مشخص شد که دست دادن تظاهری دولت باغچلی در مجلس در اول اکتبر آغاز یک بازی جدید بود. اما این بار نقاب آنها زود افتاد. همه چیز در اکتبر اتفاق افتاد و کامل شد. حتی تا نوامبر هم به طول نینجامید. ممنوعیت تظاهرات گسترده در آمد برای آزادی جسمانی رهبر آپو در ۱۳ اکتبر و حمله وحشیانه پلیس به فعالان برای درهم شکستن نقشه و تظاهر اول اکتبر دولت باغچلی کافی بود. در ۲۳ اکتبر، رهبر آپو با گفتن این که «انزوا ادامه دارد»، نقشه‌های بهره‌مندی از جلسه خانوادگی را که پس از ۴۳ ماه برگزار شد، خنثی کرد. در واقع، عملیات TUSAŞ آسیه علی و روژگَر هِلین فداییان گردان جاودانگان شهید زیلان در نزدیکی آنکارا نه تنها بازی‌ها را مختل کرد، بلکه توانست پایه‌های حکومت فاشیستی آک‌پ-م‌ه‌پ را متزلزل کند.

در پی این اتفاقات، اظهارات جدید طیب اردوغان و دولت باغچلی و به دنبال آن برکناری شهرداران مشترک کلانشهر مردین، الح و شهرداری خلفتی و انتصاب قیم به جای آنها، به وضوح نیت و هدف واقعی مدیریت فاشیستی آک‌پ-م‌ه‌پ را آشکار کرد. اخیراً یک قیم به شهرداری اسن‌یورت-استانبول منصوب شد و بدین ترتیب تلاش کرد اتحاد بین ج‌ه‌پ-دم‌پارتی را برهم بزند.

اکنون تقریباً هیچ کس شک ندارد که بحث‌های به اصطلاح فرآیندی که با تظاهر اول اکتبر دولت باغچلی آغاز شد، اساساً یک بازی جدید آک‌پ-م‌ه‌پ است. با این حال، رفتن دولت باغچلی به سمت کرسی‌های نمایندگان دم پارتی در پارلمان در ۱ اکتبر هیجان زیادی ایجاد کرد. برخی از مردم از هیجان شگفت‌زده شده بودند، در حالی که برخی دیگر در اطراف لبخند می‌زدند. چقدر درباره اتفاقاتی که با این اتفاق شروع شد و به همین شکل ادامه پیدا کرد، گفته و نوشته شده است! علاوه بر این، انزوا و شکنجه ۲۶ ساله امرالی، قتل ده‌ها هزار نفر از کوردها و زندانی کردن همین تعداد به یکباره فراموش شد و خواهری-برادری کوردها و ترک‌ها حتی توسط سران فاشیست – نسل‌کشی به یکباره یادآوری شد.

اکنون که به اواسط نوامبر نزدیک می‌شویم، همه اینها بدون شک فراموش شدند. به جای آنها، قیم‌های منصوب به شهرداری‌های غصب شده و مقاومتی که مردم الح، مردین، خلفتی و اسن‌یورت علیه آنها توسعه داده‌اند، در اذهان جای گرفت. تا آنجا که انتصابات قیم مورد بحث به سرآغاز موج جدیدی از قیام‌ها در کوردستان تبدیل شده است. زنان و مردم در خیابان‌های اصلی راهپیمایی می‌کنند و جوانان در کوچه پس کوچه‌ها با پلیس می‌جنگند. شهرهای کوردستان با حق‌خواهی فعال دوباره زیباتر می‌شوند. به نظر می‌رسد همه، از مدیریت دم پارتی و شهرداران مشترک شهرداری گرفته تا جوانان در خیابان‌ها، مصمم هستند. ظاهراً تا زمانی که قیم را نفرستند و شهرداری را از اشغال نجات ندهند، این قیام متوقف نخواهد شد.

بدون شک حتی اگر اینطور باشد و حتی اگر روندی که با دست دادن تظاهری اول اکتبر آغاز شد، یک بازی جدید فاش شد و نقاب کلاهبرداران زودهنگام افتاد، این واقعیت که آنها به چنین بازی متوسل شدند نشان می‌دهد که فاشیسم آک‌پ-م‌ه‌پ چقدر در سختی و ناامیدی قرار گرفته است. اما چنین تقلبی به خودی خود به ذهن آنها خطور نکرده و یا آشکار نشده است. برعکس، در نتیجه شکست «برنامه طرح فروپاشی» مصوب ۳۰ اکتبر ۲۰۱۴ رخ داد که پس از یک حمله ده ساله شکست خورد. به عبارت دیگر، مقاومت تاریخی رهبر آپو در امرالی، مقاومت قهرمانانه گریلاهای آزادی کوردستان و سطح توسعه رویه یک ساله کارزار جهانی آزادی که در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳ اعلام شد، دولت فاشیستی آک‌پ-م‌ه‌پ را مجبور به جستجوی چنین نقشه‌ای کرد. بنابراین مبارزه و مقاومت پیروز شد. باید بر این واقعیت تاکید کرد.

