمال می‌شوند، در برابر خلق کورد و ارزش‌هایش اعمال می‌شوند. رهبر آپو حافظ ارزش‌های انسانی است. لذا انزوای تحمیلی بر رهبر آپو به‌معنی تکمیل سیاست نسل‌کشی است. انزوا هیچ جنبه قانونی ندارد؛ اساسش سیاسی است. می‌بینیم زمانی‌که مبارزه تشدید می‌شود؛ مقداری انزوا را کاهش می‌دهند، ولی زمانی‌که مبارزه کافی نیست؛ دوباره انزوای مطلق را دنبال می‌کنند. لذا همگان باید در مقابل انزوای مطلق وظایف خود به‌خوبی را درک کنند و علیه نسل‌کشی بایستند. آن وقت است که دولت ترکیه در سیاست نسل‌کشی اش یک گام عقب‌نشینی می‌کند. این مسئولیت خلقمان، دوستانمان، انقلابیون و سوسیالیست‌هاست. لذا نباید کسی بی‌خیال باشد. کسانی که خود را به‌عنوان میهن‌دوست، سوسیالیست، دموکرات و روشنفکر می‌شناسانند؛ باید علیه انزوای مطلق بایستند و برای آزادی جسمی رهبر آپو مبارزات را تقویت کنند.

درنتیجه باید همه کوردها، سوسیالیست‌ها، دموکراتها و دوستان خلق کورد در هر ۴ بخش کوردستان و خارج از کشور برای آزادی رهبر آپو تلاش‌های وسیعی انجام دهند. نباید تاخیر بیفتند. چون که دولت ترکیه سیاست نسل‌کشی را دنبال می‌کند و در شخص رهبر آپو می‌خواهند کوردها و پ.ک.ک را نابود کنند. دولت ترکیه باید هرچه زودتر انزوا را پایان دهد، باید خانواده و وکلای رهبر آپو بتوانند با وی ملاقات کنند. رهبر آپو یک اسیر است و حقوق اسیران را دارد و باید این حقوق وی رعایت شود. از سیاستمداران و فعالین حقوق بشر می‌خواهیم برای ملاقات با رهبر آپو درخواست ارائه دهند.

شما به‌دلیل زلزله و سپس به‌خاطر انتخابات آتش‌بسی را اعلام کردید؛ اما دولت ترکیه باوجود آتش‌بس نیز به حملاتش ادامه داد. شما نیز هفته پیش اعلام کردید که آتش‌بس را تمام کرده‌اید. پس از آن نیروهای گریلا عملیات‌های کوبنده‌ای انجام دادند. حالا جنگ در چه مرحله‌ای است؟

اعلام آتش‌بس از طرف ما دلیل داشت. در مناطق کوردی زلزله بزرگی روی داد. هزاران نفر از مردم ما جانشان را ازدست دادند و مجروح شدند. با زحمات فراوانی روبرو شدند. ما نیز وظیفه‌ی خود را اداء کردیم. خواستیم رنج‌های خلقمان را کاهش دهیم. دلیل دیگر نیز ایجاد کردن پایه‌ای محکم برای سیاست دموکراتیک بود. چون تا زمانی‌که جنگ درمیان باشد؛ سیاست دموکراتیک نمی‌تواند کارآیی داشته باشد. در ترکیه چونکه حاکمیت فاشیست و جنایتکار وجود دارد؛ در همه مسائل دخالت می‌کند. نمی‌گذارد دو نفر باهم جمع شوند. تصمیم ما تصمیمی انسانی و اخلاقی بود. بعلاوه دلیل دیگر این بود که در آن هنگام انتخابات در ترکیه و باکور کوردستان برگزار می‌شد. در میان مردم گفته می‌شد که آ.ک.پ و م.ه.پ در پروسه انتخابات اغتشاش درست می‌کنند. چونکه پیشتر نیز اغتشاش‌گری از این دست انجام داده بودند. ترسی در این زمینه درمیان مردم وجود داشت. ما نیز این را درنظر گرفتیم. ما برای جلوگیری از اغتشاشات احتمالی آتش‌بس را تمدید کردیم.

