دیدگاههای نجات علی قادر در مورد "توهم حکمرانی و سایهی اشغالگری در اقلیم کوردستان"
"۲۹ سال توهم حکمرانی اقلیم کوردستان در زیر سایهی اشغالگری، برای ترکیه زمینه ساز شد تا بخش بزرگی از خاک باشور کوردستان را اشغال کند."
"۲۹ سال توهم حکمرانی اقلیم کوردستان در زیر سایهی اشغالگری، برای ترکیه زمینه ساز شد تا بخش بزرگی از خاک باشور کوردستان را اشغال کند."
بخش زیادی از جغرافیای باشور کوردستان به دلیل قیام خلق در سال ۱۹۹۱ از نیروهای اشغالگر حکومت بعث پاکسازی شد، ۲۹ سال از پایان حکومت بعث گذشته است اما روشنفکران و ناظران سیاسی بر این باورند که "این بخش از کوردستان هیچگاه از اشغالگری نجات نیافته است، همیشه نیروهای اشغالگر بر ارادهی سیاسی این بخش کوردستان تاثیر گذاشتهاند."
مسئلهی سایهی اشغالگری برای اولین بار در کوردستان رشد یافت
نجات علی قادر یکی از این ناظران سیاسی است که معتقد است حکومت باشور کوردستان یک حکومت سایهی نیروهای اشغالگران است و ارادهی سیاسی از خود ندارد، وی در مصاحبهای با خبرگزاری فرات نیوز گفت: در حقیقت مسئلهی سایهی اشغالگر اگر تحت عنوان فرهنگ مبارزات خلقها تشریح شود، دیده میشود که این مسئله بسیار کم رنگ و ضعیف است و قبلا وجود نداشته است. متاسفانه این مسئله برای اولین بار در تجربهی کوردستان و به ویژه در باشور کوردستان دیده میشود."
همچنین ابتدای ظهور این مسئلهی سایهی اشغالگری را به قبل از قیام مردم باشور کوردستان بر میگرداند و میگوید:" میل و تمنایی برای تبدیل شدن به سایهی اشغالگر در وجود برخی نیروهای نظامی باشور کوردستان وجود داشت. این میل پس از قیام به طور مستقیم ایجاد شد و جای خود را پیدا کرد".
حکومت برای بقای خود خواستهای اشغالگران را اجرا میکند
نجات علی معتقد است سایهی اشغالگری زمانی رشد پیدا میکند که یک سازمان سیاسی یا یک نیروی نظامی از ارزشهای میهنی و دمکراتیک خالی میشود، به خلق پشت میکند و نقشه و خواست اشغالگران را عملی میکند، این امر سایهی اشغالگر نامیده میشود. متاسفانه این امر در باشور کوردستان کاملا واضح و آشکار دیده میشود، حتی میتوان اختلافاتی را که پس از قیام در باشور کوردستان میان بخشهای مختلف نیروهای نظامی کوردستان روی داد را رقابت سایهها در قبال ماندن و اجرا کردن خواست اشغالگران نامید.
این ناظر سیاسی علت رشد این موضوع را به یک ریشهی تاریخی ربط میدهد و میگوید: بر این اساس که خلق کورد در طول تاریخ همیشه زیردست و دربه در بوده و قتلعام شده است و میهنش اشغال و ویران شده است، این امر به یک عقدهی درونی برای همهی افراد جامعه تبدیل شده است. روئسای سیاسی هم همیشه بقای خود را رد وجود نیرو میبینند که اگر نیرو داشته باشد از بقای خود دفاع میکند، هرزمانی هم که این نیرو را از دست داد، بقای وی از بین میرود. به همین دلیل همهی این کارها برای حفظ بقا بوده است. به همین دلیل یک نیرو در قبال بقای خود حاضر است با بیشرمی و بدون ترس از بیآبرویی هر کاری برای بدست آوردن نیرو انجام دهد.
