تحولات تکنولوژیکی زندگی افراد امروزی و همچنین تعاریف و استراتژی‌های جنگ را به طور اساسی تغییر داده است. پیشرفت تکنولوژیکی که در اروپا با انقلاب صنعتی به وجود آمد، امروزه به ابعاد باورنکردنی رسیده است و اساس تشکیلات نظامی دولت‌ها را تغییر داده است. این تغییرات حملات استراتژیک را با خود به همراه داشت.

دلیل قتل‌عام و ویرانی که در جنگ جهانی دوم رخ داد، استفاده واقعی از عناصر فنی در حال توسعه بود. در برابر این قدرت، همه دولت‌ها و قدرت‌ها خود را موظف به همگامی با پیشرفت‌های تکنولوژیکی و تولید محصولاتی که در پرتو این تحولات ایجاد می‌شود، یافته‌اند. یک قرن طول کشید تا قدرت‌های سلطه‌گر در حالیکه نیروهای تحت کنترل خود را به این تحولات نزدیک‌تر می‌کنند، از پیشرفت‌های فن‌آوری به‌عنوان بزرگ‌ترین سلاح برای از بین بردن جنبش‌های آزادی‌خواه که با آنها مخالف بودند، استفاده کنند. بر این اساس، آنها این فرصت‌ها را برای دولت اشغالگر ترکیه که از زمان تشکیل آن تحت کنترل خود نگه داشته بودند، باز کردند و از آن استفاده کردند. ناتو بزرگترین حامی دولت ترکیه در این زمینه و همچنین تعیین راهبردهای آن است. در عین حال، او سال‌ها تمام تلاش خود را می‌کند تا گریلاهای آزادی کوردستان با منابع محدود مبارزه کنند و منحل شوند.

عملیات هوایی نیروهای هوایی شهید دوغان زنار با عناصر فنی جدید در ۲ ماه گذشته ضربه بزرگی به ارتش ترکیه وارد کرد. با وجود تمامی تجهیزات راداری و رصد هوایی ارتش اشغالگر، این که این تکنیک قابل شناسایی نبوده و با ضریب ضربه بالا قابل استفاده است، عامل مهم دیگری است که سطح توان نیروهای گریلا در جنگ را افزایش می‌دهد.

تحولات فناورانه بیشترین تأثیر خود را در زمینه فناوری نظامی نشان می‌دهد. اگر جنبش آزادی کوردستان و گریلاهای آزادی کوردستان تاکنون توانسته‌اند در برابر سطح غیرقابل تصور حملات نابودگری و اشغالگری ترکیه بایستند و توسعه پیدا کنند، از تلاش او برای رسیدن به سطح همگام شدن با عصر به خصوص از سال ۲۰۰۰ به بعد و ادامه مبارزه برای آزادی به شیوه‌ای نوآورانه سرچشمه می‌گیرد. گام‌های نوآورانه‌ای که علیرغم منابع محدود خود به ویژه در زمینه علم و فناوری برداشته است، گریلاهای آزادی کوردستان را منحصر به فرد می‌کند.

دولت ترکیه تحت عنوان خودکفایی، با حمایتی که از ناتو دریافت کرد، ارتش خود را کاملاً فنی کرد و راهبردهای خود را شدیدا بر اساس نیروی هوایی استوار کرد. در این راستا، دولت اشغالگر ترکیه علاوه بر داشتن بدترین سابقه تاریخ در برابر گریلاها از نظر استراتژی‌های جنگی خود، در حال حاضر گام به گام به سمت انقراض استراتژیک پیش می‌رود.

