دولت ترکیه ۳۷ سال است مردم باشور کوردستان را قتل‌عام می‌کند

رژیم متجاوز ترک ۳۷ سال است که در حال قتل‌عام مردم در باشور کوردستان است. قتلعام‌های کنده کُل، زارگلی و کورتک چند نمونه این این قتل‌عام‌ها هستند. در بمباران‌های سه روز گذشته نیز ۷ شهروند غیرنظامی دیگر شهید شدند.

حملات دولت ترکیه از ۱۴ اکتبر ۲۰۱۷ برای اشغال باشور کوردستان با عملیات ۱۵ ژوئن ۲۰۲۰ به هفتانین وارد مرحله‌ی تازه‌ای شد. حکومت آ.ک.پ- م.ه.پ- ارگنکون نقشه‌ی یک حمله‌ی اشغالگرانه‌ی گسترده را دارند و شانس و فرصت خود را ۲۹ بار دیگر با نیرو و سلاح‌های پیشرفته امتحان کرده است. در سه سال گذشته با این استراتژی اشغالگرانشان بدون وقفه به حملاتشان ادامه داده‌اند. نه تنها از لحاظ نظامی بلکه با ایجاد یک شبکه‌ی همکاری منطقه‌ای تا همکاری‌های اقتصادی و تجاری گسترده، دولت ترکیه آرام آرام با به کارگیری خیانت تلاش می‌کند به پیش برود. دولت ترکیه در همین چهارچوب گسترده‌ترین حمله‌ی چند سال اخیر را آغاز کرده است.

دولت ترکیه با ۳۰ هواپیمای جنگنده و پهباد جاسوسی و پهباد جنگی برای مدت یک ساعت مناطق حفاظت شده‌ی مدیا، مخمور و شنگال را بمباران کرد. در این حملات هیچ آسیبی به نیروهای گریلا و مبارزان نرسید. پس از حمله‌ی هوایی، دولت ترکیه در منطقه‌ی هفتانین پیاده کردن سربازها را آغاز کرده وتلاش نمود دست به حمله‌ی زمینی بزند که مدت ۶ روز است با مقاومت بی‌نظیر نیروهای گریلا مواجه شده است. این بار هم مانند گذشته دست به بمباران شهروندان غیرنظامی زده‌اند. در مدت این ۳ روز حداقل ۷ شهروند غیرنظامی در این بمباران‌ها هدف قرار گرفته و به صورت عمد شهید شده‌اند. دولت ترکیه مدت ۳۷ سال است که قتلعام خلق باشور را در چهارچوبی برنامه‌ریزی شده و با استراتژی پاکسازی خلق کورد به آرامی به پیش می‌برد. دولت ترکیه اولین بار با عنوان "عملیات نظارتی گرم"  در ۲۵ مه ۱۹۸۳ با ۷ هزار سرباز ۵ کیلومتر داخل مرزها شد و دست به عملیات زد. اولین عملیات هوایی نیز در ۱۲ آگوست ۱۹۸۶ انجام شد. از آن زمان دولت ترکیه صدها بار علیه باشور کوردستان حمله‌ی نظامی انجام داده است. دولت ترکیه به بهانه‌ی "امنیت" هر بار قوانین بین المللی را نقض می‌کند.

استقرار سربازهای ترک

پایان جنگ ایران و عراق، اشغال کویت توسط عراق و سپس تحریمهای بین‌المللی علیه عراق در سالهای ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱ به فرصتی برای انجام عملیاتهای ترکیه در خارج از مرزهایش تبدیل شد.

در بهار ۱۹۹۱ یگانهای کماندو بار دیگر مرزها را نقض کردند و وارد خاک باشور کوردستان شدند. حملات با عنوان "جارو کردن" در ماه آگوست تا اکتبر ۱۹۹۱ ادامه یافت و حزب دمکرات کوردستان پ.د.ک و اتحاد میهنی ی.ن.ک از این عملیات دولت ترکیه پشتیبانی کردند. پس از این عملیات نیروهای اطلاعاتی و جاسوسی دولت ترک در دهوک، زاخو، هولیر و صلاح الدین مستقر شدند.

جنگ سال ۱۹۹۲ در باشور کوردستان

اولین حمله‌ی گسترده‌ی ارتش ترکیه به باشور با شرکت نیروهای پیشمرگه‌ی باشور کوردستان در سال ۱۹۹۲ انجام شد. همه‌ی بخش‌های ارتش ترکیه در این حمله شرکت داشتند.

