خویندا چیا (نَجلا احمد سلیمان)
خویندا چیا (نَجلا احمد سلیمان) در روز ۴ اوت ۲۰۲۴ در حملات دولت اشغلاگر ترکیه به منطقه خاکورک به شهادت رسید. خویندا چیا فرهنگ امید و مقاومتی بزرگ را به عنوان میراث از خود برجای گذاشت.
نجلا احمد سلیمان در شهر دِریک حمکو روژاوا در خانوادهای میهندوست به دنیا آمد. به دلیل اینکه خانواده او به ارزشهای میهنی کوردی پایبند بودند و در میان مبارزه جای گرفتند، فرزندشان هم از همان زمان کودکی، جنبش آزادی را شناخت. در سالهای ۲۰۱۱-۲۰۱۲ که جرقه انقلاب روژاوا زده شد، تاثیر زنان در میان جامعه افزایش یافت؛ از جنبههای نظامی، سیاسی و اجتماعی برای انقلاب پیشاهنگی کردند. این امر نجلا را بسیار متاثر کرده بود. آموخت که ایستادگی طبیعی و مصمم زنان مبارز در نتیجه رنج رهبر آپو در روژاوا حاصل شده است. پس از درک این امر، بیش از پیش به تلاشهایی برای فهم و درک این تفکر پرداخت.
با انقلاب روژاوا در شهرها، روستاها و شهرکها در چارچوب کار و کنشهای آموزشی برای زنان، مشارکت در آموزش استفاده از سلاح و خوددفاعی در روستاها از سوی مبارزان یگانهای مدافع زنان (یپژ) انجام شد. مانند یک زن کورد زمانیکه سلاح بدست گرفت، باور کرد که میتواند از خاک خود دفاع کند. از مبارزانی که علیه حملات تبهکاران به روژاوا، قهرمانانه مبارزه کردند و شهید شدند، بسیار متاثر شده بود. برای اینکه در حیات گریلایی خود پایبندی و علاقه خود به کوهستان را ابراز کند، نام خود را خویندا چیا برگزید.
با علاقه و مصمم بود
خویندا چیا آموزش اولیه را در مناطق حفاظتی مدیا پشتسر گذاشت و بر اساس بنیاد فلسفه رهبر آپو از جنبههای نظامی و ایدئولوژیک برای خود حرفهای بودن را هدفی اساسی قرار داده بود. در راهی که با علاقه به آزادی آغاز کرده بود، با گامهایی خودباورانه به پیش رفت؛ در سال ۲۰۲۰ در آکادمیهای تخصصی نظامی مشارکت کرد. در بسیاری از تخصصهای نظامی حرفهای شد و خود را برای مقاطع سخت و دشوار جنگی آماده کرد. با علاقه و مصمم بودنش برای رفقای خود به یک نمونه مبدل شده بود.
با فداکاری عظیمی مشارکت میکرد
بسیار علاقه داشت که یک به یک کوهستانهای کوردستان را ببیند و در آن قدم بزند و بگردد، از هر رودخانه یک لیوان آب بنوشد و در همه جا میوهای را به کولهپشتی خود بیاندازد. برای اینکه از این جغرافیای زیبا و غنی در مقابل حملات دشمن دفاع کند.، با باور و مُصِرانه به منطقه خاکورک وارد شد. در خاکورک فرمانده و مبارزان ارجمند بسیاری مثل شهید بریتان (گُلناز کاراتاش) مبارزه کردند، به همین خاطر این منطقه برای خویندا معنایی ویژه داشت. احساس کرد که باری سنگین بر دوش او است و برای اینکه لایق این وظیفه شود، تلاش و کوشش بسیاری بخرج داد. با فداکاری عظیمی هر وظیفهای را عهدهدار شد و در سختترین و دشوارترین شرایط مقاومت کرد.
خویندا و رفیق او آسرین باور (سَودا توپچو) عملیاتهای بسیاری علیه دولت استعمارگر ترکیه انجام دادند. آنان در روز ۴ اوت ۲۰۲۴ بر اثر حمله دولت اشغالگر ترکیه به شهادت رسیدند. خویندا تا آخرین نفس به مبارز برای تحقق حیاتی آزاد ادامه داد و برای رفقای خود یک فرهنگ امیدوارانه و مقاومتی بزرگ را به میراث گذاشت.