کسانی که ترکیه را اداره می‌کنند، چه در داخل و چه در خارج از کشور، تلاش زیادی می‌کنند تا کوردها را بی‌جایگاه و هویت بگذارند. پس از جنگ جهانی اول، کوردها توسط چهار دولت تقسیم شدند و سفری به سوی انقراض و تاریکی تاریخی را آغاز کردند. در چنگال نسل‌کشی، نسل‌کشی فرهنگی و همگون‌سازی تا به امروز آمده‌اند. اکنون ترکیه بسیج شده است تا کوردها را در طول جنگ جهانی سوم در این موقعیت نگه دارد و از تغییر سرنوشت آنها جلوگیری کند.

در حالی که افرادی مانند باغچلی خواستار این هستند که «اوجالان بیاید و در مجلس صحبت کند، سازمانش را خلع سلاح و منحل کند»، همزمان حملات خود را در روژاوا، شمال و شرق سوریه برای پاکسازی کوردها، شکستن اراده آنها و وادار کردن آنها به تسلیمیت تسریع کرده‌اند. آیا کسانی که در ترکیه به خوبی کوردها فکر می‌کنند یا روش مسالمت‌آمیزی را در پیش می‌گیرند، می‌توانند تا این حد با کوردهای سوریه دشمنی کنند؟

دولت اردوغان علیرغم همه انتقادها و اعتراضات مخالفان، از HTS، داعش و سایر گروه‌های مسلح در سوریه حمایت کرد. ترکیه از نیروهایی مانند HTS به قیمت مخالفت با ایران و روسیه حمایت کرد. زمانی که رژیم فرسوده و میان‌تهی بعث سرنگون شد، اردوغان و افرادش شروع به روی آوردن به سوریه کردند. آنها دمشق را خانه خود کردند و برای کنترل دولت جدید و کشاندن آن به مسیر سیاست‌های خود، رفتاری گستاخانه و متکبرانه از خود نشان می‌دهند. HTS نیاز به مشروعیت و حمایت خارجی دارد و سوریه در حال حاضر کشوری است که به شدت زخمی شده است. التیام این زخم‌ها و بهبودی آن آسان نیست. ترکیه از این وضعیت به عنوان یک فرصت استفاده می‌کند و با سوریه به گونه‌ای رفتار می‌کند که گویی یک مستعمره جدید است.

ارتش ملی سوریه(SNA) هیچ رابطه‌ای با اپوزیسیون سوریه ندارد

در حالی که تمام دنیا خواستار خاموش شدن سلاح‌ها در سوریه و حل مشکلات از طریق گفتگو هستند، ترکیه برعکس عمل می‌کند. او گروه‌های مسلحی را که تحت عنوان SNA سازماندهی کرده بود، وادار به حمله به کوردها می‌کند. رژیم سقوط کرده است و همه نیروهای مخالف باید با مشارکت در روند سیاسی به دنبال حل مشکلات خود باشند. اما وقتی صحبت از کوردها می‌شود، با اسلحه به سوی آنها نشانه می‌روند. ارتش SNA ظاهراً خود را به عنوان اپوزیسیون سوریه و دولت موقت به مردم معرفی کرد.

مشخص است که SNA هیچ رابطه‌ای با مخالفان سوری ندارد و فقط به عنوان یک نیروی ضربتی علیه کوردها در دست دولت ترکیه سازماندهی شده است. SNA چه مشکلی با کوردها دارد؟ کوردها حزب حاکم در سوریه نیستند و به کسی حمله نکرده‌اند. آنها زندگی مشترکی را در یک سیستم دموکراتیک با همه مردم مناطقی که در آن زندگی می‌کنند، برقرار کرده‌اند. آنها همراه با ائتلاف بین‌المللی علیه داعش می‌جنگند و همچنین آماده شرکت در سوریه جدید و مشارکت در کار ساخت و ساز هستند.

