طی سه سال اشغال عفرین از سوی دولت ترکیه بیش از ۳۰۰ هزار شهروند آواره شده‌اند. آوارگان در اردوگاه‌هایی بسر می‌برند که ملزومات زندگی را ندارند و از سوی گروه‌های مسلح و ارتش رژیم سوریه در محاصره قرار دارند.
سازمان حقوق بشر منطقه جزیر به مناسبت سومین سالگرد هجوم حکومت اشغالگر ترکیه به عفرین تجمعی خبری برگزار کرد. سخنگوی این سازمان، موارد جنایت ارتش اشغالگر ترکیه و تبه‌کاران همراه آن در عفرین طی سال ۲۰۲۰ را بیان کرد.
اوین جوما در این تجمع که در پارک تحصیل شهر قامشلوی روژاوا برگزار شده بود گفت:
"سه سال از اشغال عفرین توسط حکومت ترکیه می‌گذرد. این اقدام به دنبال یک عملیات نظامی تحت عنوان شاخه زیتون در بیستم ژانویه ۲۰۱۸ آغاز شد.
ارتش اشغالگر ترکیه با همکاری گروه‌های مسلح وابسته به ائتلاف مخالفان سوریه به بهانه دفاع از امنیت ملی حکومت ترکیه و همچنین استقرار پناهجویان سوری در آن منطقه، اقدام به هجوم به ساکنین بومی غیرنظامی عفرین کردند. در این حمله نظامی از انواع سلاح‌های سنگین زمینی و هوایی استفاده شد.
در اثر آن ویرانی گسترده‌ای در زیرساخت‌ها و مناطق مسکونی ایجاد شد و هزاران غیرنظامی کشته شدند.
حکومت ترکیه در مناطقی که ساکنین اصلی آن به نواحی داخلی و خارج سوریه آواره شدند، اقدام به تغییر بافت جمعیتی و فرهنگی منطقه کرد.
به این طریق حکومت ترکیه اقدام به نقض موازین بین‌المللی و قوانین حقوق بشری کرده است.
حکومت اشغالگر ترکیه تمامی راه‌های زندگی را برای آن دسته از ساکنین بومی که با حفظ وابستگی‌شان درون عفرین ماندند را بست.
در این مدت، غارت املاک و دارایی، توقیف، دستگیره‌های پراکنده، شکنجه، آدم‌ربایی برای فدیه، تجاوز به زنان، ازدواج اجباری و قتل انجام شدند.
هدف از این اقدامات ارعاب مردم برای کوچ اجباری از دیار خود است. از سویی با قطع و سوزاندن درختان در حال از بین بردن تاریخ شهر عفرین و ساکنین بومی آن بوده و انفجارهایی ترتیب می‌دهد که طی آن غیرنظامیان کشته می‌شوند.
این اقدامات که همگی جنایات جنگی محسوب می‌شوند باعث کوچ اجباری بیش از ۳۰۰ هزار نفر شد. افزون بر ۱۰۰ هزار نفر از آوارگان به کمپ احداثی شهبا و تل‌رفعت در نزدیکی شهر عفرین رفتند، به امید آنکه به زودی به دیار خود بازمی‌گردند.
مردم عفرین در اردوگاه‌هایی بسر می‌برند که ملزومات زندگی را ندارند و از سوی گروه‌های مسلح و ارتش رژیم سوریه در محاصره قرار دارند. علاوه بر آنکه زیرساخت‌های این منطقه ویران گشته، طی سال‌هایی که تحت حاکمیت سازمان‌های اسلامی بود، مین‌گذاری نیز شده است.
مردم عفرین از کمک انسانی سازمان‌های بین‌المللی برخوردار نیستند. سازمان‌های بین‌المللی در حالی کمک به مردم عفرین را نمی‌پذیرند که آنها در محاصره با تمامی مخاطرات زندگی مواجهند.
