عضو کمیتهی مرکزی حزب کارگران کوردستان (پکک)، هلین امید، در برنامهی ویژهی میدیا خبر شرکت کرد،
مسئلهی اکولوژیک و سیاست انزوای مطلق امرالی را ارزیابی کرد.
هلین امید در ابتدای ارزیابی خود گفت: “از طرف رفقا و جوانان، از طرف دوستان، سلام و عشق نثار رهبر آپو میکنیم. سیستم نسلکشی و شکنجهی امرالی که رهبر آپو را در آن نگهداری میکنند، موضوع اصلی خلق کورد است. این موضوع ۲۵ سال است ادامه دارد، خلق کورد در هر مکانی اقداماتی برای آزادی فیزیکی رهبر آپو سازمان میدهند و خواستار ئازادی فیزیکی وی هستند، بر این مبنا، ۲۵ سال است قیام میکنند، خواستار آزادی فیزیکی رهبر آپو بوده و خستگی ناپذیر مبارزه میکنند.
لازم است مصرانه بگوییم، رهبر آپو یعنی حقیقت خلق کورد، لازم است اینگونه آن را وصف نمود، آزادی فیزیکی وی به عنوان آزادی خلق کورد نگریسته شود.
رهبر آپو صدای آزادی خلق کورد برای ما و مقاومت ماست، اراده و موجودیت خلق کورد است، باید اینگونه رهبر آپو را ارزیابی کرد، همچنین اینگونه مبارزه را پیش برد”.
“لازم است همگی در مبارزهی اکولوژیک شرکت داشته باشند”
در ادامهی ارزیابیهایش، هلین امید به سیاست نابودگرانهی طبیعت که دو بعد دارد اشاره کرد، گفت: “بعد اول، حملهی مدرنیتهی سرمایه داری و سیستم سلطهگر سرمایه داری برای تخریب محیط زیست و تخریب اکوسیستم است. بعد دوم، سیاست نابودگرانه در کوردستان و ترکیه است، این واقعیت نیز خود دو بعدی است، زمانی که مسئله به کوردستان و ترکیه مربوط میشود، در نقاط مختلف دنیا به طور متفاوت دربارهی آن گفتگوی میشود.
دولت-ملتها وجود دارند، دولت-ملتها جغرافیای خود را حفظ میکنند، اما هیچ اهمیتی برای معیشت خلق و ملتها و بشریت قایل نیستند، آنها هیچ عشق و احترامی برای سرزمین قایل نیستند، آنها دزد و اشغالگر هستند، میخواهند همه چیز را به سود و منافع تغییر دهند. به همین سبب زیباترین مناطق ترکیه در حال ویران شدن هستند. به مادرانی که در آن مناطق علیه این سیاست مبارزه میکنند سلام میفرستم. قطعا مبارزهی آنها تاثیر زیادی بر ما دارد. من خیلی متاثر میشود زمانیکه میبینم مادران برای محافظت از درختان آن مناطق را در آغوش میکشند، زیرا آن درختان زندگی و گذشته و مادر و آیندهی فرزندانشان است، فقط یک درخت نیست، مگر غازی اینگونه نبود؟ شروع مقاومت منطقهی غازی حفاظت از درختان بود. اکنون در موغلا حمله صورت میگیرد، این حملات سیاست نسلکشی هستند، از این طریق میخواهند انسانیت را در جامعهی ترکیه از بین ببرند، جامعهی روستایی جامعهای طبیعی است، آنها از درختان صیانت میکنند، زمانی که طبیعت و انسان به یک تکه تبدیل میشوند، چنین رابطهی دیالکتیکی وجود دارد”.
هلین امید اعلام کرد، مبارزهی اکولوژیک تنها هدفش هوای پاک نیست، بلکه مبارزهای برای آینده است، مبارزهای جهانی برای نجات دادن جهان است، گفت: “به همان شکل عرصهای میهن دوستانه است، در آن از گذشتهی خود دفاع میکنی. همچنین مبارزهای محلی و جهانی است. لازم است تمامی انقلابیون و دمکراتها و افراد مسئول در ترکیه، تمامی میهن دوستان، تمامی آنهایی که آیندهای روشن را میطلبند، آنانی که خواستار هوای پاکی هستند، به مبارزهی اکولوژیک روی بیاورند. باید در این مبارزه شرکتی گسترده داشت. به ویژه لازم است دربرابر حملات به کوردستان ایستاد، سیاستشان در کوردستان مقداری متفاوت است، در آنجا برمبنای مهاجرت اجباری و بی سرزمین کردن کوردها سیاست پیش برده میشود. در ترکیه برمبنای لیزینگ اقتصادی است. حقیقتی در ترکیه وجود دارد، آن هم این است که این کشور در بحران اقتصادی بسر میبرد. این امر فاشیزم را وحشیتر میکند، بنابراین میخواهد دستاوردهای کارگران، خلق و روستاییان را تصاحب کند. بر این اساس لازم است همه به این مبارزه بپیوندند. قطعا لازم است دختران و جوانان در این مبارزه پیشقدم شوند، باید اینگونه عمل کرد، آنچه نیاز به محافظت دارد خود آینده است”.
“حزب کارگران کوردستان (پکک) جنبش جوانان روشنفکر است”
در ادامهی سخنانش، هلین امید به اولین کنفرانس جوانان حزب کارگران کوردستان (پکک) درود فرستاد و گفت: “برای اولین بار کنفرانس جوانان پکک برگزار شد، این سطح مهمی است، مطمئنا تصمیمات کنفرانس مصرانه و با جوش و خروش والایی، اجرا خواهند شد.
میتوان چیزهای زیادی را دربارهی نقش جنبش جوانان درون مقاومت ما گفته شود، رهبر آپو در بارهی جوانان گفته است ‘با جوانان آغاز کردیم، با جوانان نیز پیروز خواهیم شد’، حزب کارگران کوردستان (پکک) از ابتدا به عنوان نبش جوانان مقاومت کرد، این جنبش متشکل از تعدادی جوان روشنفکر بود، هنوز هم حزب کارگران کوردستان (پکک) دارای این ویژگی است.
در تمامی مراحل مبارزه، ابتدا مرحلهی نظامی، آنانی که رهبری مبارزهی اجتماعی را عهده دار هستند، جبش جوانان ماست. جوانان راهنما هستند، معنویت میبخشند، هدف خلق میکنند. از این رو، تصمیماتشان حائز اهمیت است.
از تمامی جوانان کوردستان میخواهم، در چارچوب این کنفرانس، درون جنبش جوانان بیشتر متحد شوند و به مبارزه شدت بخشند”.