این یک واقعیت است که عناصر فنی و پیشرفت‌های فناوری که برای کانسپت‌های تخریب و نابودگری بزرگ در دستان انحصارات جنگی استفاده می‌شوند، اکنون می‌توانند توسط نیروهای گریلا مورد استفاده قرار گیرند و همه این پیشرفت‌ها وضعیت متعادلی را در جنگ ایجاد می‌کنند. به ویژه نبرد با عناصر هوایی که کانسپت جنگی این دوره است، منحنی توسعه نیروهای گریلا را تا حد امکان افزایش داد و پیشرفت‌های بزرگی را با امکانات کم ایجاد کرد. اخیراً عملیات‌های انجام شده هم با سیستم پدافند هوایی و هم با عناصر فنی توسعه‌یافته برای حمله هوایی، روند جنگ را به شدت تغییر داده و ترس زیادی را در ارتش ترکیه ایجاد کرده است. ارتش اشغالگر در دو سال اخیر بسیاری از تاکتیک‌های خود را تغییر داد زیرا فکر می‌کرد از شکست‌هایی که در میدان نبرد متحمل شده درس گرفته است و با تغییر محتوا و سبک حملاتی که علیه نیروهای گریلا انجام می‌دهد، تلاش می‌کند به نتیجه برسد، ولی چنانچه نتوانست از پیشرفت و مقاومت گریلاها جلوگیری کند، به همین صورت جز فرسوده کردن نیروهای خود و کشاندن آنها به سوی نابودی، به هیچ نتیجه‌ای نرسید. ارتش ترکیه تغییرات استراتژیک و تاکتیکی خود را کاملاً بر روی تغییر تاکتیکی نیروهای گریلا متمرکز کرده است. ارتش ترکیه که با استفاده شدید فنی و قدرت کمی نظامی سعی می‌کند کوچکترین تغییری را در گریلاها در هم بکوبد، در ۵ سال گذشته نتایج معکوس را تجربه کرده است. بدیهی است که گریلاهای آزادی کوردستان برای غلبه بر نابرابری قدرت در جنگ و انجام حرکات راهبردی، روند تغییر شدیدی را پشت سر گذاشته و نتایج بزرگی از این تغییر به دست آورده است.

می‌توان گفت که در سال‌های اخیر، دولت ترکیه تاکتیک‌های خود را بر تغییر گریلا متمرکز کرده است. با افزایش سطح توان جنگی و حرفه‌ای بودن نیروهای گریلا، ارتش ترکیه شروع به افزایش توان فنی و استفاده نامتناسب از آن در میدان کرد. اکنون یک واقعیت گریلا وجود دارد که در عرصه علم و فناوری توسعه می‌یابد، با سلاح‌هایی که علیه عناصر هوایی ایجاد کرده است، تعادل عالی در جنگ ایجاد می‌کند و با به صفر رساندن خطر تلفات، عملیات‌های مؤثری را انجام می‌دهد. مانند گذشته، وقتی نیروهای گریلا کوچکترین تجهیزات فنی را به دست می‌آورند، فاشیسم آک‌پ-م‌ه‌پ مدام سعی می‌کند این تحول را به کمک یک قدرت هژمونیک نسبت دهد. در حالی که مدرنیته سرمایه‌داری دهه‌ها است که علیه خط مبارزه گریلا می‌جنگد، احتمالاً یک دلیل تراژدیک-کُمیک خواهد بود که بگوییم آن نیروها به گریلا‌ها کمک می‌کنند. با این حال، دولت ترکیه که نمی‌تواند حتی یک گلوله را به تنهایی شلیک کند، با تبدیل کردن گریلا به یک ماده جنگ ویژه، قصد دارد توسعه گریلاها را خنثی کند. به عبارت دقیق‌تر، او در برابر این سطح از توسعه که با وجود همه امکاناتش نمی‌تواند آن را نابود کند، به دروغ‌های پوچ متوسل می‌شود.

اما در شرایط کنونی توسعه تسلط هوایی و همچنین تسلط میدانی و در نتیجه ابتکار عمل جنگ تا حد زیادی تحت کنترل نیروهای گریلا باعث شد که ارتش اشغالگر ترکیه دچار انسداد تاکتیکی شود.