علیرغم تصمیم ما برای آتش‌بس اما دولت ترکیه در سیاست جنگی خود هیچ تغییری ایجاد نکرد. دولت ترکیه در اساس درصدد نابودی پ.ک.ک و خلق کورد است. به‌همین خاطر نتوانسته بود برای دلیل تصمیم ما رویکرد مثبتی درپیش بگیرد. می‌گفتند احتمالا گریلا تضعیف شده و از روی ناتوانی چنین تصمیمی اتخاذ کرده است. خواستند تصمیم آتش‌بس ما را به فرصتی برای زدن ضربات مهلک بر گریلا به‌کار گیرند. درنتیجه حملاتشان را بسیار بیشتر کردند. هم در مناطق حفاظتی مدیا و هم در باشور، روژآوا و باکورحملاتشان را افزایش دادند. بمباران کردند و سلاح شیمیایی به‌کار بردند. تمام امکانات موجودشان را به‌کار بستند. افراد زیادی را بازداشت کرده و زیر شکنجه به‌قتل رساندند و احکام زندان سنگین بر آنان تحمیل نمودند. پس از همه اینها دیگری هیچ معنایی برای آتش‌بس ما وجود نداشت و ما نیز به‌طور رسمی آنرا خاتمه دادیم. دولت ترکیه هرگز قدرت انجام عملیات گریلا را نفهمیده است. هنوز هم نمی‌داند. تکنولوژی دارند؛ یکسری قدرت‌ها به آنان کمک می‌رسانند، به‌همین جهت چنان پنداشتند که می‌توانند به‌آسانی گریلا را بزنند. اما این یک اشتباه فاحش برای آنان است. پس از اتمام آتش‌بس گریلا یک رشته عملیات موثر و قوی انجام داد.

در پی این عملیات‌ها در مناطق زیادی ازجمله در خواکورک و متینا دولت ترکیه ضربات سنگینی خورد. به‌همین مناسبت من با سپاس و احترام از رفقا آسیه، آزاد و کوچر که در نبرد خواکورک شهید شدند یاد می‌کنم. این سه رفیق یکی از آنان آلمانی، یکی ترک و دیگری کورد بود! آنها نمایندگان خلقشان بودند. این حقیقت جنبش ما را نشان می‌دهد. این حرکت تنها یک حرکت کوردستانی نیست؛ بلکه جنبش خلق‌هاست. جنگ گسترده‌تر می‌شود؛ زیرا بازهم حکومت جنگی تشکیل داده‌اند. علنا اردوغان گفت که جنگ نظامی و سیاسی را شدیدتر دنبال می‌کنند. کابینه جدید با این رویکرد تشکیل شد. عملا نیز همان راهبرد را اجرا می‌کنند. روز به روز حملات گسترده‌تر می‌شوند. مقاومت ما نیز در برابر این حملات افزایش می‌یابد. باید خلقمان و دوستان دموکراتیک و سوسیالیستمان این حقیقت را ببینند. زمانی که دولت ترکیه حملاتش را تشدید می‌کند و جنگ گسترده می‌شود؛ نباید کسی علیه آن وضعیت ساکت بماند و تنها نظاره‌گر باشد. هرجا هستند باید مسئولیت خود را درقبال خلق کورد، مبارزه دموکراتیک و آزادیخواهی انجام دهند.

شما در اعلامیه‌ی خود درباره آتش‌بس از این بحث کرده بودید که حملات دولت ترکیه به‌ویژه به روژآوا افزایش یافته است. در آخرین نمونه؛ ریاست‌مشترک کانتون قامیشلو؛ یسری درویش؛ معاونش لیمان شویش و عضو شورا؛ فرات توما در پی حمله دولت ترکیه ترور شدند. این حملات را چگونه ارزیابی می کنید؟