در زلی شهروندان غیرنظامی هم شهید شدند

 "عملیات برون مرزی" ۲۸ ژانویه ۱۹۹۴ علیه کمپ زلی که بزرگترین و گسترده‌ترین عملیات برون مرزی دولت ترکیه تا آن زمان بود، شهروندان غیرنظامی که به دلیل سوزاندن و تخریب روستاهایشان توسط دولت ترکیه از باکور کوردستان به ناچار به باشور کوردستان کوچ کرده بودند و در زلی ساکن شده بودند، هدف قرار گرفتند. در بمباران کمپ زلی تعداد زیادی از این غیرنظامیان شهید و مجروح شدند.

ایجاد منطقه نظامی

ارتش ترکیه در مارس ۱۹۹۵ و این بار با ۳۵ هزار سرباز دست به حمله‌ای با عنوان "آهن" زد، هدف نیز مانند گذشته به گفته‌ی خودشان "نابودی پ.ک.ک" و طراحی دوباره‌ی وضعیت امنیتی و سیاسی باشور کوردستان بود. این حمله از ماه ژوئیه برای مدت ۴۵ روز ادامه داشت. در آگوست ۱۹۹۵ در نشست دوبلین (برای صلح میان یکیتی و پارتی) آنچه ترکیه می‌خواست، بدست آورد. پس از نشست در دوبلین در کشور ایرلند، مسعود بارزانی به طور رسمی ارتش ترکیه را به داخل خاک باشور کوردستان فرا خواند. اینگونه بود که اساس همکاری استراتژیک میان آنکارا و هولیر علیه پ.ک.ک پایه‌ریزی شد. ارتش ترکیه در دسامبر ۱۹۹۶ با یک گردان وارد خاک باشور کوردستان شد. در سال ۱۹۹۷ با ۵۰ هزار سرباز عملیات و جنگ "چکش" آغاز شد. در اکتبر ده هزار سرباز را در مرزها مستقر کردند و عملیاتهای چکش، مراد و ساندویچ را انجام دادند. در سال ۱۹۹۸ تا سال ۲۰۰۰ ارتش ترک چندین حمله‌ی دیگر به باشور انجام دادند. در ۱۵ آگوست سال ۲۰۰۰ منطقه‌ی «کنده‌ کُل» در لولان و خاکورک را بمباران کرد.

قتل عام کنده کُل

یکی از بزرگترین قتل‌عام‌های دولت ترکیه در ۱۵ آگوست سال۲۰۰۰ در کنده کُل انجام شد. در این قتلعام ۳۰ هموطن که بیشتر آنها زن و کودک بودند، شهید شدند. همه‌ی آنها عضو عشیره هرکی بودند و مانند هر ساله به کوهستان‌های خود بازگشته بودند.

اولین حمله با جنگنده توسط دولت ترکیه علیه خیمە‌ها در کوهستان‌های هرکی در سال ۱۹۹۲ انجام شد. در سال ۱۹۹۵ هم حمله‌ای دیگر انجام شد، در سال ۱۹۹۷ نیز ۸ جنگنده‌ی به خیمە‌های عشایر در «میرگا هوشی»، «لولان»، «خنیره» و «شوا بکی» حمله کردند. در سال ۱۹۹۹ هم این مناطق دوباره بمباران شدند.

ارتش اشغالگر ترکیه در ۱۵ آگوست ۲۰۰۰ ، در دره‌ی کنده کُل و دره‌ی قاشموک و آوخوار میان خنیره-لولان به ۱۰۰ چادر عشایر در این کوهستان حمله کرد.

در این حمله و توپ باران ۳۰ تن شهید و دهها تن نیز مجروح شدند. اسامی برخی از شهدا عباراتند از:

علی اوزری ۳۵ ساله، فاطمه نبی ۲۵ ساله، بیریتان. م علی ۴ ساله، بهار اسعد ۱۸ ساله، گلاویژ اسماعیل ۱۸ ساله، فرزنده شاکر ۱ ساله، خلات قادر ۱۸ ساله، بایز ابراهیم ۷۰ ساله، بسی ابراهیم ۶۸ ساله، سونیا محی ۳۵ ساله، فاطمه سویدین ۱۸ ساله، پیمان قادر ۱۷ ساله، رِزان قادر ۱۲ ساله، فاطمه حسین ۶۰ ساله، هدیه ملا حسن ۴۵ ساله، نژاد ماین ۱۰ ساله، خدیجه ماین ۱۱ ساله، بختیار حجاج ۱۶ ساله، فاخرباقی علی ۴۰ ساله، سورمی اسمر ۳۰ ساله، شهناز فاخر ۱۵ ساله، دلناز فاخر ۱۰ ساله، کوسرت فاخر ۵ ساله، زهره سعدی شیخو ۷۰ ساله، سمیر محی ۲۵ ساله، ریاد قادر ۱۵ ساله، فاطمه رحمان ۳۰ ساله و همچنین سه کودک زیر یک سال در این حمله شهید شدند. تعدادی از این سی تن به دلیل شدت جراحات در هولیر جان خود را از دست داده بودند.

