برای زندگی جامعه، کسب اطلاعات از اهمیت بالایی برخوردار است. زیرا انسان با اطلاعات و داده‌ها زندگی خود را سازماندهی می‌کند. بنابراین، قبل از هر چیز، جامعه به اطلاعات نیاز دارد. بدون اطلاعات، زندگی اجتماعی نیز وجود نخواهد داشت. برای کسب اطلاعات، مهمترین نقش را مستقیماً مطبوعات و رسانه‌ها ایفا می‌کنند. اگر رسانه‌ها نبودند، اطلاعات جهانی نمی‌شدند و زندگی به سختی پیشرفت می‌کرد.

روزنامه‌نگاری مهمترین کار برای تغییر و دگرگونی زندگی جامعه است. به همین دلیل، افرادی که روزنامه‌نگار هستند، افرادی آگاه هستند. اطلاعات موجود در خدمت جامعه نقش بسیار مهمی برای روزنامه‌نگاران است. روزنامه‌نگارانی که اطلاعات درست را به اشتراک می‌گذارند، این کار را در خدمت زندگی اجتماعی قرار می‌دهند. اما کسانی که اطلاعات نادرست را به اشتراک می‌گذارند، این کار را در خدمت حاکمان قرار می‌دهند. بنابراین، این کار، جستجوی حقیقت است. یعنی روزنامه‌نگاران به دنبال حقیقت هستند و تلاش می‌کنند حقیقت را دنبال کنند و آن را بیابند و از همه جنبه‌ها به جامعه نشان دهند. به همین دلیل در هر جامعه‌ای به روزنامه‌نگاران با دیدگاهی متفاوت نگاه می‌کنند. وقتی گفته می‌شود روزنامه‌نگار، همه با احترام و تکریم برخورد می‌کنند. یعنی نام روزنامه‌نگار نیز برای جامعه به معنای امید و انتظار است.

بدون شک، به همان اندازه که دوستداران روزنامه‌نگاران وجود دارند، کسانی هم هستند که از آنها متنفرند. به همین دلیل تمام خشم و کینه خود را همیشه علیه روزنامه‌نگاران به کار می‌گیرند. البته، در کنار این کینه و نفرت، ترس نیز وجود دارد. یعنی به همان اندازه که از روزنامه‌نگاران متنفرند، از آنها نیز می‌ترسند. نمونه‌های بارز این موضوع در دولت اشغالگر ترکیه دیده می‌شود. دولت آک‌پ از آنجا که مخالف حقیقت است و هرگز نمی‌خواهد حقیقت و واقعیت آشکار شود، با تمام تلاش خود روزنامه‌نگاران را هدف قرارمی‌گیرندگ و جنگی بی‌رحمانه علیه روزنامه‌نگاران به راه انداخته و به این ترتیب نمی‌خواهد حقیقت به جامعه برسد.

زیرا روزنامه‌نگاران چهره واقعی دولت آک‌پ را آشکار می‌کنند و به جامعه نشان می‌دهند. چهره واقعی آک‌پ با قتل‌عام و نسل‌کشی شکل گرفته است. در ذات آک‌پ، اشغالگری و استعمار وجود دارد. برای نتیجه‌گیری، حقایق را وارونه می‌کند و چهره خود را پنهان می‌کند. به همین دلیل، از دستگیری روزنامه‌نگاران گرفته تا بدنام کردن و جرم‌انگاری آنها، تا قتل، همه روش‌های غیرانسانی را امتحان می‌کند. اگرچه نتیجه‌ای نمی‌گیرد، اما از سیاست‌های کثیف خود دست نمی‌کشد. روزی نیست که خبر قتل روزنامه‌نگاران را نشنویم. به ویژه اخیراً با شکست خود در کوردستان و خاورمیانه، «مطبوعات آزاد» را بیشتر هدف قرار داده است. اکنون مطبوعات آزاد در همه جای جهان هدف دولت ترکیه هستند. به جز اطلاعات، هیچ محافظتی برای روزنامه‌نگاران وجود ندارد. اما در دست دولت ترکیه هر نوع ابزار خشونت وجود دارد. سلاح روزنامه‌نگاران قلم و دوربین آنهاست. به همین دلیل جامعه باید در اطراف روزنامه‌نگاران به یک سپر تبدیل شود. در غیر این صورت، دسترسی جامعه به اطلاعات در معرض خطر قرار می‌گیرد.

یکی از روش‌های مهم حمله، جنگ ویژه است. دولت ترکیه با این روش به کل جامعه حمله می‌کند. این کار را نیز از طریق برخی افراد تحت عنوان سازماندهی روزنامه‌نگاری انجام می‌دهد. در واقع، دولت ترکیه همه حقایق را از طریق اینها پنهان و وارونه می‌کند. به همین دلیل نباید به آنها روزنامه‌نگار گفت و برای مبارزه علیه دولت ترکیه، آنها را اساس قرار نداد. در غیر این صورت، اطلاعاتی که این افراد منتشر می‌کنند، باعث ایجاد ابهام و پوسیدگی در ذهن مردم می‌شود. این نیز باعث می‌شود که از واقعیت و ریشه خود جدا شوند. به همین دلیل، روزنامه‌نگاران مطبوعات آزاد همزمان با آن مبارزانی هستند که علیه جنگ ویژه می‌جنگند. به اندازه سد تشرین، روزنامه‌نگاران نیز باید محافظت شوند تا سد تشرین نیز محافظت شود.

در سد تشرین از ابتدای مقاومت تاکنون ۳ روزنامه‌نگار شهید شده‌اند. روزنامه‌نگاران ناظم داشتان، جیهان بیلگین و عگید روژ جان خود را در راه آن سد فدا کردند و امروز ادامه مقاومت مردم نیز به یمن آنها صورت می‌گیرد. دولت ترکیه و تبهکارانش برای شکستن این مقاومت مستقیماً روزنامه‌نگاران را هدف قرار می‌دهند و آنها را وحشیانه به قتل می‌رسانند. همچنین روزنامه‌نگارانی مانند عزیز کویلواوغلو را نیز در سایر نقاط کوردستان با حملات غیرانسانی به قتل می‌رسانند و ترس خود را ابراز می‌کنند.

دولت ترکیه تحمل حقیقت را ندارد. به همین دلیل بر دروغ و فریبکاری بنا شده است. هر زمان که دروغ و فریبی از آن آشکار می‌شود، دیوانه می‌شود و به مطبوعات حمله می‌کند. اما نمی‌داند که مطبوعات آزاد جهانی شده‌اند و از هفت ساله تا هفتاد ساله همه این نقش را برعهده گرفته‌اند. روزنامه‌نگارانی که با معیارهای مطبوعات آزاد کار می‌کنند، کار و فعالیت‌های خود را اجتماعی کرده‌اند و کل جامعه را به این کار سوق داده‌اند. به همین دلیل کل جامعه هدف جنگ ویژه دولت ترکیه است.

برای صیانت از یاد و خاطره غربت‌اَلی‌ها، سیدها، روسیداها، ناظم‌ها، عزیزها، جیهان‌ها، همه باید حلقه سپر خود را در اطراف روزنامه‌نگاران تقویت کنند.

برای شکست دولت قاتل ترکیه، همه باید نقش خود را در روزنامه‌نگاری به عنوان مبارزه اساسی ارزیابی کنند.