هم‌چنان که می‌دانیم در آستانه یک نشست با حضور روسیه، سوریه و ایران برگزار گردید. نشست آستانه قبلا نیز چندین بار انجام شده اما هیچ نتیجه‌ای در بر نداشته است. نه در سوریه نه در خاورمیانه مسئله خلقها حل نشده است. حتی مشکلات را تشدید کرده‌اند. مشخص است در این نشست درباره مسئله کورد نیز بحث کرده‌اند. اما آن را نمی‌پذیرند. به‌جای اینکه مشکل را به‌شیوه‌ای سیاسی و دموکراتیک حل کنند؛ براساس چگونگی بی‌تاثیر نمودن و نابودکردن کوردها برخورد می‌کنند. پس از هر نشست، هم در سطح سوریه و هم در خاورمیانه مشکلات بزرگتر می‌شوند. دولت ترکیه چندین منطقه از سوریه را اشغال کرده است. حتی مناطق اشغالی را ضمیمه خاک خودش کرده است؛ چون در آن مناطق موسسات نظامی و اداری خودش را دایر نموده است. در سریکانی، گری سپی و عفرین؛ کوردها را اخراج کرده و مزدورین مسلح وابسته به ترکیه را در جای آنها اسکان می‌دهند. یعنی بافت و ترکیب جمعیت را تغییر می‌دهند. زیرا دولت ترکیه نسل‌کشی کوردها را مبنا قرار داده و بر منوال آن پیش می‌رود. می‌گوید تمام مناطقی که در دست کوردها مانده را؛ می‌خواهم. لذا جلوی چشم همگان حملاتش را انجام می‌دهد.

دولت ترکیه که هدفش نابودی کورد و کوردستان است؛ در این راه تنها نیست. از طرفی آنهایی که در نشست آستانه حضور دارند، از او دفاع می‌کنند. از طرف دیگر ناتو نیز ساکت مانده است. دولت ترکیه نیز از این وضعیت بهره‌برداری می‌کند و باخیال راحت به سیاست جنگیش ادامه می‌دهد. نباید از اشغالگری دولت ترکیه در سوریه ارزیابی و برداشت غلط انجام گیرد. اگر چنان کنند؛ خودشان ضربه‌ی سختی خواهند خورد. نیروهای حاضر در آستانه به سوریه می‌گویند که برای نابودی کوردها از ترکیه حمایت می‌کنند؛ سوریه نباید این را بپذیرد. زیرا این یک توطئه است. به‌جای این باید با خلق کورد، عرب و سریانی متحد شود و حل مسئله کورد را برای خود مبنا قرار دهد. باید با کوردها دیدار و گفتگو داشته باشد. باید علیه دولت اشغالگر ترکیه تلاش کند و او را از مناطق اشغالی بیرون نماید. اینگونه می‌تواند به خلق‌های سوریه خدمت کند. اگر علیه خلق‌های سوریه بجنگد بسیار متضرر خواهد شد. فکر می‌کنم سوریه این حقیقت را می‌فهمد.

زمانی‌که نشست آستانه برگزار شد مسرور بارزانی هم به ترکیه رفت و با اردوغان، هاکان فیدان و یاشار گولر دیدار کرد. سپس گولر در بیانیه‌ای گفت: نشست خوبی با مسرور بارزانی داشتیم؛ نتایج مثبتی داشت. پس از دیدار مسرور بارزانی هم حمله به قامیشلو روی داد و ریاست‌مشترک کانتون قامیشلو یسری درویش، معاونش لیمان شویش و عضو شورا؛ فرات توما شهید شدند. البته مسرور بارزانی می‌تواند به ترکیه رفته و دیدارهایی مختلفی نیز انجام دهد، مخالف این نیستیم. اما وقتی به آنکارا رفت یا وقتی هنوز آنجا بود و به کورسور حمله شد؛ همچنین پس از بازگشتش به کوردهای روژآوا حمله شد؛ این معنی و مفهوم خود را دارد.

وزیر جنگ ترکیه؛ یاشار گولر نیز گفت: "دیدارمان مثبت بود و به زودی عملا مشخص می‌شود"! می‌دانیم که دولت ترکیه علیه کوردستان سیاست نسل‌کشی را دنبال می‌کند، پس چگونه می‌شود مابین آنها دیدار مثبت برگزار شود و نتیجه‌اش در مدت کوتاهی علنی شود؟! همه دوست دارند بدانند مابین دولت ترکیه و مسرور بارزانی چگونه دیداری انجام گرفته و چه تصمیماتی اتخاذ شده است! باید این را اعلام کنند. اگر آن را علنی نکنند به‌معنی این است که اگر مسئله کورد درنظر گرفته نشده باشد، یعنی مابین دولت ترکیه و مسرور بارزانی علیه پ.ک.ک؛ علیه خلق کورد تصمیمات بد و مخرب گرفته شده است. چون که دولت ترکیه علیه کوردها جنگ را دنبال می‌کند.

