میت-پ‌دک و توطئه‌ی سرکوب مطبوعات آزاد
پ‌دک در کمین مطبوعات آزاد و تریبون آزاد است، به‌طور سیستماتیک در حال سرکوب کسانی است که حقایق را افشا می‌کنند و این رویکرد تمام نیروهای دیکتاتور در طول تاریخ است.
امروزه قدرت‌های حاکم و سیستم جهانی، رسانه‌ها را برای برجسته‌کردن موضوعات مورد نظر خود به کار می‌گیرند. یعنی مطبوعات یک ابزار بسیار قوی برای ساخت ماسکی دروغین و برجسته کردن هر موضوعی است که آنان بخواهند جوامع را با آن مشغول کرده و فریب دهند.
فریب جامعه نیز از بکارگیری مطبوعات فریبنده توسط قدرت‌های حاکم انجام می‌شود، بدین صورت که آنان رسانه‌های فریبنده را به منبع آگاهی جوامع خود تبدیل می‌کنند و از این مسیر، هر طور که بخواهند افکار عمومی را جهت‌دهی می‌کنند و توجه مردم را از موضوعات کلیدی بشریت دور ساخته و به مسائلی پیش‌پا افتاده مشغول می‌کنند.
قدرت‌های حاکم در جهان، رسانه‌ها را در جهت منافع خود کنترل کرده و سالانه میلیاردها دلار در این زمینه هزینه می‌کنند. در کوردستان و به ویژه در باشور کوردستان نیز همین روال است و نقشه این بوده که چگونه با کمک رسانه‌ها، افراد نالایق را به عنوان رهبر و فریادرس و افراد آزادیخواه و شریف را به عنوان مجرم نشان دهند.
حزب دموکرات کوردستان (پ‌دک) و به ویژه خاندان بارزانی دو وظیفه بر عهده دارند؛ از طرفی برای سیستم حاکم بر جهان کار می‌کند و برای این منظور درصدد است تا مدیا و رسانه‌هایش را جهانی نشان دهد و از این راه بتواند افکار عمومی باشور کوردستان و سایر بخش‌های کوردستان را کنترل نماید. در این راستا مورد حمایت دولت‌های مقتدر جهان قرار گرفته و تحت عنوان اهدای جوایز جهانی مطبوعات، به آنان جایزه اهدا می‌کنند.
از طرف دیگر مدیای پ‌دک یا دقیق‌تر بگوییم مدیای خاندان بارزانی توسط دولت ترکیه مامور شده‌اند تا مانند پلیس ترکیه اقدام به پخش اخبار و تبلیغات دلخواه سازمان جاسوسی میت کنند و مانند یک رسانه غیر علنی دولت ترکیه کار می‌کنند.
در این راستا وقتی رسانه‌های متعلق به خاندان بارزانی یک موضوع را پیش کشیده و روی آن مانور می‌دهند، بدون برنامه نیست و به احتمال زیاد در روزهای آتی روی خواهد داد. این موارد در اتاق‌های جاسوسی و اتاق‌های مشترک میت-پ‌دک قبلا هماهنگ شده سپس در رسانه‌ها دنبال می‌شوند.
در چنین شرایطی که همکاری میت-پ‌دک ادامه دارد طرح سرکوب مطبوعات آزاد نیز دنبال می‌شود. برای سرکوب مدیای آزاد اقدام به دستگیری معترضین آزادیخواه و خبرنگاران فعال در عرصه مدیای آزاد می‌کنند و این همان متُدی است که در ترکیه توسط طیب اردوغان در حال انجام است.
اردوغان به دلایلی از جمله اینکه تبلیغات دروغین است، هیچ اعتقادی به آزادی خلق‌ها و آزادی بیان ندارد و اسلام سیاسی را به عنوان یک ابزار برای زدن مخالفین خود به کار می‌گیرد و به شدت مخالف آزادی مطبوعات است. در این راستا روزنامه‌نویسان بسیاری در ترکیه هستند که به یک تا چند سال زندان محکوم شده‌اند و چندین پرونده جعلی دیگر برایشان می‌سازند، تا هر چه بیشتر محبوس بمانند.
در باشور کوردستان نیز همانند حکومتگران ترکیه خاندان بارزانی و به ویژه مسرور بارزانی، همان الگوی اردوغان را پیروی می‌کند و بی‌نهایت دشمن آزادی بیان و مدیای آزاد است. در این راستا از تهدید و ترور گرفته تا زندانی کردن به اتهامات نادرست را انجام داده است. پرونده زندانیان بادینان نمونه زنده این رویکرد وی است. مسرور بارزانی پیش از محاکمه آنان گفت که این‌ها نه روزنامه‌نگار، بلکه جاسوس هستند و پیش از آن که آزاد شوند، اتهامات دیگری بر آنان وارد نموده و مدت حبس‌شان را تمدید کردند. هدف آنان نیز زدن و سرکوب صدای آزادیخواهان بوده است.
حالا مسرور بارزانی مشابه سایر مقامات دیکتاتور، در جبهه ضدیت با مطبوعات آزاد قرار دارد و می‌خواهد با دستگیری و تهدید، آزادیخواهان را از عرصه مطبوعات دور کرده و مدیای آزاد را خفه نماید و عرصه را برای رسانه‌های وابسته به خانواده خود خالی کند تا بتوانند حقایق را از دید عموم مخفی سازند.
با وجود شکست‌های بزرگشان در تمام عرصه‌ها تازه‌ترین نمونه در زمینه قدرت‌طلبی و دیکتاتور بودن مسرور بارزانی، ناپدید کردن سلیمان احمد خبرنگار بخش عربی خبرگزاری روژ نیوز است که ۱۱ روز است توسط پ‌دک ربوده شده و خبری از وی در دست نیست. ابتدا با سکوت، بی‌اطلاعی خود از این موضوع را نمایش دادند، اما به دلیل فشار افکار عمومی و انتقاد مطبوعات آزاد ناچار به اقرار شدند و از دستگیری وی توسط آسایش دهوک خبر دادند. این بار نیز طبق روال جاری اقدام به سناریوسازی و اتهام‌زنی کردند و این واقعیت حکمرانی سه بارزانی‌ها و برخورد آنان با مدیای آزاد است.