این که نقاب آنها افتاد و واقعیت آشکار شد، یعنی نقشه بازی جدید فاشیسم آک‌پ-م‌ه‌پ از همان لحظه اول مرده متولد شد و علاوه بر این، انتصاب قیم‌های جدید در شهرداری‌ها، خشم کوردها و دوستانشان را در هر عرصه‌ای برانگیخته است. ما این را به وضوح در موج قیام ایجاد شده توسط توده مردم باکور می‌بینیم که به دلیل «کنش‌های ضعیف» مورد انتقاد قرار گرفته بود. بار دیگر در راهپیمایی‌های بی‌وقفه مردم شمال و شرق سوریه شاهد آن هستیم. البته به وضوح آن را در کنش‌های بی‌وقفه کوردها و دوستانشان در خارج از میهن می‌بینیم. برای انجام موثرتر کارزار آزادی جهانی را که هدف آن آزادی جسمانی رهبر آپو است و گسترش آن در همه مناطق، بسیج کامل در حال انجام است.

شنبه گذشته ده‌ها هزار نفر در مارسی خیابان‌ها را پر کردند و خواسته‌های خود را برای آزادی جسمانی رهبر آپو فریاد زدند. روز یکشنبه کوردها و دوستانشان در انگلیس خیابانها را با همین شعارها پر کردند. کنش‌های مشابه، کوچک و بزرگ، در بسیاری از مناطق دیگر در بولتن‌های خبری منعکس شد. اکنون کوردها و دوستانشان از سراسر اروپا در حال آماده شدن برای پر کردن خیابان‌ها و میادین شهر کلن در روز شنبه ۱۶ نوامبر هستند. کوردها و دوستانشان که در ۱۷ فوریه در کلن تاریخ‌ساز شدند، در ۱۶ نوامبر در کلن برای تاریخ‌آفرینی مجدد بسیج می‌شوند. با کنش ۱۷ فوریه که در کلن برگزار شد، کارزار جهانی آزادی به اوج رسید و مرحله اول به این ترتیب تکمیل شد. اکنون با کنش ۱۶ نوامبر، کلن بار دیگر کارزار آزادی جهانی را به اوج خود خواهد رساند و به همگان، اعم از دوست و دشمن، نشان خواهد داد که مرحله دوم بر روی خط پیروزی در حال پیشروی است.

همه می‌دانند که کوردها و دوستانشان در اروپا بسیار آگاه و سازمان‌یافته هستند. علاوه بر این، به عنوان یک ضرورت و نتیجه این امر، بسیار به رهبر آپو وابسته است. تاکنون پیشگام کارزار جهانی آزادی بوده است که هدف آن آزادی جسمانی رهبر آپو از هر نظر است. اکنون این ماموریت پیشگامانه را بار دیگر با پرکردن خیابان‌های کلن در ۱۶ نوامبر انجام خواهد داد. بنابراین، روند پیروزی در کارزار جهانی آزادی را آغاز خواهد کرد. هر کس، همه ما این را از صمیم قلب باور داریم. با چنین اعتقادی از هفت تا هفتاد ساله از همه کوردها و دوستانشان که در اروپا زندگی می‌کنند، در ۱۶ نوامبر به کلن دعوت می‌کنیم. ما معتقدیم که آنها اینگونه به سلام رهبر آپو پاسخ می‌دهند و به صورت دسته‌جمعی جواب سلام خود را می‌فرستند.

هم اینکه مشخص نیست؛ اراده و موضعی قوی در کلن و حمایت مشتاقانه صدها هزار نفر از رهبر آپو ممکن است راه را برای گفتگوهای جدید در امرالی هموار کند. حتی ممکن است روند آزادی جسمانی رهبر آپو را آغاز کند. چرا نباشد؟ آیا بدیهی نیست که اگر این کار انجام نشود، یعنی شرایط مناسب برای ایفای نقش رهبر آپو فراهم نشود، ترکیه به فاجعه‌های بزرگتری کشیده خواهد شد؟ آیا تشدید و گسترش جنگ در منطقه و سطح جنگ جهانی سوم این وضعیت را به خوبی نشان نمی‌دهد؟ در این صورت آیا آشکار نیست که تنها کسی که می‌تواند ترکیه را نجات دهد رهبر آپو است؟ آیا واضح نیست که بتدریج همه ساکنان ترکیه این حقیقت را بیشتر و بیشتر درک می‌کنند؟

زیرا این واقعیتی بود که دولت باغچلی را در اول اکتبر مجبور به حضور در کرسی‌های دم پارتی در پارلمان کرد و دست آنها را بفشرد. اکنون یا نقش رهبر آپو را به رسمیت خواهند شناخت و اینگونه با دریافت حمایت کوردها ترکیه از فاجعه کنونی نجات می‌یابد و یا ذهنیت و سیاست ضد کورد ترکیه را به فاجعه‌های بزرگتر می‌کشاند! راه دیگری برای ترکیه وجود ندارد. دولت فعلی به وضعیتی رسیده که می‌تواند فاجعه‌ای را ببیند که ترکیه را به آن کشانده است. اشتباه نکنید، ما فکر نمی‌کنیم به این راحتی باشد. اما چه می‌دانیم، شاید دیدیم که فاجعه‌سازان به خودشان آمده و از ارتکاب بدی بیشتر دوری کنند! البته امکان ندارد چنین چیزی خودبه خود اتفاق بیفتد. فقط قدرت مبارزاتی مردم چنین چیزهایی را ایجاد می‌کند. پس چرا قدرت مردمی که در کلن جمع خواهند شد نتواند چنین تحولاتی را به همراه بیاورد؟ چرا نباید یکی از کسانی باشیم که اینگونه تاریخ می‌سازند؟ بنابراین تاریخ را به درستی بخوانید، وضعیت موجود را به خوبی ببینید و برای تاریخ‌سازی به تجمع کلن در ۱۶ نوامبر بپیوندید!

منبع: یِنی اوزگور پولیتیکا