کلیه این اقدامات با یک سکوت بین‌المللی همراه است. هیچیک از سازمان‌های مستقل مدافع حقوق بشر و کمیته‌های نظارتی بین‌المللی اجازه ورود به عفرین را پیدا نکرده‌اند تا موارد جنایت علیه غیرنظامیان را مستند کنند.
هرچند گزارش‌های متعددی در رابطه با اقدامات ترکیه وجود دارند اما انگار این جنایات روی زمین انجام نشده‌اند. بهرحال ما از طریق منابع حقوقی خود، وقایع رخ داده در عفرین طی سال ۲۰۲۰ را ثبت کردەایم که به این شرح است:
۶۰ فقره قتل، ۹۸۷ مورد آدم‌ربایی و بازداشت، ۶۵ مورد شکنجه، ۲۹ اعدام، ۳۹ انفجار و درگیری، ۱۹ مورد توپباران، ۳ مورد خودکشی، ۵ قتل در ناحیه مرزی، سوزاندن ۱۱ هزار و ۳۲۰ درخت، قطع ۳۸ هزار و ۲۵۲ درخت، تخلفات در پنجاه مکان و اثر تاریخی، ۷۳ مورد مرگ و ۹۷ زخمی ناشی از انفجار و درگیری‌های مسلحانه.
شورای امنیت ملی و سازمان ملل تاکنون هیچ موضعی در مورد نقض حقوق بشر و جنایات موجود نگرفته در حالی که در ماده یکم منشور مقاصد سازمان ملل آمده است:
۱. ۱- حفظ صلح و امنیت بین‌المللی و بدین منظور به عمل آوردن اقدامات دسته‌جمعی مؤثر برای جلوگیری و برطرف کردن تهدیدات علیه صلح و متوقف ساختن هرگونه عمل تجاوز یا سایر کارهای ناقض صلح و فراهم آوردن موجبات تعدیل و حل و فصل اختلافات بین‌المللی یا وضعیت‌هایی که ممکن است منجر به نقض صلح گردد. با شیوه‌های مسالمت‌آمیز و بر طبق اصول عدالت و حقوق بین‌الملل.
۲. ۲- توسعه روابط دوستانه در بین ملل بر مبنای احترام به اصل تساوی حقوق و خودمختاری ملل و انجام سایر اقدامات مقتضی برای تحکیم صلح جهانی.
بنابراین سازمان حقوق بشر منطقه جزیر بعد از سه سال از این تهاجم که هزاران قربانی برجا گذاشته است، سازمان ملل و شورای امنیت را به انجام این اقدامات فرامی‌خواند:
۱- حکومت اشغالگر ترکیه و گروه‌های مسلح وابسته به اپوزیسیون سوریه را ناچار کنید به اشغال آن منطقه و تغییر بافت جمعیتی آن پایان دهند. اجازه دهند ساکنین بومی این منطقه بازگردند. آنها نیاز به امنیت پس از بازگشت دارند تا به املاک و زمین‌های خود برگردند.
۲- کمیته‌های بین‌المللی برای نظارت بر جلوگیری از نقض حقوق بشر به عفرین اعزام شوند.
۳- افرادی که مرتکب جنایات جنگی علیه غیرنظامیان شده‌اند در دادگاه‌های بین‌المللی محاکمه شوند و همچنین حکومت ترکیه به عنوان مسئول نخست این وقایع به دنبال اشغال عفرین و جنایاتی که تحت نظارت مسئولان نظامی آن رخ داده‌اند، بازخواست شود.
۴- آزادی افرادی که ربوده یا مخفی نگه داشته شده‌اند و محاکمه ربایندگان، شکنجه کنندگان و عاملین ایجاد رعب و وحشت.
۵- کمک‌های انسانی برای کمپ‌های شهبا و تل‌رفعت فرستاده شوند و محاصره ساکنین آن برچیده شود زیرا آنها مجبور شدند مناطق سکونت خود را ترک کنند و قربانیان تروریسم نظام‌مندی هستند که از چند سال پیش در منطقه ادامه دارد.