در ۳ سال گذشته علاوه بر انهدام ۱۲ فروند هلیکوپتر، بیش از ۱۰۰ فروند پهپاد و ۱۸ فروند پهپاد مسلح توسط نیروی هوایی، ده‌ها عملیات هوا به زمین با امکانات محدود نیروهای گریلا انجام شد. جنگ دیگر مانند گذشته با ابزارهای نامتعادل انجام نمی‌شود، بلکه تحت ابتکار یک نیروی گریلا بازسازی شده است که زیرساخت‌های فنی خود را تقویت کرده و آن را به صورت حرفه‌ای اجرا می‌کند. در پاسخ، ارتش اشغالگر ترکیه پس از ضربات وارده در ابتدای سال ۲۰۲۴، جنگ ویژه و تبلیغات بزرگی را آغاز کرد. آنها شروع به گفتن کردند که عملیات جدیدی را انجام خواهند داد که به گفته آنها ترکیبی از همه عملیات‌ها خواهد بود، به گونه‌ای که قبلاً دیده نشده است و ناآشنا است. اما زمانی که حملات در حال توسعه بررسی شد، آشکار شد که ارتش ترکیه حتی نمی‌تواند سبک موجود خود را حفظ کند، چه رسد به اینکه سبک جدیدی را توسعه دهد. در واقع نیروهای گریلا با عملیات‌هایی که در ماه‌های اخیر به شیوه‌های بسیار بدیع به ویژه در منطقه شهید دلیل در غرب زاپ انجام داده‌اند، ضربات بزرگی به ارتش ترکیه وارد کرده‌اند. با این سبک و تکنیک جدید، نیروهای گریلا نه تنها کنترل کامل بر دشمن را به دست آوردند، بلکه قدرت وارد کردن ضربات نامحدود به نیروهای دشمن را نیز به دست آوردند.

در حالی که ارتش اشغالگر ترکیه امیدوار بود که نیروهای گریلا دیگر پیشرفت یا بهبودی از خود نشان ندهند، با عملیات اشغالگری که بر اساس کانسپت کنونی نابودی به صورت بی‌وقفه و نامتناسب انجام می‌شود، بروز چنین وضعیتی تعادل را بر هم زد. توضیح دقیق‌تر این است که: گریلاهای آزادی کوردستان از یک سو مقاومتی تاریخی در برابر حملات نامحدود اشغالگران ترکیه از خود نشان می‌دهد، از سوی دیگر در معرض تحریم ناعادلانه قرار می‌گیرد و از سویی دیگر در برابر تحریکات حزب دمکرات کوردستان (پ‌دک)، بزرگترین مجری همدستی و مزدوری مقاومت می‌کند. وقتی به اینها توجه شود، معلوم می‌شود که در چه شرایطی چنین تحولی رخ داده است. علاوه بر این، اثرات این توسعه مهمترین نقطه عطف یک تغییر بلندمدت است.

علاوه بر این، تحریم‌های بین‌المللی علیه جنبش آزادی کورد اعمال می‌شود، زیرا سال‌ها است که به طور غیرمنصفانه و غیرقانونی در فهرست «سازمان‌های تروریستی» قرار گرفته است و از دسترسی آسان آن به تکنیک‌ها و فناوری‌های در حال توسعه جلوگیری می‌شود. این تغییری که نیروهای گریلا در شرایط محدود و شرایط جنگی شدید ایجاد کردند، یک حرکت بسیار مهم و استراتژیک است. در حالی که دولت اشغالگر ترکیه همچنان از نیروهای گریلا انتظار دارد که مانند گذشته با اسلحه کلاشینکوف در دست نیروهای گریلا بجنگد، نیروهای گریلا برای همگام شدن با زمان تغییر سریعی را تجربه می‌کنند. نکته اصلی که در اینجا می‌خواهیم در مورد آن صحبت کنیم این است؛ این یک واقعیت است که دولت ترکیه در برابر این تغییر استراتژیک شکست بزرگی را متحمل شد. سطح این شکست او روز به روز بیشتر می‌شود. دیگر هیچ چیز مثل قبل نیست و اثرات آن یک روند تاریخی طولانی مدت را آغاز کرده است.