لازم است همگان از روژآوا صیانت کنند
اگر سوریه با کورد وارد گفتگو نشود و مشکلات را حل نکند، آن‌گاه کورد روژآوا، ائتلافشان را با خلق تقویت می‌کنند، فرمانبر دولت ترکیه نخواهند شد. باید این را فهمید. اما می‌خواهیم سوریه و خلق کورد و دیگر خلق‌ها با اشغال‌گری ترکیه مقابله کنند، زیرا دولت ترکیه می‌خواهد‌ جنگ 
 گسترده‌تر شود و مناطق اشغال شده‌ی ترکیه را گسترش دهد. اگر سوریه نمی‌خواهد باز هم خاکش از سوی دولت ترکیه اشغال شود، لازم است رابطه‌اش را با کورد بهبود بخشد، دولت ترکیه از سویی حمله می‌کند، و از سویی دیگر نسل‌کشی انجام می‌دهد. می‌توانیم‌ بگوییم، هر روز در روژآوا غیر نظامیان کشته می‌شوند. اما همگی سکوت کرده‌اند، سکوت یعنی این‌که نسل‌کشی دولت ترکیه علیه کورد را عملی طبیعی می‌دانند، اگر چنین نیست، لازم است با آن مقابله کنند. اما چنین کاری انجام نمی‌دهند، این نیز به معنای قبول نسل‌کشی توسط دولت ترکیه است، با این کار نیز در این نسل‌کشی سهیم هستند.
روژآوا از ارزش‌های انسانی حفاظت می‌کند، بنابراین هر کس خود را دمکراتیک و سوسیالیست و اکولوژیست و آزادی‌خواه و هنرمند و روشنفکر می‌داند‌، خود را دشمن اشغال‌گری و الحاق خاک و فاشیزم می‌داند، ارزش‌های انسانی و دمکرات را مبنا قرار می‌دهد، لازم از از روژآوا صیانت کند. زیرا روژآوا تنها برای خود مبارزه نمی‌کند، بلکه مبارزه‌اش برای تمامی بشریت است. این نیز به صورت واقعی ثابت شده است. مبارزه‌ی عظیم در برابر داعش تروریست انجام داد، هزاران شهید و زخمی تقدیم کرد، انسانیت را از بلایی بزرگ نجات داد، اکنون نیز دولت ترکیه افرادی را که علیه داعش ایستادگی کرده‌ و از ارزش‌های انسانی تمامی جهان محافظت کردند را به قتل می‌رساند، چرا جهان سکوت کرده است؟
برخی دولت‌ها به سبب منافعشان سکوت کرده‌اند، اما روشنفکران و سوسیالیست‌ها و زنان و جنبش‌های زیست محیطی و دمکراسی‌خواه و آزادی‌خواهان، چرا سکوت کرده‌اند؟ نباید ساکت باشند، زیرا برخی از آنانی که نام بردم در این مبارزه شرکت داشته‌اند، شهید داشته و مبارزه کرده‌ بودند، باید بشریت روژآوا را از دست دولت ترکیه حفظ کنند، به ویژه خلق در هر چهار بخش کوردستان و خارج از کوردستان از روژآوا محافظ کنند، این خواستی ملی است. دولت ترکیه می‌خواهد‌ حملاتش بر روژآوا افزایش دهد، می‌خواهد منطقه‌ی بیشتری را اشغال کند، برای وارد شدن به روژآوا در سطح بین‌المللی درحال انجام دیپلوماسی است، لازم است خلق ما این را ببینند، برای خودمراقبتی از دست اشغال‌گر، باید تدارک لازم را اتخاذ کنند، این وظیفه را بر عهده دارند. زمانی که حملات آغاز می‌شود، نباید سرزمین و خاکشان را ترک کنند، باید تا پایان در سرزمینتان‌ برابر اشغال‌گر ایستادگی کنید، اگر در سرزمینمان بمانید و مبارزه کنید، آن‌گاه بر دولت ترکیه گرز محکمی وارد می‌شود، قادر نخواهد بود سرزمینشان را اشغال کند.

