متن بیانیه پلاتفرم یارسان به شرح زیر است:
"نوروز دیگری از راه رسیده است و بار دیگر نفس تازۀ طبیعت و دشت و کوهستان سخن از تداوم مبارزه و مقاومت میگوید و آدمی را به زندگی نو و کوشش و مبارزه در راه حیات آزاد فرامیخواند. سالی تازه را آغاز میکنیم و با سال کهنه وداع میکنیم، در شرایطی که کولهباری از تجربیات و لحظات تلخ و شیرین از سال کهنه بر دوش جامعهمان به جای میماند. در سالی که گذشت شاهد رخدادهای بسیاری بودیم، خلقمان رنج فراوانی چشید، داغ بزرگی دید و در برابر فریادهای بلندی سرداد. سال ٩٨ را در شرایطی آغاز کردیم که مناطق وسیعی از استان های لرستان، کرماشان و ایلام دچار حادثۀ سیل شد و بخش عظیمی از جامعه در این رخداد تلخ دستخوش آسیب شده و جان و مال خود را از دست دادند. از همان زمان شاهد بودیم که تجارب ناشی از مقاومت و مبارزه، خود را در تشکیل گروههای خودجوش و کمیتههای مردمی کمکرسانی نشان داد و در شرایطی که رژیم سرمایه و سرکوب فضایی امنیتی برای گروههای مردمی ایجاد کرده بود، اما باز هم نتوانست مانع از تشکیل کمیتههای مستقل شده و غریزۀ یاریگری و نوع دوستی مردمی را از میان ببرد.
با افزایش تحریمها و ناتوانی نظام فاسد حکومتی در ادارۀ کشور، هر روز شاهد سر برآوردن فاجعه و بحرانی از جای جای ایران و شرق کوردستان بودیم و شاهد بودیم که از سیل در لرستان و کرماشان و گلستان و خوزستان و فارس و بلوچستان، تا زلزله در کوتول کوردستان و تورکمانچای آذربایجان همه جا رژیم سوداگری و استثمار، ناتوان از کنترل و مدیریت بحرانها از روی عجز تنها به افزایش سرکوب و اختناق و داغ و درفش مخالفان پناه برد؛ و در برابر نیروهای پیشرو و دموکراسیخواهان در ایران و شرق کوردستان هر روز با برپا نمودن تجمعات اعتراضی و ابتکار عمل جبهۀ جدیدی علیه حاکمیت جمهوری اسلامی گشودند و کوشیدند تا سال بحران جمهوری اسلامی را به سال مقاومت خود تبدیل کنند که نمونههایی از این مقاومت را در اعتراضات زنان، دانشجویان، کارگران، و خلقهای تحت ستم کورد، لُر، تورک، عرب، بلوچ و ترکمن مشاهده کردیم.
در سالی که پشت سر گذاشتیم سرمایهداری اسلامی با یورش هر روزه به زندگی زنان، در خیابان و خانه و کارخانه هر روز بیشتر ماهیت ضد زن و جنسیت زدۀ خود را به معرض نمایش گذاشت و تلاش کرد تا با برانگیختن بخشی از بدنۀ وابسته به خود، در جامعه شکافی بر اساس ضدیت با زنان ایجاد کرده و سرکوب اجتماعی را از طریق به میدان آوردن امتیازوران خود به پیش ببرد. این سیاست نیز با مقاومت چشمگیر زنان مواجه شد و چنانکه دیدیم رژیم علیرغم حبس و شکنجه و حتی کشتار نتوانست سد راه مقاومت حق طلبانۀ زنان شرق کوردستان و ایران بشود.
چنانکه دیدیم خلقمان در روژاوای کوردستان، این سنگر مقاومت دوران از سوی حاکمیت فاشیست ترکیه مورد تجاوز و اشغالگری قرار گرفتند. رژیم فاشیست ترکیه که پیشتر سیاست اشغالگری را در مورد جرابلس و عفرین پیاده کرده بود، این بار به طمع دست اندازی بر کیان سیاسی خلقهای روژاوا به سریکانی و گری سپی حمله کرد و جنایات بیسابقهای علیه خلق کورد انجام داد که تصاویر حملۀ شیمیایی و آوارهسازی خلق وجدان بشری را در سراسر جهان مکدر ساخت. اگرچه رژیم نژادپرست و بنیادگرای ترکیه گمان میبرد، با چنگ و دندان نشان دادن به خلقمان و نمایش جنگ افزارهای خود میتواند در دل مردم وحشت ایجاد کرده و با اتکا بر حمایتهای بیمضایقۀ دولتهای اروپایی در مدت کوتاهی قلب روژاوا را اشغال کند، اما با مقاومت دلیرانۀ توأم با هوشمندی خلقمان مواجه شد و در چنان باتلاقی به دام افتاد که پس از آن یک روز صدای ضجههایش از لیبی به گوش میرسد و روز دیگر فریاد پشیمانیش از ویرانههای ادلب شنیده میشود و این در حالی است که در داخل نیز با بحران سیاسی و اقتصادی عمیقی مواجه شده که هر روز بیشتر از روز قبل رژیم فاشیست اردوغان را به سمت پرتگاه به پیش میراند.
