«دیوارهای مرزی برای ممانعت از عبور پناهجویان نیست»

علی کالچک رئیس شعبه وانِ چَو-در اعلام کرد؛ هرچند دیواری به طول ۲۰۰ کیلومتر در مرز با ایران ساخته شده، اما عبور پناهجویان ادامه دارد. هدف از ساخت این دیوار حفظ امنیت نبوده، بلکه برای جداسازی کوردها بوده است.

مقامات دولت ترکیه از "ابخ" استان وان تا "بازید" استان آگری و "گَوَر" جولمرگ اقدام به ساخت یک دیوار بلند ۵۶۰ کیلومتری در مرز با روژهلات کوردستان کرده‌اند و درتلاشند تا با ساخت این دیوار روابط مابین کوردها را قطع کنند.

حکومت آک‌پ کوههای کوردستان را با دیوار امنیتی، جنگل‌ها را با جاده امنیتی، دامنه‌ها و دشت‌ها را با مراکز تولید برق و سدسازی ویران می‌کند. سال ۲۰۱۸ در مرزهای مابین روژهلات و باکور کوردستان اقدام به ساخت یک دیوار بتنی کرده و تاکنون حدود ۱۸۵ کیلومتر آن انجام شده است. یک سیم خاردار ۳ متری هم در بالای دیوار نصب شده و در نزدیک آن نیز خندق می‌زنند.

در مرز با آذربایجان که ۱۳ کیلومتر است هیچ دیواری ساخته نمی‌شود اما در مرزهایی که کوردها در آن ساکنند، دیوار درست می‌شود. ترکیه از طریق دروازه مرزی دیلوجا به روابط بازرگانیش با اقلیم خودمختار نخجوان ادامه می‌دهد اما مدت زیادی است که دروازه‌های مرزی کاپیکو و باژرگان در مرز با روژهلات کوردستان را تعطیل نموده است و تا حدودی نیز مانع ازروابط تجاری از این دروازه‌ها می‌شود.

کالچک: در جهان مشابهی ندارد

علی کالچک رئیس شعبه وان "جمعیت تحقیق و حفظ اماکن تاریخی و طبیعت (چَو-در)" در گفتگو با خبرگزاری فرات اظهار داشت: حدود ۲۰۰ کیلومتر دیوار درست شده و خندق حفر گردیده است، اما باز هم عبور پناهجویان ادامه دارد.

علی کالچک همچنین گفت: «این در جهان مشابهی ندارد، اگر بخواهی رد شوی، زیر دیوار را کنده و رد می‌شوی. این راه حل نیست. در کوههای کوردستان دیوار، در جنگل‌هایش جاده امنیتی و در دشتها و دره‌هایش سد امنیتی درست می‌کنند. آب دره‌ها را خشک می‌کنند. هدف اصلیشان قطع ارتباط کامل مابین کوردها و نابودساختن محیط زیست آنان است. اینگونه حرکت و جریان حیات را خشک می‌کنند. در ترکیه دادگاهی وجود ندارد که انسان بتواند دادخواستی ارائه بدهد. تمام درخواست‌های قبلی‌مان بی‌نتیجه مانده است. خلقمان و افکار عمومی باید بیشتر مراقب باشند.»