مرحله‌ی انتخابات مهمی در ترکیه و باکور کوردستان صورت گرفت. این انتخابات با فشار و ستم و تقلب فاشیزیم ترکیه در تاریخ ثبت شد. گفتگوها در رابطه با انتخابات ادامه دارد. حملات بر ه.د.پ افزایش یافت. همچنین حملات علیه جنبش شما وجود دارد. این گفتگوهای پس از انتخابات را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

 انتخابات ماه می بسیار مهم بودند، به همین سبب همگی درباره‌ی آن سخن می‌گویند. گفتگو اشتباه نیست و لازم است. اما مهم این است این گفتگو نیروهای آزاد و دمکراتیک را به سوی پیش رفت مثبت و پیروزی تغییر دهد. اگر انتخابات به این شکل باشد، آن زمان معنادار خواهد شد. همان گونه که می‌دانیم ائتلاف رنج و آزادی ایجاد شد، هدف از این ائتلاف دمکراتیزه کردن ترکیه بود. باید این ائتلاف گسترش یابد. در عمل به خوبی اجرا نشد. اندکی کاستی وجود داشت. محصول برخی اشتباهات و سهل‌انگاری بود. اما باید از آن درس بگیرند و برایشان تجربه شود. آن‌گاه اشتباه و کاستی‌ها کم خواهد شد. آن‌ها خواهان پیروزی هستند، باید این‌گونه عمل کنند.

افرادی که در این ائتلاف هستند، باید رابطه‌ی خود را با خلق تقویت کنند. زیرا مشخص شد که نقاط ضعف و کاستی‌هایی وجود داشت. اگر با خلق ارتباط نداشته باشند، سیاست دیگر معنایی نخواهد داشت. زیرا این ائتلاف آزادی و دمکراسی است. بنابراین باید براساس جامعه باشد. باید جامعه را سازمان دهند و راوی اراده‌ی آنان باشند. آن‌گاه نتیجه کسب خواهند کرد. برعکس آن، نمی‌توانند نتیجه‌ای از سیاست کسب کنند. باید سیاستشان را تقویت کنند. اکنون آ.ک.پ درحال جمع کردن ایمان‌داران به دور خود است، این بخش قوی ترکیه است. بنابراین باید از استفاده از ایمان‌داران توسط اردوغان جلوگیری شود، زیرا ایمان‌داران بزرگ‌ترین بخش جامعه هستند. اگر این را نبینند، سیاست را بر این مبنا انجام ندهند، از این جامعه صیانت نکنند، نمی‌توانند در ترکیه به نتیجه برسند. این نیز در انتخابات مشخص می‌شود.

از این رهبر آپو سیاستی در مقابل این امر اتخاذ کرد. سیاستی مبتنی بر اسلام دمکراتیک. زیرا آیین اسلام دین غالب در ترکیه است. بیشتر ساکنان آن مسلمان هستند. اگر این را درک نکنند، هرکاری انجام دهند سودی نخواهد داشت. لازم است همگی در این ائتلاف واقعیت را ببینند. باید با سیاست اسلام دمکراتیک به خلق روی بیاورند و از خلق صیانت کنند. آن‌گاه نتیجه کسب خواهند کرد. حقیقت ملت دمکراتیک در این انتخابات مشخص شد. مشکلات ترکیه بدون پارادایم ملت دمکراتیک حل نخواهد شد. بنابراین لازم است بر آن تاکید و از آن محافظت شود. چرا این را می‌گویم؟ زیرا این پارادایم مورد حمله است، شاید حملات موثر تاثیر گذار باشند. باید دلیل و هدف این حملات را درک کنیم. در مقابل، پارادایم ملت دمکراتیک باید بهتر مورد ارزیابی قرار بگیرد.

برخی از کوردهای وابسته به دولت ترکیه به رهبر آپو‌ و کورد حمله می‌کنند

برخی افراد خود را در این وضعیت مسئول می‌دانند، به وظیفه‌ی خود عمل می‌کنند. می‌خواهند مشکلات را حل نمایند و در این رابطه کار کنند. برای مثل، با انتقادات مثبتشان. شاید با چالش‌هایی روبرو شوند، اما می‌دانم که به نتایج بزرگی دست خواهند یافت. همان‌گونه که برخی مسئول هستند و برای پیروزی تلاش می‌کنند، برخی دیگر با آن مقابله می‌کنند. زیرا از جامعه دور گشته‌اند و احساس مسئولیت نمی‌کنند. در خدمت فاشیزم و نسل‌کشی قرار دارند. از این رو با راحتی سخن می‌گویند. برخی آشکارا و برخی نیز به صورت پنهانی به رهبر آپو و پارادایم وی و پ.ک.ک حمله می‌کنند.

