یادداشت

مردم کورد با رهبری خود پیروز خواهند شد

اگر مردم کورد، سازمان‌ها و نیروهای میهن‌دوست به قدرت، رهبری و مقاومت خود ایمان داشته باشند و هشیار باشند، می‌توانند با قدرت از همه جریان‌ها بیرون بیایند.

مدت‌ها پس از اعلامیه باغچلی برای رهبر آپو، هیئت دم پارتی به امرالی رفت. در همین حال، دولت اردوغان حملات خود را به روژاوا افزایش داد. از طرف دیگر نیز جنگ روانی سختی به راه انداختند. آنها گفتند که رهبر آپو خواستار زمین گذاشتن سلاح‌ها خواهد شد و در بین مردم انتظار ایجاد کردند. آنها می‌خواهند روژاوا را شکست دهند یا مناطق وسیع‌تری را اشغال کنند، فشار عمومی ایجاد کنند و مبارزات امرالی را ضعیف کنند. از یک سو دشمنی‌های بزرگ، تلاش برای بی جایگاه ماندن کوردها و از بین بردن حمایت جهانی از آنها و از سوی دیگر عوام فریبی برادری کوردها و ترک‌ها در دستور کار قرار گرفت. در بحبوحه این درگیری و خصومت بزرگ، هیئتی به امرالی اعزام شد.

رهبر آپو قبلاً بیانیه‌ای داد. وی گفت: «من قدرت نظری و عملی این را دارم که مسئله را به عرصه حقوقی و سیاسی برسانم» . وقتی مقامات دولتی در سال ۲۰۱۵ میز مذاکره را شکستند، گفتند: «ما روند حل و فصل را فریزر کردیم.» آنها همچنین اظهارات مستمری داشتند مبنی بر اینکه اکنون امرالی و احزابی مانند ه‌د‌پ خارج از فرآیندهای راه حل ممکن باقی خواهند ماند. برای شکستن اراده مردم کورد و مقاومت و گسترش ناامیدی، تبلیغات بی‌نظیری از سیاه‌نمایی و فریب را به راه انداختند. گفته‌ی «ما گریلاها را تمام کردیم، آنها دیگر نمی‌توانند عمل کنند. تا زمانی که یک گریلا باقی بماند، همه جا می‌جنگیم.» را مدام تکرار کردند.

ظاهراً آنها در سوریه پیروز شدند، متحدان آنها HTŞ به دمشق رفتند و قدرت گرفتند. انگار آخر پ‌ی‌د و ق‌س‌د مرگ بود! تقریباً بلافاصله، HTŞ را تحت نظارت قرار دادند. بسیار تلاش‌ کردند تا HTŞ را به جنگ با ق‌س‌د وادار کنند.

هدف دولت ترکیه این بود که قطعاً به کوردها اجازه مشارکت در هیچ فرآیندی را ندهند. اگر کوردها به حقوق، قانون و موقعیت دست یابند، دنیا خراب خواهد شد. این را خط قرمز و فاجعه برای خود و جهان اعلام کردند. این تلاش‌ها بدون وقفه ادامه یافت و البته رفتن به امرالی را باید بسیار دقیق ارزیابی کرد. البته رفتن به امرالی اتفاقی نیست. همانطور که گفتیم فشار زیادی به رهبر آپو وارد کردند، این توقع را در افکار عمومی ایجاد کردند که سلاح‌ها زمین گذاشته می‌شوند و اینگونه اجازه دادند هیئت به امرالی برود.

هیچ نشانه‌ای مبنی بر تغییر ذهنیت حزب عدالت و توسعه، به رسمیت شناختن کوردها و اعطای حقوق آنها وجود ندارد. مشکل اصلی آنها شکست مقاومت و مبارزه کوردها است. از سال ۲۰۱۵ تا به امروز، آنها به طور مداوم یک جنگ بزرگ و یک مفهوم حمله و نابودی را پیش برده‌اند. با این حال، آنها از طریق جنگ و حملات به نتایجی که می‌خواستند نرسیدند. همچنین، مهم نیست که چقدر از پیروزی در سوریه خوشحال هستند و انتظارات را بالا می‌برند، تحولات بحرانی همچنان در خاورمیانه ادامه دارد. آنها دقیقا نمی‌دانند که این روند چگونه پیش خواهد رفت. اردوغان از پیروزی ترامپ بسیار خوشحال بود. او روی توافق با ترامپ و پایان دادن ریشه‌ای کوردها حساب می‌کرد. با این حال، واضح است که استراتژی اساسی ترامپ بر امنیت اسرائیل نیز متمرکز خواهد بود. آنها این را می‌بینند. برای همین مثل قبل توقع زیادی ندارند، کمی می‌ترسند. به نظر می‌رسد اینگونه با خود حساب می‌کنند تا زمانی که بایدن نرفته است، در این میان می‌توانند به کوردهای روژاوا حمله کنند، چون وقتی ترامپ بیاید با قدرت روی میز می‌نشیند.

 

دقیقا مشخص نیست که آمریکا در عراق و ایران چه خواهد کرد. با این حال، معلوم است که آنها را به این راحتی رها نخواهد کرد. از این منظر منطقه پر از بحران و تحولات است. اردوغان و باغچلی می‌خواهند کوردها را تا جایی که می‌توانند کنترل کنند. این به این دلیل نیست که آنها پشیمان شده‌اند یا ذهنیت خود را تغییر داده‌اند، آنها امرالی را در دستور کار قرار می‌دهند. آنها نتوانستند پ‌ک‌ک و گریلاها را نابود کنند. هدف آنها این بود که رهبر آپو را تنها بگذارند و  قدرت و توان او را از بین ببرند. آنها او را سال‌ها در انزوای شدید قرار دادند. آنها قانون و همه عناصر اخلاقی را زیر پا گذاشتند. اما نشد و موفق نشدند، بنابراین مجبور شدند به امرالی بروند.

آیا از این جلسات نتیجه‌ای حاصل می‌شود، مردم چقدر باید آن را جدی بگیرند؟ مردم به دولت اعتماد ندارند. رهبر آپو بارها اعلام آتش‌بس کرده است. او در سال ۲۰۱۳ تلاش بی‌نظیری انجام داد. او صبر زیادی از خود نشان داد. با این حال، دولت «طرح نابودی» را ترجیح داد. می‌خواستند امید کوردها را بشکنند. کوردها نیز با فداکاری فراوان جنگیدند. این نبرد به نبرد شکستن اراده تبدیل شد. با وجود همه چیز، کوردها ایستاده‌اند و از ادعای خود دفاع می‌کنند.

اگر مردم کورد، سازمان‌ها و نیروهای میهن‌دوست به قدرت، رهبری و مقاومت خود ایمان داشته باشند و هشیار باشند، می‌توانند با قدرت از همه جریان‌ها بیرون بیایند. برای حضور فعال در روند و ایفای نقش موثر، باید نیروهای انقلابی بسیج شوند.