محروم کردن زندانی سیاسی کُرد محکوم به اعدام از ملاقات حضوری
محروم کردن زندانی سیاسی کُرد محکوم به اعدام از ملاقات حضوری
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران به نقل از یک منبع آگاه گفت که زندانی سیاسی کُرد محکوم به اعدام، حبیب الله گلپری‌پور بیش از سه ماه است که از ملاقات حضوری با خانوادهاش محروم شده است. بعد از درخواستهای متعدد از مسئولین زندان برای ملاقات با خانواده، رئیس زندان پس از چند هفته با ملاقات وی موافقت کرده و خانواده او نیز در طی روزهای هفته گذشته برای ملاقات با فرزند خویش از شهر سنه عازم سمنان شده بودند اما در آنجا علیرغم دراختیار داشتن موافقت رئیس زندان برای ملاقات، تا ساعت ۴ بعد از ظهر به صورت بلاتکلیف در جلوی درب زندان معطل نگه داشته, سپس به بهانه پایان وقت اداری اجازه ملاقات این زندانی سیاسی را با اعضای خانوادهاش ندادند.
به گفته این فعال حقوق بشر بعد از انتقال ناگهانی حبیب الله گلپری‌پور از زندان مرکزی ارومیه به زندان مرکزی سمنان محدودیت های زیادی برای این زندانی سیاسی ایجاد شده و از جمله امکان ارتباط تلفنی با خانوادهاش در طول ماههای گذشته نسبت به ماههای اولیه محدود شده است. این منبع آگاه به پرونده آقای گلپری پور همچنین مدعی شد که بخش حفاظت این زندان چندین بار او را به دلیل آنچه «انجام تبلیغات سیاسی در داخل زندان» خوانده اند، تهدید به اجرای حکم کرده است.
حبیب الله گلپری پور در مورخ ۵ مهرماه سال ۸۶ در خروجی شهر مهاباد توسط نیروهای حفاظت اطلاعات مهاباد بازداشت و برای چندین ماه در بازداشتگاهای امنیتی در شهرهای مهاباد، ارومیه و سنه بازداشت شد. منابع نزدیک به خانواده او به کمپین گفتند که در حین بازداشت او «تحت شدیدترین شکنجه‌های فیزیکی و روحی قرار گرفته به طوری که دست و پای وی در زیر شکنجه شکسته شده است.» این زندانی سپس به زندان مهاباد منتقل و در تاریخ ۲۴ اسفندماه به اتهام عضویت در حزب حیات آزاد کردستان ( پژاک ) و سازماندهی مادران صلح کُرد در شهر مهاباد از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب این شهر به اعدام محکوم شد. این زندانی کُرد در اعتراض به حکم صادر در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ماه سال ۸۹ به مدت ۱۵ روز اقدام به اعتصاب غذا کرد. بعد از اعتراض به حکم صادر پرونده به دیوانی عالی کشور ارسال و در آنجا نیز حکم بدوی عینا تائید شد.
به گفته منابع نزدیک به آقای گلپری پور در تاریخ ۱۲ آذرماه ماه سال ۸۹ به زندان مرکزی ارومیه منتقل شد و در تاریخ ۲۵ اسفندماه سال ۹۰ نیز در یک اقدام ناگهانی نیروهای اداره اطلاعات او را از زندان مرکزی ارومیه به زندان مرکزی سمنان منتقل کردند. این زندانی سیاسی هم اکنون در بند مشاوره‌ی یک زندان مرکزی سمنان در میان زندانیان عادی نگهداری می‌شود.
به گفته این فعال حقوق بشر بعد از انتقال ناگهانی حبیب الله گلپری‌پور از زندان مرکزی ارومیه به زندان مرکزی سمنان محدودیت های زیادی برای این زندانی سیاسی ایجاد شده و از جمله امکان ارتباط تلفنی با خانوادهاش در طول ماههای گذشته نسبت به ماههای اولیه محدود شده است. این منبع آگاه به پرونده آقای گلپری پور همچنین مدعی شد که بخش حفاظت این زندان چندین بار او را به دلیل آنچه «انجام تبلیغات سیاسی در داخل زندان» خوانده اند، تهدید به اجرای حکم کرده است.
حبیب الله گلپری پور در مورخ ۵ مهرماه سال ۸۶ در خروجی شهر مهاباد توسط نیروهای حفاظت اطلاعات مهاباد بازداشت و برای چندین ماه در بازداشتگاهای امنیتی در شهرهای مهاباد، ارومیه و سنه بازداشت شد. منابع نزدیک به خانواده او به کمپین گفتند که در حین بازداشت او «تحت شدیدترین شکنجه‌های فیزیکی و روحی قرار گرفته به طوری که دست و پای وی در زیر شکنجه شکسته شده است.» این زندانی سپس به زندان مهاباد منتقل و در تاریخ ۲۴ اسفندماه به اتهام عضویت در حزب حیات آزاد کردستان ( پژاک ) و سازماندهی مادران صلح کُرد در شهر مهاباد از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب این شهر به اعدام محکوم شد. این زندانی کُرد در اعتراض به حکم صادر در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ماه سال ۸۹ به مدت ۱۵ روز اقدام به اعتصاب غذا کرد. بعد از اعتراض به حکم صادر پرونده به دیوانی عالی کشور ارسال و در آنجا نیز حکم بدوی عینا تائید شد.
به گفته منابع نزدیک به آقای گلپری پور در تاریخ ۱۲ آذرماه ماه سال ۸۹ به زندان مرکزی ارومیه منتقل شد و در تاریخ ۲۵ اسفندماه سال ۹۰ نیز در یک اقدام ناگهانی نیروهای اداره اطلاعات او را از زندان مرکزی ارومیه به زندان مرکزی سمنان منتقل کردند. این زندانی سیاسی هم اکنون در بند مشاوره‌ی یک زندان مرکزی سمنان در میان زندانیان عادی نگهداری می‌شود.