۵۰ سال است که با رهبری رهبر آپو مبارزه‌ای مثال زدنی صورت می‌گیرد. چندین ارزش و معیار میهن دوستی در این مبارزه خلق شده است. برخی با این ارزش‌ها با عنوان ملی‌گرایی مقابله می‌کنند. به رهبر آپو و پ.ک.ک حمله می‌کنند. خود را ملی‌گرا‌ اعلام می‌کنند. هیچ ربطی هم به ملی‌گرایی ندارند، همه‌‌ی آن‌ها دروغ است. ملی‌گرا مبارزه می‌کند و قربانی می‌دهد. اما می‌بینیم نه مبارزه‌ای و نه قربانی وجود دارد. هیچ عملیاتی علیه دولت ترکیه و هیچ قربانی نداده‌اند. به رهبر آپو و پ.ک.ک و سیاست دمکراتیک همانند دولت ترکیه حمله می‌کنند. این چه نوع ملی‌گرایی است؟ باید ملی‌گراها در کنار کسانی باشند که برای جامعه‌ی کورد مبارزه می‌کنند. نباید همکار نابودگران‌‌ کورد باشند. فاشیست و نژادپرست و شونیست‌ها از سایه سر سیاست‌های ازدوغان، نه تنها ترک‌ها، بلکه کوردها نیز حمله می‌کنند. این سیاست دولت ترکیه است. همان‌گونه که خلق ترک و کورد با جوش و خروش به پارادایم ملت دمکراتیک می‌نگرند و در این راستا مبارزه می‌کنند، برخی دیگر از آن‌ می‌ترسند و حمله می‌کنند. آن‌ها فاشیست و شوینیست و نژادپرست هستند و به سیاست‌های دولت ترکیه خدمت می‌کنند. باید نیروهای دمکراسی‌خواه و آزادی‌خواهان این حملات را برای حفاظت از دمکراتیزه شدن و ترکیه‌گرایی و سوسیالیزم‌ در ترکیه باید آن را درک کنند. به پروژه‌ی رهبر آپو برای دمکراتیزه کردن ترکیه حمله می‌کنند. با این حملات می‌خواهند ائتلاف کار و آزادی را از بین ببرند. در این مرحله لازم است از پروژه‌ی رهبر آپو حفاظت شود. باید دمکراتیزه کردن ترکیه و ترکیه‌گرایی و اتحاد خلق مبنا قرار داده شود. اگر ائتلاف رنج و آزادی بر این اساس باشد، تمامی حملات شکست خواهند خورد و ائتلاف تقویت خواهد شد.

ائتلاف اردوغان در مقابل چشم است. بار دیگر ائتلاف قلیچ‌داراوغلو شکست خورد. ائتلاف کار و آزادی پیشرفت خواهد کرد. باید شرکت کنندگان این ائتلاف مسئولانه عمل کنند. این وظیفه‌ی آن‌هاست. به معنای دیگر، باید سیاست دمکراتیک در کوردستان و ترکیه را توسعه دهند.

لازم است خلق کورد از طریق گفتگو مشکلاتشان را حل کنند

اتفاقات زیادی در کوردستان و ترکیه، به ویژه در کوردستان اتفاق می‌افتند. برای مثال، در این روزهای اخیر کوردها در بسمیل همدیگر را به قتل رساندند. نباید خلق ما همدیگر را بکشند. باید از طریق گفتگو مسائل را حل کنند. باید سیاست دمکراتیک خلق حفظ گردد و از این اتفاقات جلوگیری شود. زیرا دولت ترکیه می‌خواهد این مشکلات بیشتر شوند، کوردها همدیگر را بکشند. سیاست دمکراتیک باید در این‌جا نقش خود را ایفا نماید. دولت ترکیه به دلیل سیاست نسل‌کش کردن کوردستان از هر طرف به خلق حمله می‌کند. برای مثال، تشویق به تخطی‌گری، قراردان استخوان شهدا در گونی و فرستادن آن برای خانواده‌هایشان، به قتل رساندن ده‌ها کودک و سالمند با اتومبیل ضد گلوله و تشویق به تن‌فر‌شی و مصرف هروئن و جاسوسی. جغرافیای کوردستان بە غارت برده می‌شود و درختان قطع می‌گردند و روستاها ویران می‌شوند. به این معنا که امکان زیست در کوردستان را از بین می‌برد. نباید خلق ما سکوت کنند. برای مثال، در هر شهری که دولت ترکیه حمله انجام دهد، لازم است در آن‌جا خلق بر علیه‌اش قیام کنند. کار درست این است. کورد بودن و آیین و‌‌ بشریت این این را لازم دارد.

