اردوغان و گروهش که هر روز، هر لحظه، بدون خستگی و گویی خون از دهانشان می‌چکد، این اظهارات را تکرار می‌کنند که «این جغرافیا را به جغرافیای خواهری-برادری تبدیل خواهیم کرد و در عین حال ترور را دفن خواهیم کرد»، گویی هنوز این مردمی را که چنین هزینه‌های سنگینی پرداخته‌اند، نمی‌شناسند و به تکرار همان چیزها ادامه می‌دهند. در حالی که از خواهری-برادری کورد و ترک صحبت می‌کنند، همچنان به سوزاندن دل مردم منطقه، به ویژه مردم کورد، با بمب‌ها و ویران کردن خانه‌هایشان و بی‌سرپرست کردن نوزادان شش ماهه ادامه می‌دهند.

در حالی که واقعیت این است، یعنی در حالی که خودشان ترور واقعی را انجام می‌دهند، گفتن «سازمان تروریستی پ‌ک‌ک» در مقابل مبارزه شرافتمندانه مردمی که از خود دفاع می‌کنند، اظهاراتی است که حتی خودشان هم به آن باور ندارند. واقعیت اصلی این است که مبارزه شرافتمندانه مبارزان آزادی که با فداکاری‌های بی‌نظیر، بدون توجه به سرما و زمستان و در سخت‌ترین شرایط، تحت رهبری مقاومت بی‌نظیر رهبر آپو می‌جنگند، برای مردم امیدبخش است. به همین دلیل، مردم کورد و دوستانشان بدون تسلیم شدن در برابر اظهارات جنگ ویژه که باعث ناامیدی می‌شود، به مقاومت و مبارزه برای حفظ موجودیت خود با اتکا به نیروی خود ادامه می‌دهند.

در واقع، برای کسانی که هر روز از کنار گذاشتن سلاح‌ها صحبت می‌کنند، فقط چند کلمه برای گفتن وجود دارد: اگر مردم منطقه به پیشاهنگی مردم کورد سیستم‌های دفاعی خود را توسعه نمی‌دادند، آیا اکنون امکان صحبت از موجودیت یک ملت و یک سیستم دموکراتیک که در آن همه مردم بتوانند خود را بیان کنند، وجود داشت؟ آیا واقعاً ذهن دولتی وجود دارد که از خود بپرسد چرا تنها گزینه برای حفظ موجودیت، مبارزه مسلحانه است؟ پس آیا از بین بردن این نیروی دفاعی مشروع که شما آن را «ترور» می‌نامید، اما در واقع مردمی هستند که با اتکا به نیروی خودشان، خودشان را اداره می‌کنند و سیستمی که موجودیت آن‌ها را تضمین می‌کند، ممکن است؟

در واقع، می‌توان این سؤالات را افزایش داد. البته برای درک آن‌ها، قلب لازم است. زیرا باید پرسید: آیا کسانی که هر روز با قتل‌عام‌ها و بمباران‌ها روبرو می‌شوند و خانه‌هایشان بر سرشان ویران می‌شود و واقعاً نمی‌توانند آنچه را که مردم تجربه می‌کنند، احساس کنند؛ کسانی که برای غزه گریه می‌کنند و در مقابل آنچه در کوردستان رخ می‌دهد، خود را به ندیدن می‌زنند، واقعاً شجاع یا میهن‌دوست هستند؟ یا کسانی که در مقابل وحشیگری که هر روز در کوردستان رخ می‌دهد، از قتل‌عام غیرنظامیان گرفته تا تخریب طبیعت، حتی احساسات انسانی خود را از دست داده‌اند، واقعاً مایه ننگ بشریت نیستند؟ پس واقعیت این است که توانایی مقابله با صلح و جنگ فقط توسط افراد شجاع، با وجدان و دلیر قابل تحمل است.

«در جنگ علیه خدایان بدون نقاب، مردم پیروز خواهند شد»

در فرآیندی که رهبر آپو فرصتی تاریخی را ارائه داده است، در حالی که امکان شجاعت و رهایی از لکه سیاه قرن وجود دارد، ذهن دولتی در قالب دولت فاشیستی آ‌ک‌پ به اظهارات «ترکیه بدون ترور» چسبیده و در تلاش برای نجات خود است. بگذارید بگوییم پایان این همه انکار، فروپاشی است و از جایی که رها کردیم، ادامه می‌دهیم.

آن‌ها می‌گویند «ترور را دفن خواهیم کرد.» این اظهاراتی که ما از شنیدن آن خسته شده‌ایم، اما در دهان دولت فاشیستی مانند آدامس شده است، در واقع واضح‌ترین مدرک برای بیان واقعیت خودشان است. همانطور که رهبر آپو می‌گوید، هر آنچه را که سیستم می‌گوید باید برعکس خواند. یعنی تلاش‌های دولت فاشیستی آک‌پ برای پنهان کردن این واقعیت که خودشان نیروی اصلی ترور و سازماندهی آن هستند، بیهوده است؛ زیرا نقاب‌هایی که زده‌اند، به یمن تلاش‌ها و مقاومت بزرگ رهبر آپو، افتاده است.

چهره واقعی سیستم و ترور دولتی در مرحله پاسخگویی در مقابل مردم است. یعنی همه می‌دانند که کسانی که از ترکیه بدون ترور صحبت می‌کنند، در واقع دولتی هستند که ترور داعش و همه گروه‌های جهادی را که با نام‌های مختلف تغییر لباس داده‌اند، تغذیه می‌کنند؛ اما از آنجایی که «سیستم» اینگونه کار می‌کند، فقط مردمی که در تلاش برای حفظ ارزش‌های اجتماعی خود هستند، به مبارزه علیه خدایان بدون نقاب ادامه می‌دهند. یعنی به طور خلاصه، برای دانستن واقعیت دولت ترک که آنچه را که در جیب مردم است در می‌آورد و زندگی زیر خط فقر را برای آن‌ها روا می‌دارد، کافی است به استانداردهای زندگی مردم ترکیه نگاه کنیم.

در حالی که واقعیت دولت ترک این است، اصرار آن‌ها بر خشونت و حملات نسل‌کشی، بمباران مردم غیرنظامی در سراسر کوردستان و عدم شناخت مرز برای دشمنی، البته تلاش‌های بیهوده برای نجات خود است. زیرا همانطور که رهبر آپو می‌گوید: «کسانی که نمی‌توانند خود را بازسازی کنند، شکست خواهند خورد.» کسانی که بر حملات نسل‌کشی در مقابل آرمان شرافتمندانه مردمی که مبارزه آزادی را انجام می‌دهند، اصرار می‌کنند، شکست را تجربه خواهند کرد.