حکومت با برنامه ارادهی افراد را غصب کرده است
نجات علی همچنین معتقد است پس از قیام، حکومت سیاسی در کوردستان با نقشه و توطئهی اشغالگران در مدت ۲۹ تا ۳۰ سال حکمرانی خود، در مورد غصب ارادهی خلق کورد کار کرده است و میگوید:" حکومت همیشه تلاش کرده است با برنامهی قبلی ارادهی همهی افراد جامعهی کوردستان را غصب کند. این غصب با بازپسگیری عقل و زندگی و رشد دادن غریزهی فرد کورد است. به همین دلیل میبینیم که اکنون در باشور کوردستان خلقی غریزی درست شده است، آنقدر که غریزه برای انجام عملی وی را تحریک میکند و از غریزه پیروی میکند، از عقل پیروی نمیکند، چون حکومت ارادهی افراد را غصب کرده است. باید مردم کوردستان دوباره از نو آموزش ببینند، باید ارادهی غصب شدهاش را دوباره بازگرداند. چون زمانی که افراد دارای اراده باشند، زمانی که ملتی دارای اراده باشد، توانایی آفریدن داستانهای بزرگی را دارد، اما اکنون ما در باشور کوردستان چنین چیزی را نمیبینیم چون ارادهی مردم از آنها گرفته شده است. باید ارادهی تک تک افراد با آموزش بازگردانده شود که این امر در طولانی مدت ممکن میشود. باید افراد از نو آموزش داده شوند و عقل و ارادهی آنها بازگردانده شود و افراد پیش از قیام باشور کوردستان دوباره و از نو درست شوند. اگر مقایسهای انجام دهیم افراد قبل از قیام با افراد پس از آن متفاوت هستند چون همهی ارزشهای قبل از قیام، همهی ارزشهای میهنی و دمکراتیک قبل از آن متاسفانه اکنون بسیار کم در افراد دیده میشود و این یکی از فجایعی است که قیام بر سر مردم باشور کوردستان آورد."
روئیای ترکیه ایجاد امپراطوری در خاک کوردستان است
نجات علی در پایان سخنانش تاکید میکند که در طول ۲۹ سال حکمرانی در زیر سایهی اشغالگری زمینه را برای ترکیه فراهم کرد تا در چنین روزی به صورت فیزیکی بخش بزرگی از خاک باشور کوردستان را اشغال کند و میگوید:"ترکیه کشوری اشغالگر است که بخش بزرگی از باشور کوردستان را اشغال کرده است، آنها آزادی را به زیان آیندهی خود میبینند. اردوغان و آ.ک.پ روئیای بزرگی در سر دارند و اینکه آیا موفق به انجام آن میشوند یا خیر، بحث دیگری است و من امیدوارم موفق به انجام آن نشود و با تلاش و همت و قربانی دادن مبارزان و نیروهای گریلا و میهندوستان این آرزو را به گور ببرد. آنها آرزوی بازگشت به امپراطوری بزرگ گذشته را دارند اما دنیای امروز این را نمیپذیرد و خلقهای منطقه که حقوق و آزادیهای خود را شناختهاند، امروز به پا خواستهاند و قهرمانانه در مقابل آنها ایستادهاند. به نظر من این خواب ترکیه زنده به گور خواهد شد.
نجات علی کیست؟
نجات علی نجم، متولد ١٩۶٣، سال ١٩٨٠ به عضویت حزب کمونیست عراق درآمد. وی پس از قیام رهایی ١٩٩١ باشور به عنوان قاضی انقلاب در شهر سلیمانی آغاز بکار کرد. سپس مدریت رادیو و تلویزیون آزادی (ارگان حزب کمونیست کوردستان) را بر عهده گرفت. سال ١٩٩۵ از حزبش کنارهگیری کرد.
نجات علیه چندین مقاله و تحقیق را در روزنامههای ریگای کوردستان، ربازی آشتی سوسیالیسم و .. منتشر کرده است.