توقف حملات به مدت ۷ سال

پس از تغییر استراتژی جنبش آزادی کورد برای مدت ۷ سال "عملیات خارج مرزی" متوقف شد اما در ژوئیه‌ی ۲۰۰۷ و پس از آنکه حکومت آ.ک.پ یک بار دیگر و دوباره حکومت را به دست گرفت و پروژه‌ی "لایحه عملیات خارج مرزی" در ماه اکتبر ۲۰۰۷ را به پارلمان تُرک‌ها برد و اینگونه نقشه‌ی حملات گسترده‌تر را پایه‌ریزی کرد. در ۳ نوامبر ۲۰۰۷ پس از دیدار بوش و اردوغان در واشنگتن، حملات گسترده‌ای علیه مناطق حفاظت شده‌ی مدیا آغاز شد.

ابتدای تحرکات و دست به کار شدن پهبادها

فعالیت جاسوسی پهبادهای آمریکا برای اولین بار از این مرحله علیه مناطق حفاظت شده‌ی مدیا آغاز شد. ه.پ.گ در اول دسامبر ۲۰۰۷ اعلام کرد، اولین حمله‌ی توپ‌خانه‌ی ترکیه با اطلاعات داده شده توسط آن پهبادها انجام شده است. بزرگترین حمله‌ی هوایی در ۱۶ دسامبر ۲۰۰۷ علیه مناطق حفاظت شده‌ی مدیا انجام شد. ارتش ترکیه در یکم دسامبر ۲۰۰۷ تا یکم دسامبر ۲۰۰۸ برای اشغال باشور کوردستان دو بار حمله و عملیات زمینی انجام داد. اولین عملیات در ۱۷  دسامبر ۲۰۰۷ علیه خاکورک انجام شد.

حمله به زاپ و شکست ارتش ترکیه

دومین حمله و عملیات زمینی برای اشغال باشور کوردستان در ۲۰ فوریه‌ی ۲۰۰۸ علیه منطقه‌ی زاپ در مناطق حفاظت شده‌ی مدیا آغاز شد. این حمله ۹ روز طول کشید و ارتش ترکیه نه از آسمان و نه از زمین نتوانست هیچ پیشرویی انجام دهد.

ارتش ترکیه در ۲۹ فوریه نیروهایش را عقب کشید. در این ۹ روز ۱۲۳ سرباز ترک کشته شدند. غیر از این تعداد، ده‌ها سرباز دیگر نیز به دلیل سرمازدگی جان خود را از دست دادند.

قتل‌عام کورتک

ارتش ترکیه پس از این شکست متوجه شد که قادر به پیشروی زمینی نیست و هیچ نتیجه‌ای بدست نمی‌آورد، به همین دلیل بر حملات هوایی متمرکز شد. در حملات و عملیات ۱۷ آگوست ۲۰۱۱ و در روز پنجم حمله و در ۲۱ آگوست ۲۰۱۱ در مسیر کورتک-رانیه خودروی یک هموطن را در نزدیکی روستای بولی بمباران کردند. در این بمباران ۷ شهروند شهید شدند که ۴ تن از آنها کودک بودند و همه از اعضای یک خانواده بودند. پدر خانواده با نام حسین مصطفی، مادر خانواده با نام میر مام کاک، رِزان ۳۴ ساله، زانا حسین ۱۱ ساله، اسکار حسین ۱۰ ساله، سونیا شمال ۴ ساله و نوزاد ۷ ماهه با نام سولین شهید شدند.

آغاز دوباره‌ی جنگ در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۵

پس از حمله‌ی هوایی در سال ۲۰۱۲ در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۵ حملات دوباره آغاز شدند. بمباران‌ها به معنی پایان آتش بس یک طرفه که پ.ک.ک در سال ۲۰۱۳ اعلام کرده بود، بزرگترین حمله‌ی هوایی عصر ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۵ انجام شد. در این حمله مناطق قندیل، متیتا، هفتانین، آواشین، خاکورک، خنیره و گاره با ۵۰ جنگنده بمباران شدند. این حمله آغاز جنگی تازه بود علیه کوردها. پس از این حمله‌ی هوایی دولت ترکیه در باکور کوردستان دست به عملیات پاکسازی کوردها زد و با حمله به شهرها به این حملات ادامه داد.

قتلعام زارگلی

پس از ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۵، هر شب به محل زندگی شهروندان غیرنظامی حمله می‌شد. جنگنده‌های ترکیه در یکم آگوست ۲۰۱۵ روستاهای دامنه‌ی کوهستان قندیل را بمباران کردند. یکی از روستاهایی که هدف قرار گرفت، روستای زارگلی بود. جنگنده‌های دولت ترکیه ابتدا به خانه‌ی مام خدر حمله کردند. در این حمله عایشه خاتون همسر مام خدر شهید شد و چندین هموطن دیگر در روستا مجروح شدند. پس از آنکه مردم مطلع شدند به کمک مام خدر رفتند، جنگند‌ها این بار کسانی را که برای کمک رفته بودند، بمباران کردند. در نتیجه ۷ تن دیگر شهید و ۱۰ تن نیز مجروح شدند.

سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸

ارتش ترکیه در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۷ در منطقه‌ی شمزینان جولمرگ به خاک باشور کوردستان حمله کرد و با هلی‌کوپتر تعداد زیادی سرباز را در مناطق گلی رش، کوه سیرو، کوه عبدالکوفی، آوا حاجی بگ پیاده کرد و به عمق ۳۰ کیلومتر وارد خاک باشور کوردستان شد. در للیکان، چیادیل و چند جای دیگر اقدام به ساخت پایگاه‌های نظامی کرد.

بر اساس آماری که جبار یاور، فرمانده کل وزارت پیشمرگه منتشر کرده است، از یکم دسامبر ۲۰۱۵ تا ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸، ارتش ترکیه ۳۹۸ بار حمله‌ی هوایی و ۴۲۵ بار نیز حمله‌ی توپ‌خانه‌ای علیه باشور کوردستان انجام داده و ۲۸۸ روستا هدف قرار گرفته‌اند.

دولت ترکیه در فاصله سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸ دست‌کم ۳۰ شهروند غیرنظامی باشور کوردستان را شهید کرده است و دهها شهروند دیگر را مجروح نموده است.

پس از دیرلوک، شیلادزی

دولت اشغالگر ترکیه در ۲۳ ژانویه‌ی ۲۰۱۹ در یک حمله‌ی هوایی در دیرلوک آمدی ۴ شهروند غیرنظامی را شهید کرد. همین امر سبب خشم خلق باشور شد. خلق بهدینان که با مقاومت دیرین شناخته می‌شوند، در ۲۵ ژانویه‌ی ۲۰۱۹ علی رغم همه‌ی ممانعت‌های آسایش در دیرلوک تجمع کرده و دست به اعتراض زدند. خلق بهدینان بعد از یک روز دوباره به خیابانها آمدند و با قدرت در مقابل اشغالگری ایستادند. هزاران تن به سمت پایگاه نظامی سیری در شیلادزی دست به راهپیمایی زدند. پس از آنکه مردم خشمگین وارد مقر نظامی دولت ترکیه شدند، خودروهای زرهی را به آتش کشیده و این مقر را سنگ باران کردند. هزاران تن شعار "دشمن اردوغان"، " قاتل اردوغان" را تکرار می‌کردند و خواستار خروج سربازان اشغالگر ترکیه از منطقه شدند. در حمله‌ی سربازهای ترک به شهروندان، ۲ شهروند شهید و ۶ تن نیز مجروح شدند. یکی از قربانیان کودک بود.

یک بار دیگر کورتک

ارتش اشغالگر ترکیه در حملات اشغالگرانه‌اش در ۲۷ مه ۲۰۱۹ تحت عنوان عملیات "پنجه" با جنگنده‌هایش دست به بمباران غیرنظامیان زد. در منطقه‌ی گوشینه از توابع بخش سوران در استان هولیر در ۲۵ ژوئیه  ۲۰۱۹ یک خودروی شهروندان را هدف قرار داد و ۲ سرنشین خودرو که برادر بودند، شهید شدند و یک برادر دیگرشان هم مجروح شد. یک بار دیگر در ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۹ دو خودروی شهروندان در منطقه‌ی کورتک در رانیه‌ی سلیمانیه هدف جنگنده‌های دولت ترکیه قرار گرفتند که از مزرعه و زمین‌های زراعی خود به خانه باز می‌گشتند. در این بمباران عبدالله علی مینه ۵۳ ساله و دخترش کوردستان عبدالله ۳۰ ساله، هریاد عبدالله ۱۹ ساله شهید شدند. همچنین طیب محمد عبدالله، محمد عبدالله، بناز عبدالله، رابعه محمد و یک شهروند دیگر زخمی شدند.

حملات و قتل‌عام ادامه دارد

دولت ترکیه از سال ۱۹۸۳ تا کنون به حملات اشغالگرانه‌اش علیه باشور ادامه می‌دهد. به عمق ۳۰ کیلومتر وارد خاک باشور کوردستان شده و آنرا اشغال کرده است. بیشتر از ۲۰ مقر نظامی دارد. در ۴ سال گذشته چندین حمله‌ی هوایی و توپ باران مناطقی از باشور کوردستان را انجام داده است. دولت ترکیه تلاش می‌کند اشغالگریش را دائمی کند، به همین دلیل شهروندان را قتل‌عام می‌کند. تنها طی دو روز گذشته در سیدکان و سیدا و گولکا ۷ شهروند دیگر را شهید کرده است.