حملات مخرب و خصومت‌آمیز دولت ترکیه علیه شمال و شرق سوریه ادامه دارد. بیشتر حملات آنها به محل زندگی مردم است. هدف آنها غیرقابل سکونت کردن منطقه، وادار کردن مردم به مهاجرت و برهم زدن محیط اعتماد و ثبات است. اساس همه اینها طرح نسل‌کشی کوردها است که صد سال است دنبال می‌کنند. می‌گویند کوردها در هیچ جای دنیا نمی‌توانند جایگاه و هویت داشته باشند.

آنها در تلاشند تا همه حملات و جنایاتی را که با نشان دادن پ‌ک‌ک بعنوان توجیه‌شان مرتکب می‌شوند، مشروع و عادی جلوه دهند. به هر حال پ‌ک‌ک در لیست «سازمان‌های تروریستی» قرار گرفته است! او می‌گوید که من علیه پ‌ک‌ک، «علیه تروریسم می‌جنگم» و اینگونه خود را از مخمصه می‌رهانم. در واقع، زمانی که پ‌ک‌ک در کوه‌ها یا هر جای ترکیه عملیاتی را انجام می‌دهد، ارتش ترکیه سوی حملاتش را به روژاوا و سوریه معطوف می‌کند. روژاوا به گروگانی در دستان آنها تبدیل شده است. در عین حال می‌خواهند پ‌ک‌ک را محدود کرده و آن را منفعل نگه دارند. او این معادله را برقرار کرده است که «اگر به من ضربه بزنی، من به روژاوا ضربه می‌زنم».

یافتن بهانه برای ترکیه آسان است

یافتن بهانه برای هدف قرار دادن روژاوا بسیار آسان است. حداقل از پوشش «از مرز سوریه نفوذ کردند» استفاده می‌کنند. اردوغان می‌گوید کسانی که عملیات آنکارا را انجام دادند، از مرز سوریه نفوذ کردند. حتی اگر از طریق مرز سوریه نفوذ کرده باشند، این چگونه می‌تواند توجیهی برای ضربه زدن به داخل سوریه، محل زندگی مردم و کشتار ده‌ها نفر باشد؟ اگر اینطور بود، ترکیه باید دائما بمباران می‌شد. برخی از اعضای داعش که در اروپا و روسیه قتل‌عام کردند، از طریق ترکیه به آن کشورها نفوذ کردند، اما هیچ کس ترکیه را بمباران نکرد.

آنها پر رو شده‌اند، به راحتی قتل‌عام می‌کنند

ترکیه در مرز سوریه دیوار کشیده و آن را به برج‌ها و دوربین‌های نظارتی و حرارتی مجهز کرده است. آنها به خود می‌بالند که مرزهای خود را محکم کرده‌اند. با وجود این، تعداد افرادی که در این مرزها به قتل می‌رسانند بیش از هر جای دیگری در جهان است. آنها حتی به طور خودسرانه افرادی را که در زمین‌های خود کار می‌کنند، به قتل می‌رسانند. به همین دلیل کسی اعلام جنگ نکرد و به ترکیه حمله نکرد. دلیل اینکه آنها پر رو شده و به این راحتی قتل‌عام می‌کنند این است که از کاری که انجام می‌دهند سود می‌برند.

ترکیه قوانین هیچ سازمانی را به رسمیت نمی‌شناسد

ترکیه هرگز قوانین جنگ را برای خود الزام‌آور ندانسته است. این دولت از انواع سلاح‌ها از جمله سلاح‌های شیمیایی ممنوعه علیه گریلاها در کوردستان استفاده می‌کند. آنها آخرین حملات خود را به روژاوا به عنوان مقر و مواضع پ‌ک‌ک انجام دادند. تصاویر مکان‌هایی که ضربه خوردند در مطبوعات منعکس شد، مکان‌هایی مانند نانوایی‌ها، تأسیسات گاز، انبارهای آرد و گندم و نیروهای امنیت عمومی بودند. ده‌ها نفر کشته و زخمی شدند. بیشتر آنها کودک و غیرنظامی بودند.

بیایید بگوییم که این مکان‌ها متعلق به پ‌ک‌ک است. این جاهایی که ما می‌گوییم را نمی‌توان در جنگ مورد اصابت قرار داد. در محدوده جنایات جنگی قرار می‌گیرد. شما نمی‌توانید هر چیزی را که یک دولت یا قدرت با آن در حال جنگ است بمباران کنید. در جنگ فقط اهداف نظامی مورد اصابت قرار می‌گیرد، اما ترکیه از هیچ قانونی پیروی نمی‌کند. علاوه بر این، او به تمام دنیا دروغ می‌گوید. پ‌ک‌ک چه ربطی به نانوایی‌ها و کارگاه‌ها در روژاوا دارد؟ قتل ده‌ها غیرنظامی چه ربطی به پ‌ک‌ک دارد؟ آنها، به ویژه اردوغان، هیچ وجدان یا ارزش‌های انسانی ندارند. اینها افراد بی‌شرم و بی‌حیثیتی هستند.

مردم چگونه به دولت اعتماد خواهند کرد؟

موضع دولت سوریه در برابر این حملات نیز قابل ارزیابی است. دمشق خود را نماینده رسمی سوریه و دولت آن می‌داند. یگان‌های نظامی ارتش سوریه در تمامی مناطق مورد حمله ترکیه حضور دارند. نیروهای ارتش سوریه در مرزهای شهبا تا کوبانی و دِرک مستقر هستند. تمام جغرافیایی که ضربه خورده، خاک سوریه است. کشته‌شدگان نیز شهروندان سوری هستند. علاوه بر این، دولت دمشق به جهانیان می‌گوید که نماینده مردم ساکن در این مناطق است.

قبل از هر چیز، دولت سوریه وظیفه دارد در برابر اشغالگری، حملات و قتل‌عام‌های ترکیه بایستد. این هم وظیفه قانونی و هم وظیفه اخلاقی است. آنها ممکن است با مردم منطقه مشکل داشته باشند. ولی این منطقه از سوریه جدا نشده و دولتی جداگانه ایجاد نکرده است. مردم دارای هویت رسمی سوری هستند. دولت باید وظیفه داشته باشد که اینها را بپذیرد و به دنبال حقوق آنها باشد. اگر این کار انجام نشود، دیگر حرفی برای گفتن به مردم نخواهد داشت. چگونه مردم به دولتی اعتماد خواهند کرد که در هنگام حمله واکنشی نشان نمی‌دهد؟

او باید نشان دهد که از شهروندانش محافظت می‌کند

دولت سوریه باید موضوع را به نهادهایی مانند اتحادیه عرب و سازمان ملل که یکی از اعضای آن است ببرد و علیه ترکیه موضع بگیرد. حداقل باید به دنیا نشان دهد که از مرزها و شهروندان خود محافظت می‌کند. بسیار خوب، سوریه آنقدر قوی نیست که با ترکیه بجنگد یا نمی‌خواهد با ترکیه بجنگد، اما این نیازی به دست کشیدن از مناطق مورد حمله یا بی‌تفاوتی نسبت به جنایات انجام شده در آن سرزمین‌ها ندارد. ناکامی دولت دمشق در ایجاد پیوند سالم با مردمش منجر به قطع ارتباط عاطفی و بیگانگی می‌شود. اگر دمشق فکر می‌کند که اداره خودمدیریتی له می‌شود و دست به دامن من می‌شوند، این بدتر است. اگر در مواقع سخت انسان‌ها به یکدیگر کمک کرده و همکاری کنند، این باعث تقویت وحدت و اعتماد می‌شود.