اما در ایران، در ماه آبان با افزایش خارج از قاعدۀ قیمت بنزین که در تبعیت حاکمان رژیم از سیاستهای ضدمردمی نهادهای دخالتگر سرمایهداری جهانی و مشخصاً «صندوق بینالمللی پول» انجام شد، بار دیگر شاهد خروش تودههای به تنگ آمده و مبارز بودیم و مشاهده کردیم که چگونه خلقمان در خیابانهای کرماشان بار دیگر همصدا با دیگر مناطق شرق کوردستان و دیگر خلقهای ایران، رژیم سرمایهداری اسلامی را به زانو درآورده و چنان ترسی در دل سلاطین نظم حاکم افکند که چارهای به جز خلق بحرانهای جدید، با هدف فرار از بحران جاری ندیدند. زنان و جوانان کورد در کرماشان در صف نخست مبارزه با سرمایهداری جمهوری اسلامی در ماه آبان با بذل جان در جنگ تن به تن با قوای سرکوبگر تا بُن دندان مسلح رژیم جمهوری اسلامی، خیابانها و محلات را به اشغال خود درآوردند و نشان دادند که پرچمداران انقلاب خلقهای ستمدیدۀ منطقهاند و در این میان خلق یارسان نیز به ویژه در مبارزات دو استان کرماشان و البرز با تقدیم چند شهید نقشی آشکار در مبارزات مردمی ایفا کرده و سوگند خود را به مبارزه برای حیاتی آزاد تجدید کرد. پس از قیام آبان و کشتار سبعانۀ مردم بود که رژیم اسلامی کوشید تا با بهرهبرداری حداکثری از کشته شدن سلیمانی در عراق و سپس جنایت نیروهای سپاه پاسداران در شلیک عمدی به هواپیمای مسافربری پرده را به سود خود برگردانده و فضا را برای به میدان آوردن مزدوران و نیروهای سرکوب به خیابانها آماده کند تا شاید به خیال خودشان، ولو برای مدتی کوتاه مسیر مقاومت و مبارزۀ عمومی خلق های ایران را منحرف کرده و زمانی برای اجرای توطئههایش بخرد. غافل از اینکه مقاومت مردمی همچنان ادامه دارد و حتی با کشتار آبان نیز فرو نمینشیند و هر روز در موقعیتی جدید جلوهگر میشود و چنانکه دیدیم بار دیگر حضور مردم در خیابانها پاسخی به جنایات حکومتگرانی بود که به جز قدرت و منافع و سود خویش پایبندی دیگری ندارند. نکتۀ حائز اهمیت در این دور از مبارزات خلقهای ایران، همبستگی انترناسیونالیستی میان خلقهای ایران با خلقهای عراق و لبنان بود که فراتر از مرزها و محدودهها، توطئههای دولت-ملتهای سرمایهداری منطقه را مبنی بر تفرقهافکنی میان خلقها برهم زده و مبارزهای مشترک را علیه سرمایهداری اسلامی و دیکتاتوری، نابرابری و خشونت خارج از تصور در منطقه به پیش بردند.
واپسین ماههای سال را در شرایطی که رژیم تورکیه در باتلاق ادلب به دام افتاده بود و رژیم ایران نیز سرگرم برگزاری مضحکۀ تکراری انتخابات خود بود، با موج جهانی متأثر از شیوع ویروس کورونا سپری کردیم که باز هم بحرانی دیگر برای زندگی مردم آفرید و ناکارآمدی رژیم حاکم را به جان و زندگی مردم گره زد. فارغ از میزان کشندگی و سرعت انتشار و همهگیری این ویروس، آنچه مشهود بود از یک سو موجی از خرافه و موهوم بود که از سوی رژیم اسلامی ایران ترویج میشد، و از سوی دیگر موجی از نژادپرستی علیه مردم چین بود که از سوی راستگرایان افراطی دامن زده میشد و میکوشید مسئلهای علمی و پزشکی را رنگ و بویی ارتجاعی ببخشد. با همۀ این تفاصیل خلقمان کوله باری از تجارب گرانبها را از سال کهنه به میراث برد و با مقاومت لحظه به لحظه و پایداری چشمگیر خود نشان داد که تصور ظلم و ستم و نابرابری و استثمار، بدون مقاومت مردمی خیالی واهی است که زورمندان و سوداگران جهان سرمایه در سر میپرورانند. اکنون که ناکارآمدی سرمایهداری بیش از هر زمان دیگری چه در سطح کشوری و چه در سطح جهانی خود را عیان کرده، همین تجربۀ مقاومتگری خلقهاست که نوید آیندهای روشن را به بشریت میدهد. تجربۀ خودمدیریتی و خودسازماندهی که در بحرانهای گوناگون اندوخته میشود، بر امکانپذیری تأسیس جامعهای دمکراتیک و متکثر مبتنی بر آزادی و برابری و حذف کلیۀ اشکال ستم و نابرابری و استثمار شهادت میدهد. در واپسین ساعات زمستان میرا و نخستین ساعات بهار زایا و زاینده، از زندانیان سیاسی یاد میکنیم که زندانهای رژیم را به مقاومتی علیه وضع موجود تبدیل کرده و همچنین بر شهیدان خلق یارسان در کرماشان و آذربایجان و لرستان و مازندران، شهیدان خلق کورد در هر چهار بخش کوردستان و نیز شهیدان دیگر خلقهای ایران و خاورمیانه –به ویژه شهدای نوروز، مظلوم-ها، سما-ها و بریوان-ها و نیز شهدای قیامهای دی و آبان- درود میفرستیم که در راستای صلح، برابری و آزادی جان خود را فدیهای برای بهاری عظیمتر و زیباتر کردهاند: بهار خلقها که از خون شهیدان و عرق زحمتکشان و مقاومت خلقها شکوفه خواهد داد.
پلاتفرم یارسان/ نوروز ٢٧٢٠ کوردی- ١٣٩٩ خورشیدی"