همان‌گونه که در انتخابات مشخص شد، خلق کورد به اردوغان نه گفت. خلق به اردوغان نه گفت. نه تنها خلق کورد، خلق ترکیه نیز به وی نه گفت. این حکومت مشروع نیست. تصمیمات برای خلق کورد مشروعیت ندارد و خلق کورد در قبال آن مسئولیتی ندارد. به معنای دیگر، حکومت ترکیه، به طور کل فاشیست است. توسط نیرو به حکومت دست یافته است.

یاد ۲۷ ساله‌ی شهادت کادر پیشگام پ.ک.ک است، زیلان، که در ۳۰ ژوئن ۱۹۹۶ از طریق اقدامی فداکارانه در درسیم به شهادت رسید. آیا امروزه اقدام فداکارانه در پ.ک.ک وجود دارد، چگونه این روحیه‌ی فداکارانه را ارزیابی می‌کنید؟

ابتدا با احترام و شکوه یاد رفیق زیلان و سما و گلان و تمامی شهدای انقلاب را گرامی می‌دارم و به تمامی انقلابیون آزادی درود می‌فرستم. رفیق زیلان با حمله علیه رهبر اوجالان مقابله کرد. این تنها یک اقدام نبود، بلکه دارای چندین معناست. نامه‌ی رفیق زیلان برای گریلا و خلق کورد و دولت ترکیه. به صراحت به دولت ترکیه گفت، اگر بخواهید رهبر ما را از بین ببرید، به معنای از بین بردن ماست. از این رو‌ حق داریم شما را از بین ببریم. لازم است در تصمیماتتان در قبال خلق و جنبش ما را برسی کنند. در گذشته اعمال زیادی انجام‌ دادید و مورد بازخواست کسی قرار نگرفتید. خیال کردید به همان شکل ادامه خواهد داشت. اما این جنبش، جنبش عدالت‌خواهی است. باید بدانید که بازخواستتان می‌کند.

پیام زیلان برای گریلا چنین بود: “نحوه‌ی جنگ شما در سطح خطرناکی نیست، دشمن می‌خواد رهبر ما را از بین ببرد، یعنی ما را از بین ببرد. لازم است با تاکتیک جدید علیه این دولت بایستید”. این تاکتیک نیز نیز خود را نشان داد.

پیامش برای خلق چنین بود: “بنگرید، چاقو بر گردنتان قرار دارد، لازم است به مرگ نه بگویید. اگر خواهان مرگ نیستید، لازم است علیه دشمن سازماندهی انجام دهید و علیه دشمن قاتل مبارزه کنید”. پیام وی بسیار حائز اهمیت است. به همین سبب رهبر آپو‌ گفت: “زیلان فرمانده‌ی ماست و ما شروان وی هستیم”. زیلان هدف و خط جدید تاکتیکی ایجاد نمود، وی فقط یک اقدام انجام نداد. بنابراین اقدام وی یک اقدام معمولی نبود. در این راستا، هزاران نفر در کوردستان به اسم زیلان به مبارزه می‌پردازند. ما می‌بینیم که پاژک و یژاستار، خود را در راه زیبان‌تازه می‌کنند. تاثیر بزرگی در سطح جهان دارد. همگی، حزب ما و خلق ما و‌ شروانان ما با روحیه‌ زیلان به مبارزه می‌‌پردازند. پ.ک.ک از همان ابتدای تاسیس با روحیه‌ی فداکارانه داشت. این نیز در وجود زیلان و رفقای زندانی در آمد منعکس شد. امروزه هدف زیلان و روحیه‌ی وی در مناطق حفاظتی میدیا و در زاپ و متینا و آواشین احیا می‌گردد.