کجاست این اداره‌ی اشغالی ادعایی؟

ترکیه هیچ توجیه یا استدلالی ندارد که بتواند علیه اداره خودمدیریتی و کوردها استفاده کند. علاوه بر این، همه قدرت‌های تأثیرگذار جهان اظهاراتی می‌کنند که باید موجودیت کوردها را پذیرفت و جایگاه آنها را در سوریه جدید تضمین کرد. از سوی دیگر، ترکیه نمی‌تواند آشکارا بگوید «من علیه کوردها هستم»، اما هر کاری می‌کند تا علیه آنها باشد. تنها برگ برنده‌ای که او دارد بحث پ‌ک‌ک است. او با ادعای یکسان بودن پ‌ک‌ک و ی‌پ‌گ، افکار عمومی جهان را مبنی بر اینکه پ‌ک‌ک در حال اشغال شمال و شرق سوریه است، ادامه می‌دهد.

متأسفانه هیچ کس نمی‌پرسد که این «اشغال» چگونه اتفاق افتاده و چه کسی آن را دیده است. نیروهای سوریه دموکراتیک سال‌ها با ایالات متحده آمریکا و سایر اعضای ائتلاف کار می‌کنند. آنها همه عملیات‌ها را با هم انجام می‌دهند، ق‌س‌د و مدیران آن همیشه با آنها هستند. پ‌ک‌ک چگونه آمد و شمال و شرق سوریه را اشغال کرد؟ کجاست این اداره اشغالی ادعایی؟ با این حال، مناطق آزاد شده شوراهای خود را ایجاد کرده‌اند، خود را در این سیستم اداره می‌کنند و اقدامات امنیتی را انجام می‌دهند.

تمام دغدغه‌ی اردوغان کوردها هستند

دولت اردوغان می‌گوید «پ‌ک‌ک و ی‌پ‌گ باید خود را منحل کنند، سلاح‌های خود را زمین بگذارند و به خانه‌های خود بروند». گویا کوردها در سوریه وجود خواهند داشت! گویا منظورشان «وجود داشتنی» مانند آنچه در ترکیه است. به عبارت دیگر، آنها یک دولت یکپارچه و بیش از حد متمرکز بر سوریه تحمیل می‌کنند و یک نظام سیاسی را که مناسب می‌دانند دیکته می‌کنند. کوردها در ترکیه باشند، اما هیچ حقوقی نداشته باشند. طبق قانون اساسی ترکیه، کورد وجود ندارد، همه ترک هستند. اکنون آنها سعی می‌کنند همین بازی را در سوریه راه‌اندازی کنند. آنها این مفهوم را تحمیل می‌کنند که «کوردها باید باشند، اما نباید هویت و موقعیت داشته باشند.»

شاید از این می‌ترسند که قدرت‌های غربی و برخی گروه‌ها در سوریه کوردها را در قانون اساسی و قوانین بگنجانند و از آن دفاع کنند. به همین دلیل حملات نظامی خود را افزایش داده‌اند. آنها سعی دارند با جابجایی نیروهای نظامی بزرگتر مراکز مهمی مانند کوبانی را محاصره و اشغال کنند. این حملات و اشغالگری‌ها علیه مناطق کوردها به معنای پاکسازی مستقیم اتنیکی است. به عبارت دیگر، پاکسازی اتنیکی و جنایات جنگی آشکارا در مقابل چشم جهانیان انجام می‌شود. آخرین بار در حملات شهبا و تل‌رفعت دیده شد.

اردوغان آمریکا و ائتلاف را متهم می‌کند و می‌گوید: «خطر داعش وجود ندارد، شما آن را بهانه می‌کنید و می‌مانید و از نیروهای سوریه دموکراتیک حمایت می‌کنید». اما همه دنیا می‌گویند داعش از این روند سود برده، قوی‌تر شده، حملات خود را افزایش داده و خطر جدی است. اردوغان هرگز علیه داعش نجنگید. هیچ تعارضی با آنها ندارد. تمام دغدغه‌اش کوردهاست! او می‌خواهد کوردها در خاورمیانه هیچ حقی نداشته باشند و استراتژی «یک ملت، یک زبان، یک دولت» در ترکیه حفظ شود. به عبارت دیگر، آنها قصد ندارند ذهنیات (ازبره‌ها) و ذهنیت کلاسیک معلوم خود را تغییر دهند و اکنون آن را به سوریه تحمیل می‌کنند.

منبع: روزنامه روناهی