کارزار ۱۵ اوت محصول نبوغ و تلاش خلاقانه رهبر آپو بود. هنگامی که این تلاش نبوغ و خلاقانه با شجاعت و فداکاری جوانان کورد ترکیب شد، جنگ آزادی ۴۰ ساله کورد که سخت‌ترین جنگ تاریخ بود و هیچ کس در حالت عادی انتظارش را نداشت، ظهور کرد.
دقیقا چهل سال از آغاز جنگ گریلاهای کوردستان توسط پ‌ک‌ک با عملیات اروح و شمدینلی در ۱۵ اوت ۱۹۸۴ می‌گذرد. ۱۵ اوت امسال چهلمین سالگرد این جنگ گریلایی است. مردم کورد به رهبری جوانان و زنان چهل سال است که جنگ بی‌وقفه آزادی را به راه انداخته‌اند. در دهه ۱۹۷۰ گفته می‌شد که مردم ویتنام طولانی‌ترین جنگ آزادی خود را به راه انداختند و در میان سوسیالیست‌ها با تحسین و محبت از آنها یاد می‌شد. کوردها تلاش جنگی مردم ویتنام را تقریباً سه برابر کرده‌اند. و آنها این کار را در شرایط بسیار نامطلوب و ناممکن انجام دادند.
بی‌شک مبارزات کوردها برای آزادی از ۱۵ اوت ۱۹۸۴ شروع نشد. قبل از آن در قرن ۱۹ و ۲۰ برای آزادی مقاومت سختی انجام دادند. همچنین پ‌ک‌ک همه چیز را در ۱۵ اوت ۱۹۸۴ شروع نکرد. رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان از نوروز سال ۱۹۷۳ فعالیت‌های آگاهی‌بخشی و سازماندهی برای آزادی را آغاز کرد. پ‌ک‌ک از آن تاریخ به بعد برای گرفتن انتقام خون حقی کارر که در ۱۸ می ۱۹۷۷ توسط کنتراها در دیلوک به قتل رسید، دست به عملیات مسلحانه زد. سپس مقاومت هیلوان و سیورک آمد که به جنگ‌های خوددفاعی تبدیل شد. تفاوت ۱۵ اوت ۱۹۸۴ در همه اینها این بود که حکومت نظامی فاشیستی ۱۲ سپتامبر را هدف قرار داد، از هر نظر به واحدهای گریلایی آموزش‌دیده‌تری متکی بود و چهل سال بدون وقفه ادامه یافت. این اولین بار در تاریخ کوردستان بود که چنین اتفاقی می‌افتاد.
همانطور که مشخص است، کارزار گریلایی ۱۵ اوت ۱۹۸۴ بر انباشت بیش از ده سال آموزش انقلابی، سازماندهی و فعالیت‌های عملی انجام شده قبل از آن استوار بود. در واقع، رهبر آپو گفت که این روند اولیه بیش از هر زمان دیگری مهم است و حاوی درس‌های غنی است. البته تصمیم مقاومت و مبارزه برای آزادی توسط مقاومت بزرگ زندان ۱۹۸۲ گرفته شد و کارزار ۱۵ اوت بود که این تصمیم تاریخی را در کوهستان و به سبک گریلایی اجرا کرد. باز هم، این پیشرفت از طریق محیط ایجاد شده توسط مقاومت فلسطین، به ویژه در طول فرآیند آماده‌سازی، تغذیه شد. از فضای سیاسی و نظامی ایجاد شده در نتیجه تاسیس انقلاب اسلامی ایران و جنگ نه ساله عراق و ایران بهره‌مند شد. از هم پاشیدگی جزئی اداره مشترک جهانی و منطقه‌ای بر کوردستان امکان و فرصت خاصی را برای توسعه مقاومت آزادی کوردستان فراهم کرد.