امروزه تمامی افرادی که برای دمکراسی و آزادی خلق کورد در زندان‌های ترکیه و خارج از آن با این روحیه به مقاومت می‌پردازند. همچنین خل ما در تمامی عرصه‌های داخلی و خارجی با این روحیه به مبارزه می‌پردازند. روح زیلان است که این مبارزه را هدایت می‌کند. زمانی که نتوانستند پ.ک.ک را محو کنند و خلق کورد را با نسل‌کشی بیشتر روبرو  کنند، به سبب این ر‌وحیه‌ی مقاومت زیلان است. این روحیه پر از مقاومت و فداکاری است. اگر چنین نبود، نمی‌توانستیم این مبارزه را علیه ارتش ترکیه انجام دهیم. ارتش ترکیه، ارتش معمولی نیست. دومین ارتش ناتوست. اما ما ۵۰ سال است علیه آن ایستاده‌ایم.

اگر مقاومت ما تا این سطح ادامه داشته، موازنه‌ها را پدید می‌آورندو آن را تخریب می‌کنند، امید به وجود می‌آید، ترکیه در وضعیت بدی قرار می‌گیرد، همگی به فضل این مقاومت است. به فضل این روحیه، ارزش‌های زیادی را ایجاد کردیم و مقاومت را به امروز رساندیم. لازم است توسعه پیدا کنیم و خود را در راه زیلان ارزیابی کنیم. اگر با روحیه‌ی زیلان خود را توسعه بخشیم، آن زمان شایسته‌ی رهبر آپو و شهدا خواهیم بود. آن‌گاه می‌توانیم امید خلق و بشریت را احیا کنیم. جنبش ما تا به امروز با این شکل و روحیه به مبارزه پرداخته است، منبعد نیز به همین منوال مبارزه خواهیم کرد.

دولت ترکیه از نسل‌کشی و کشتار لذت می‌برد

واضح است که دولت ترکیه در ۲۹ ژوئن تصمیم به اعدام شیخ سعید گرفت. ۴۶ میهن دوست را همراه با شیخ سعید اعدام کردند. هنوز هم گورهایشان نا مشخص است. دولت ترکیه رهبر آپو را دادگاهی کرد. در ۲۹ ژوئن حکم اعدام رهبر آپو را صادر کرد. به معنای دیگر، فورا برای رهبر آپو به مانند شیخ سعید در همان تاریخ حکم اعدام صادر کرد. این نشان دهنده‌ی حقیقت دولت ترکیه است. با درک واقعیت دولت ترکیه و حقیقت تاریخ خلق کورد، این اتفاقات را درک می‌کنیم. آن‌گاه انسان قادر خواهد بود در رابطه به دلیل وجود شکنجه‌ی وحشیانه‌ی حاکم بر رهبر آپو پی ببرد. دولت ترکیه کشتن کورد را روا می‌پندارد.

بنابراین، هر روز اعلام می‌کند افراد زیادی را به قتل رسانده است. از این لذت می‌برد. فکر نمی‌کنم کسی از مرگ لذت ببرد. اما دولت ترکیه از نسل‌کشی لذت می‌برد. این نشان دهنده‌ی حقیقت دولت ترکیه است. به همین سبب تلاششان برای از بین بردن رهبر آپو و خلق کورد است. از این رو تمامی توانایی‌های دولت ترکیه به کار گرفته شده است. باید تمامی کوردها و انسان‌ها این را بدانند. باید بدانیم چگونه از خود مراقبت کنند و علیه دولت ترکیه بیاستند. باید وظیفه‌ی خود را بدانند.

اگر براساس رهبر آپو و مبارزه و ارزش‌ها عمل کنند، اشتباهی نخواهند کرد. شاید قربانی بدهند، اما موفق خواهند شد. امروزه خلق ما به خوبی واقف است که چه کسی میهن دوست است، ارزش میهن دوستی را خلق می‌کند و قربانی می‌دهد. به خاطر این‌که رهبر آپو و پ.ک.ک روزانه برای آزادی خلق کورد مبارزه‌ی مثال زدنی انجام می‌دهند. هر روزه شهید می‌بخشند. به این مناسبت، یاد و خاطر تمامی شهدای مبارزه‌ی آزادی را گرامی میدانم و سر تعظیم در برابرشان فرود می‌آورم. همچنین به خانواده‌ی شهدا تسلیت می‌گویم. برای تمامی شروانان در مبارزاتشان آرزوی موفقیت دارم”.