با همه این اوصاف، شکی نیست که کارزار ۱۵ اوت محصول نبوغ و تلاش خلاقانه رهبر آپو بود. هنگامی که این تلاش نبوغ و خلاقانه با شجاعت و فداکاری جوانان کورد ترکیب شد، جنگ آزادی ۴۰ ساله کورد که سخت‌ترین جنگ تاریخ بود و هیچ کس در حالت عادی انتظارش را نداشت، ظهور کرد. در واقع، در طول دهه ۱۹۷۰، هر زمان که رهبر آپو و آپویی‌ها می‌گفتند «در کوردستان آزادی بدون جنگ گریلایی به دست نمی‌آید»، قبل از دولت استعمارگر و نسل‌کش با جنبش‌های خرده بورژوازی سوسیال-شوونیستی و رفرمیستی- ناسیونالیستی مواجه شدند. اولی‌ها به نام چپ ترکیه و دومی‌ها به نام کوردیسم. هر زمان که جنگ گریلایی و مبارزه برای آزادی با دشواری مواجه می‌شد، این وضعیت بارها و بارها تکرار می‌شد.
البته نمی‌توان گفت که همه این مخالفت‌ها که ویژگی نامشخص و ناامید کننده فضا را دارند، هیچ تاثیری نداشتند. در واقع هم نقش تأثیرگذار و هم نقش واکنشی داشت. کادرهایی که گروه آپویی را تشکیل می‌دادند، به ویژه رهبر آپو، اغلب این سوال را از خود می‌پرسیدند که «آیا؟» رهبر آپو همواره وضعیت «تحمیل چنین وظایف سنگینی بر مردمی که پریشان شده‌اند» را در داخل زیر سوال برده است. اما در شرایط فعلی، به عنوان یک انسان کار دیگری نمی‌توانست انجام دهد. به همین دلیل، رهبر آپو ابتکار آزادی ۱۵ اوت را به عنوان «شکوفایی در اصرار بر انسان ماندن» تعریف کرد. وی درباره ۱۵ اوت گفت: «کارزار یک عزم و اصرار.»
شکی نیست که در طول چهل سال گذشته، بیشترین بحث و گفتگو در مورد کوردها در درون کوردها، در خاورمیانه و جهان، کارزار ۱۵ اوت ۱۹۸۴ و جنگ آزادی بود که بر این اساس شکل گرفت. هرکسی با رویکردی از منظر خود و در راستای علایق خود سعی در ایجاد تعاریف و بیان داشت. خیلی‌ها بودند که تمجیدهای زیادی کردند و خیلی‌ها شدیدترین توهین‌ها را کردند. البته در طول چهل سال گذشته همواره دقیق‌ترین و معنادارترین ارزیابی‌ها توسط رهبر آپو انجام شده است. زیرا در طول چهل سال گذشته انواع تحولات به نام هستی و آزادی در کوردستان به عنوان نتایج جنگ گریلایی بر اساس کارزار ۱۵ اوت تجربه شد. ۲۱ مارس نوروز، ۱۴ جولای مقاومت روزه مرگ بزرگ و کارزار گریلایی ۱۵ اوت، همراه با ۲۷ نوامبر، روز تأسیس رسمی پ‌ک‌ک، تقویم آزادی میهن‌دوستی کوردها را برای چهل سال تشکیل دادند.
بدون شک رهبر آپو معمار کارزار انقلابی ۱۵ اوت بود که به میلاد کورد تبدیل شد و تاریخ آزادی کوردستان را آغاز کرد. از هفت تا هفتاد ساله، مردم کورد در کوردستان و خارج از کشور شجاعت و فداکاری زیادی برای تحمل بار جنگ مورد بحث از خود نشان دادند. از بسیج دختران و پسرانش که با ارزش‌ترین دارایی‌هایشان بودند برای چنین جنگی دریغ نکردند. البته ما شهدای دلاوری هم داشتیم که این جنگ چهل ساله را خلق کردند و به امروز رساندند. تشکیل حزب بر اساس اولین شهیدان بزرگواری چون حقی کارر و خلیل چاوگون صورت گرفت. تصمیم و اراده مقاومت و مبارزه فداکارانه توسط شهدای مقاومت زندان به رهبری مظلوم، کمال و خیری ایجاد شد. جنگ آزادی ۱۵ اوت به عنوان اثر عگید و اردال، بریتان و زیلان اتفاق افتاد. پ‌ک‌ک و مردم کورد با دادن بیش از پنجاه هزار شهید در چهل سال گذشته تاریخ هستی و آزادی خود را نوشتند.
کارزار انقلابی ۱۵ اوت و جنگ گریلایی چهل ساله باعث افزایش آگاهی، آموزش، سازماندهی و کشش مردم کورد در هر زمینه، به ویژه جوانان و زنان شد. انقلاب احیای ملی را انجام داد و انقلاب آزادیبخش زنان را آغاز کرد. ارتش گریلایی را ایجاد کرد که مردم کورد بیش از نان و آب به آن نیاز داشتند. مهمتر از همه، رهبری آپویی را ایجاد کرد که راه رهایی را به همه ستمدیدگان نشان داد. این رهبر امروز با شعار «ژن، ژیان، آزادی» همه ستمدیدگان به ویژه زنان را به مبارزه برای آزادی بسیج می‌کند.
کارزار ۱۵ اوت و جنگ آزادی چهل ساله، پایه‌های ذهنیت و نظام فاشیستی، استعمارگر و نسل‌کشی علیه کوردستان را به لرزه درآورد و به نیرویی تبدیل شد که منطقه و جهان را تحت تأثیر قرار داد. او با تحلیل نظام مدرنیته سرمایه‌داری و تمدن پنج هزار ساله دولت‌گرا در پس این ذهنیت و نظام، نقش بزرگ‌ترین روشنگری را برای تمام بشریت ایفا کرد. او با شکستن مرزهایی که کوردستان را تقسیم کرد و در خدمت ارتجاع قرار داده بود، نظام ملت دموکراتیک را آشکار کرد که در آن مردم می‌توانند به طور خواهرانه-برادرانه با هم زندگی کنند.
امروز فاشیسم آک‌پ-م‌ه‌پ که می‌گوید «چون شما مرزها را خراب کردید، پس از مرزها عبور می‌کنیم و بر تمام کوردستان مسلط می‌شویم»، نقش جنگ‌افروزی را در منطقه و جهان بازی می‌کند و فکر می‌کند که می‌تواند زنده بماند، مناطق دیگر کوردستان را اشغال کردند. بر این اساس او آرزوی درهم شکستن گریلا و نابودی پ‌ک‌ک را در سر می‌پروراند. او اکنون با رویاهای خود زندگی می‌کند که با وجود دادن همه چیز به مدت چهل سال و حمایت ناتو و خیانت کوردها نتوانست به آن دست یابد. با این حال، او با اقدامات خود در واقع قبر خود را عمیق‌تر می‌کند و ترکیه را به فاجعه می‌کشاند. بی شک جنبش آزادی کوردستان و مردم کورد که تجربه زیادی از چهل سال جنگ بی‌وقفه دارند، این واقعیت‌ها را بهتر می‌بینند و بیش از هر زمان دیگری قدرت و اراده دارند که فاشیسم را نابود کنند و ترکیه را بر اساس آزادی کوردها دموکراتیک کنند.
چهل و یکمین سال کارزار بزرگ شاهد مبارزه بزرگتری بر این اساس خواهد بود و کارزار جهانی آزادی که آزادی جسمانی رهبر آپو را هدف گرفته است پیروز خواهد شد. یاد و خاطره همه شهدای آزادی این چهل سال را در شخص عگید (معصوم کورکماز) فرمانده جاویدان کارزار تاریخی گرامی می‌داریم.
منبع: یِنی اوزگور پولیتیکا
